Հայաստանում տոնը նշվում է 2005 թվականից, երբ Հայաստանի խորհրդարանը «Տոների և հիշատակի օրերի մասին» օրենքում հաստատեց նաև Մայրենի լեզվի օրը` հիմք ունենալով ՅՈՒՆԵԿՕ-ի` 1999թ ընդունած որոշումը: Չնայած «Լեզվի մասին» օրենքի առկայությանը` ներկայումս գրեթե բոլորը խեղաթյուրում են մայրենի լեզուն` օգտագործելով ժարգոնային արտահայտություններ, օտարաբանություններ և այլն: 2-րդ կուրսի ուսանողուհի Գոհարն ասում է. «Կարելի է այդ օրը հայտարարել նաև գրական խոսելու օր, քանի որ մենք բոլորս էլ աղավաղվում ենք մեր լեզուն` օգտագործելով օտար բառեր, բարևի փոխարեն ասում ենք` привет, հաջողության փոխարեն` пока, շատերն էլ միմյանց դիմում են ապե, քուրո»: Տասնմեկերորդ դասարանի աշակերտ` Գոռ Բադալյանն էլ անկեղծանում է . «Մինչ 5-րդ դասարանը ուսուցիչների հետ խոսում էի մաքուր հայերենով, բայց հիմա մի տեսակ քաշվում եմ, տղերքից շատերը դա ամոթ են համարում, նույնիսկ դպրոցում ձեռք են առնում էն մարդուն, ով տենց ա խոսում»:
Ներկայումս «գռեհկաբանությամբ» լեցուն հեռուստատեսությունը նույնպես աղավաղում է մայրենի լեզուն: Սերիալների, ֆիլմերի, հաղորդումների սիրված հերոսների խոսելաոճն ընդօրինակում են հատկապես դեռահասները: Հանրային հեռուստաընկերության տնօրենի տեղակալ Լեւոն Գալստյանը սրա վերաբերյալ ասում է. «Հենց երիտասարդներից է կախված լեզվի մաքրության պահպանումը, այսօրվա հեռուսատեսությունը` հատկապես ֆիլմերը աղավաղում են մեր լեզուն, մենք բացառել ու բացառելու ենք գռեհկաբանությունը»: Լրատվական դաշտը նույնպես զերծ չէ այս ամենից: Լեզվաբան Դավիթ Գյուրջինյան էլ անդրադառնալով ՀՀ ԿԳՆ Լեզվի պետական տեսչության աշխատանքին ասում է. «Մինչև հիմա նախարարությունների կողմից մենք ստանում ենք լատինատառ հաղորդագրություններ, հայերի նկատմամբ վերաբերմունքի խնդիր կա: Եթե ամենքը իր չափով ինչ-որ բան անի, վիճակը կբարելավի»:
Հիշեցնեմ, որ 2010թ ճանաչվել էր մայրենի լեզվի տարի:
Նազենի Բաղդասարյան
