Մի քանի շաբաթից խորհրդարանական ընտրություններին մասնակցել ցանկացող կոալիցիոն կուսակցությունները սեղանին են դնելու հերթական նախտընտրական ծրագրերը և սկսելու են դեմքի լուրջ արտահայտությամբ խոսել մեր ժողովրդի համար դրանց կենսական նշանակությունից:
Համամասնական ընտրակարգին անցնելը նախընտրական խոստում է, որ ԲՀԿ-ի ու ՕԵԿ-ի նախընտրական ծրագրերում ուղղակիորեն է արտացոլված: Երբ քաղաքական մեծամասնությունը ներկայացնող ուժերն անցած 5 տարվա ընթացքում այդ ուղղությամբ ոչինչ չեն անում, իսկ հասարակական-քաղաքական պահանջի ձեւակերպման պարագայում բացահայտ մերժում են, նշանակում է` պարզապես չեն կատարում իրենց խոստումները: Իհարկե, սա եզակի դեպք չէ եւ գուցե ավելի փոքր խոստմնազանցություն է համատարած ձախողումների ֆոնին:
Այս պահվածքը արժեզրկում է առհասարակ նախընտրական ծրագիրը, նախընտրական խոստումներ ասվածը, ձեւավորում այն ընկալումը, թե իրական քաղաքականության մեջ դրանք ոչ մի նշանակություն չունեն, ձեւական բնույթ են կրում, հետեւաբար ինչ էլ առաջարկեն, լինելու է սուտ, պարզ խաբեություն, որի նպատակը միայն իշխանական աթոռներին նստելն է: Եթե սրան գումարում ես նաև իշխանությունը պահելու համար ոչ մի բանի առաջ չկանգնելու անցյալի դառը փորձը, պարզ է դառնում ժողովրդի հուսալքության և ընտրությունների հետ ոչ մի հույս չկապելումտածելակերպի պատճառը։
«ԵՐԿԻՐ»
