Նորից արթնացան իշխանական սոցիոլոգներն ու քաղաքագետները։ Սկսվել է ժողովրդի ուղեղների լվացման հերթական փուլը։ Ամենաակտիվն անշուշտ հայտնի Ահարոնն է՝ Ադիբեկյան։ Որ համոզիչ ու անհաղորդ ձայնով «ճշմարտանման» թվեր է հրապարակում՝ հուսալով, որ ազդեցություն կունենա։ Մարդը դրանով է հաց վաստակում՝ պետք չէ մեղադրել։ Ակումբից ակումբ շրջող ասուլիսների կարոտախտ ունեցող անձինք էլ են գործի անցել։ Դե, եւ ակումբներն են շատացել։ Եվ ակումբավարների ֆանտազիան էլ հրապարակում եղած մարդկանցից այն կողմ չի անցնում։ Իշխանությունն էլ այս ասող-խոսողներին գործուղում է ասել-խոսելու։ Թե ինչ կխոսեն, այնքան էլ կարեւոր չէ։ Ամեն մեկը մի դերակատարում ունի՝ մի մեսիջ, մի թիվ, մի ներշնչում հանրությանը փոխանցելու առաքելություն։ Իշխանական «փիառշչիկները» քարոզչության իրենց կոնցեպտն ունեն։ Քանի դեռ քվեարկության պահը չի եկել, կլվանան մարդկանց ուղեղները, իսկ եթե արդյունք չտա՝ կեղծելը կա ու կա։ Բայց հասարակությունն այլեւս առաջվանը չէ, եւ տարեցտարի հին տեխնոլոգիաներով իշխանություն պահելն ավելի ու ավելի է դժվարանում։ Ահարոնադիբեկյանների ռեսուրսն էլ է մաշվում։ Մի 10 տարի առաջ նրա հրապարակած թվերին դեռ հավատում էին, բայց հիմա, ինչքան էլ «Հայլուրով» պտտեցնեն, հավատացողները նվազել են։
«Հրապարակ»
