Այսօր «Հայացք» ակումբում նման համոզմունք հայտնեցին հոգեբան Խաչատուր Գասպարյանն ու Երեւանի բժշկական համալսարանի նյարդաբանության ամբիոնի վարիչ Հովհաննես Մանվելյանը: Նրանք համաձայն են, որ ձմեռային եւ գարնանային ժամանակի անցնելուն վերջ դրվի: Խաչատուր Գասպարյանի խոսքերով՝ մարդն իր կյանքում 2 ձգտում ունի՝ սիրո եւ կախվածության. «Եվ երբ մարդը ինչ-որ բանից կախվածություն ունի, ապա չի ցանկանում որեւէ փոփոխություն մտնի իր կյանք: Եվ հանկարծ տարին 2 անգամ ժամային փոփոխություն են մտցնում: Սա առաջին հերթին հարվածում է մեր կենսառիթմերին, մենք չենք կարող մեզ թույլ տալ, որ մեր կենսառիթմերը ժամանակ առ ժամանակ ենթարկվեն նոր հարմարողականության»:
Հովհաննես Մանվելյանի ներկայացմամբ էլ՝ ժամը փոխել-չփոխելով մեր օրգանիզմը, կենսառիթմը մեկ շաբաթվա ընթացքում նորից իր ժամանակին է հասնելու. «Ուրիշ բան, որ կենդանիների մոտ սա չենք կարող փոխել, որ աքլորը ծուղրուղուն առավոտյան 6-ին էր ասում, հիմա 5-ին պիտի ասի»:
Ըստ Հովհաննես Մանվելյանի՝ «Ժամային փոփոխությունը հնարել են տնտեսական օգուտի համար, որպեսզի ավելի քիչ էլեկտրաէներգիա ծախսվի: Բայց եթե բժշկական տեսանկյունից դիտարկենք, ապա որքան շատ արեւի լույս ենք տեսնում, այնքան շատ վիտամին D-ենք ստանում, որը շատ կարեւոր է մեր օրգանիզմի համար: Հյուսիսային ազգերը, որոնք կարոտած են լինում արեւին, իրենց համար շատ կարեւոր է ժամային փոփոխությունը: Մեզ համար, որ արեւոտ երկիր է, կարիք չկա»:
Մասնագետների վստահեցմամբ, ժամային փոփոխությունը, ըստ էության, վնասից բացի, ոչ մի օգուտ էլ չի տալիս: Ըստ նրանց՝ ավելի է սրում սրտանոթային հիվանդությունները: Չնայած սրան, ըստ բժշկի, ոչ մի ապացուցողական տվյալներ էլ չկան, որ ժամային փոփոխությունը հանգեցնում է «կատաստրոֆիկ» երեւույթների. «Մեր երկրում գուցե էլի պետք է փոխել ժամը, որովհետեւ եվրոպական երկրներում առավոտյան մարդիկ լույսով են գնում աշխատանքի, մենք շատ հաճախ մթով ենք զարթնում ու գնում աշխատանքի: Գուցե դրա մասին պետք է մտածեն: Հիմա 4-րդ ժամային գոտում ենք, բայց իրականում պիտի լինեինք 3-րդում»:
Կարդացեք նաև
Նելլի ԲԱԲԱՅԱՆ
