Տավուշի մարզի Դեղձավան գյուղը 3,5-4 կմ սահման ունի Վրաստանի հետ: 2007 թվականին սահմանին անցկացվել է փշալար: Դրանից Դեղձավան համայնքը վնասներ է կրում: Փշալարն անցկացնելիս, շինարարական աշխատանքների ժամանակ խոշոր քարեր են գլորվել, ջարդել գյուղի 4-րդ ջրանցքի ջրատարը: Այդ պատճառով չի ոռոգվում ջրատարից չի ոռոգվում նախկինում ոռոգվող 60 հա հողատարածք:
Դեղձավանի 50 հա հողատարածք գտնվում է հայ-վրացական սահման հանդիսացող փշալարից այն կողմ: Այդ 50 հեկտարից 45-ը համայնքային նշանակության խոտհարքներ եւ արոտավայրեր են: Մնացած 5 հեկտարը սեփականաշնորհված վարելահող է: Գյուղացիները ռիսկ չեն անում փշալարից այն կողմ գտնվող հողերը մշակել, քանի որ վախենում են բռնվել վրացի սահմանապահների կողմից եւ խոշոր տուգանքների ենթարկվել:
– Վրացի սահմանապահը գալիս , կանգնում է մեր սեփականաշնորհված հողերում,-դժգոհում է Դեղձավանի գյուղապետ Ռուբիկ Հովհաննիսյանը:
Կարդացեք նաև
Նման իրավիճակը գոյություն ունի արդեն 5 տարի: Օրերս Դեղձավանի գյուղապետ Ռուբիկ Հովհաննիսյանը, գյուղի բնակիչները այդ խնդիրն առաջադրեցին Դեղձավան այցելած Տավուշի մարզպետ Արմեն Ղուլարյանին: Մարզպետն ասաց, որ կա փոխվարչապետ, տարածքային կառավարման նախարար Արմեն Գեւորգյանի հանձնարարականը` փշալարից անդին սեփականաշնոհված հողեր ունեցող դեղձավանցիներին փոխհատուցել, տալով գյուղի տարածքում գտնվող այլ հողեր:
Դեղձավանի գյուղապետը մարզպետին ասաց, որ դեղձավանցիները համաձայն չեն նման ձեւով փոխհատուցմանը, քանի որ փշալարից այն կողմ գտնվող տարածքներն ամենաբերրի հողերն են: Նրանք ակնկալում են այդ հողերի համար պետությունից դրամական փոխհատուցում ստանալ:
Ընդհանուր առմամբ այս խնդրի պատճառով տուժում է 18 դեղձավանցի, չօգտագործվող տարածքների համար գումարներ չեն հավաքագրվում տեղական բյուջե: Իսկ փոքր համայնքի բյուջեն դրանց կարիքը շատ ունի: Դեռեւս 1994 թվականից գոյացել են հողի հարկի պարտքեր, որոնք ներկայումս կազմում են 2 միլիոն 902 հազար դրամ:
Ոսկան ՍԱՐԳՍՅԱՆ
