25-ամյա Նորան 21-րդ դարում ապրող այն շատ քիչ հայ աղջիկներից է, ովքեր «տուժել» են հայկական ավանդույթների պատճառով: Նրան փախցրել են 4 անգամ ու բոլոր դեպքերում ետ է վերադարձել հայրական օջախ: «Արդեն մի տեսակ սովորական երևույթ էր դարձել, հատուկ ձևեր էի մշակել, որոնցով համոզում կամ խաբում էի տվյալ երիտասարդին ինձ տուն վերադարձնել»: Այս ավանդույթը այնքան կարծրատիպային է, որ Նորայի մտքով չէր էլ անցել, որ իր բազմաթիվ երկրպագուները քրեորեն պատժելի արարք են գործում: ՀՀ քրեական օրենսգրքով քրեորեն պատժելի արարք է, և տվյալ արարքը գործող անձը ենթակա է ազատազրկման`առնվազն երկուսից հինգ տարի ժամկետով: Նորան չէր էլ տեղեկանա այս օրենքի մասին, եթե նրա ներկայիս ամուսինը չփորձեր փախցնել նրան: «Դա վերջին` 5-րդ անգամն էր, երբ որոշել էի հետ չգալ ու համաձայնել,-ժպիտով նշում է նա ու ավելացնում,-համալսարանից էի դուրս գալիս, երբ ամուսինս ինձ առաջարկեց նստել իր մեքենան, ձևականորեն դիմադրություն էի ցույց տալիս, մեկ էլ հայտնվեցին ոստիկաններն ու ձերբակալեցին ամուսնուս: Ես սկսեցի հուսահատությունից լաց լինել, բայց ինձ չկորցրեցի շրջվեցի ու դիմելով ոստիկանին ասացի «Էս անգամ ես եմ ուզում գնալ, էն էլ չէք թողնում»: 2 օր կալանքից, ու բավական երկար բացատրություններից հետո, փախցնող երիտասարդը` Վարդանը, բաց է թողնվում: Զույգը ամուսնանում է, իսկ փեսացուն այսօր էլ առիթը բաց չի թողնում կնոջը հիշեցնելու իր ասած արտահայտությունը «Էս անգամ ես եմ ուզում գնալ, են էլ չէք թողնում»:
Արմինե Հարությունյան
