Այսօր ՏԻՄ ընտրություններ էին նաև Արթիկի տարածաշրջանի Նահապետավան գյուղում, որտեղ գյուղապետի պաշտոնի համար բառի իսկական իմաստով գլուխ էին կոտրում 10 տարվա գյուղապետ, 60-անց ՕԵԿ-ական Սաշա Վարդանյանն ու մոտ 35 -ամյա «խոպանչի» Գոռ Պետրոսյանը:
Նշենք, որ այս գյուղը պաշտոնական տվյալներով ունի 624 ընտրող, սակայն թիվ 36.01 ընտրատեղամասի հանձնաժողովի նախագահ Սերոբ Կարապետյանի տեղեկացմամբ, նրանցից 100-ը խոպանում են:
Գյուղի մեն ու միակ ընտրատեղամասը դպրոցում էր, որտեղ սակայն այդքան էլ անվտանգ չէր քվեարկության գնալը, հատակն այնպես էր սայթաքում, որ քիչ էր մնում ձյունոտ ոտքերով ներս մտնողը բերանքսիվայր ընկներ: Ընտրատեղամասում սալյարկայով վառարան էր վառվում. պարզվեց , որ գյուղի դպրոցի երեխաները այդ միջոցով են տաքանում`ամեն անգամ մրոտված, կեղտոտ դեմքով ու շորերով տուն վերադառնալով: Դպրոցի շենքն էլ այնքան հին էր, պատուհաններից այնպես էր փչում, որ ակամայից գյուղացիներից հետաքրքվեցինք, թե Նահապետավանը ինչ խնդիրներ ունի: Ու կարծես թե մեր այս հարցին էին սպասում ոչ միայն գյուղի ծերերը, այլեւ ջահելությունը: Ծերերից մեկը խորհուրդ տվեց` Նահապետավան այցելել տաք եղանակներին ու տեսնել, թե ովքեր են գյուղում մնացել: «Աղջիկ ջան, գյուղում մենակ հաշմանդամներ են մնացել, որոնք չեն կարող դուրս գնալ, անօգնական են, իսկ ձեռ-ոտ ունեցողները սաղ հեռացել են, ամոթ էլ է ասելը` գյուղում երբ մեռել է լինում, մնում ենք կանանց հույսին»,-նեղսրտեց տարեց մեր զրուցակիցը:
Կարդացեք նաև
Իսկ ընտրատեղամասի մոտ հավաքված ջահելությունը այսպես ներկայացրեց գյուղը. «Մեր գյուղն աշխարհի վերջն է, չե՞ս տեսնում ինչ դպրոց է, 1984 թվին շահագործման հանձնվեց ու բացարձակապես ոչ մի ռեմոնտ, ոչ մի բան: Թեև գյուղի ի՞նչն է նորմալ, որ դպրոցը նորմալ լինի` ոչ խմելու ջուր կա, ոչ գազ, ոչ հող, ոչ մանկապարտեզ , ոչ ճանապարհներ, ո՞ր մեկը ներկայացնենք, մեր մոտ ԽՍՀՄ տարիներ են, փողն անգամ չի փոխվել` կարմիր տասնոց է մեր մոտ»:
Նրանց պատմելով , վերջերս մարզպետ Գիզիրյանը եկել է գյուղ ու ապշահար հետ է դարձել: «Մարզպետը իր գյուղական ճամփորդությունները սկսել էր հենց մեր մոտից, Գիզիրյանը Նահապետավանից է սկսել իր կարերիան, ջահել վախտը ստեղ է աշխատել որպես ոստիկանության տեսուչ, եկավ ու ասաց` ոնց որ թողել գնացել եմ, էդ ձևով էլ գյուղը մնացել է, հեչ բան չի փոխվել, առանց կատակի ենք ասում», -վստահեցրին գյուղի երիտասարդները` տեղեկացնելով, որ մարզպետը ահագին խոստումներ է տվել: Իսկ ի՞նչ խոստումներ` հետաքրքրվեցինք մենք: «Դե մինչև մայիսի 6-ը ահագին բաներ փոխված կլինեն», -դարձյալ ծիծաղեցին մեր զրուցակիցները:
Ու մինչ մենք զրուցում էինք, ՕԵԿ-ական գյուղապետի կինը` Զվարթ Վարդանյանը , ով նրա վստահված անձն էր, ընտրասենյակից դուս եկավ ու զայրացավ, թե ընդդիմադիրներին որտեղի՞ց են գտել: Նա իր հերթին արդարացրեց իր գյուղապետ ամուսնու անգործությունը` ասելով, որ պետության միջոցները սուղ են, իսկ գյուղացիները անհասկացող են ու բողոքավոր: Ըստ գյուղապետի կնոջ` Արթուր Բաղդասարյանն էլ եկավ, ժողովրդին գազիֆիկացում խոստացավ, բայց թղթի վրա թողեց ու գնաց:
Որքան էլ զարմանալի լինի, ՕԵԿ-ական գյուղապետն էլ իր հիասթափությունը հայտնեց ՕԵԿ-ից` ասելով, որ կուսակցական լինելը լրիվ անօգուտ է: Իսկ ինչո՞ւ էր ՕԵԿ-ական դարձել, եթե անօգուտ է` մեր հարցին գյուղապետը պատասխանեց, որ հարգել է Արթուր Բաղդասարյանին` որպես Արթիկի շրջանի մարդ ու դրա համար էլ ՕԵԿ-ական է դարձել: Արդեն երկրորդ տարին է` նա կուսակցական է, բայց հիմա կարծում է, որ գյուղապետը պետք է անկուսակցական մնա:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ