Նախկին պատգամավոր, էջմիածնեցի Հակոբ Հակոբյանը կառաջադրվի մեծամասնական ընտրակարգով
– Վերջին շրջանում բանակցում էիք Հանրապետական կուսակցության համամասնական ցուցակում ընդգրկվելու համար. արդյունք տվեցի՞ն այդ բանակցությունները:
– Համամասնական ցուցակի վերաբերյալ որեւիցե մարդկանց հետ որեւիցե քննարկում ես չեմ անցկացրել:
– Իսկ մեծամասնական կարգով առաջադրվելո՞ւ եք:
Կարդացեք նաև
– Մեծամասնական կարգով առաջադրվելու եմ:
– ՀՀԿ-ի հետ համաձայնեցրե՞լ եք: Օրինակ՝ անցած ընտրություններում ՀՀԿ-ն Ձեզ չսատարեց, սատարեց գեներալ Սեյրան Սարոյանին, բնականաբար, նա էլ հաղթեց:
– Գեներալ Սեյրան Սարոյանը միակ թեկնածուն մնաց: Եթե հիշում եք՝ ինձ չգրանցեցին: Դե, եթե մենակ մնաց՝ ո՞ւմ պարտվեր: Ես չեմ մասնակցել անցած ընտրություններին, էնպես որ՝ Հանրապետականը որեւիցե մեկին չի պահել:
– Չե՞ք փորձելու Հանրապետականի «դաբրոն» ստանալ:
– Ես ընտրությունների եմ գնում, ես պետք ա փորձեմ ժողովրդի դաբրոն ստանալ: Ի՞նչ ա նշանակում՝ Հանրապետականի դաբրո:
– Ձեզ համար գաղտնի՞ք է՝ իշխանության հետ լավ հարաբերությունների մեջ եք՝ գործերը լավ են, եթե չէ՝ հարցական է:
– Դե, եթե ժողովուրդը չի ընտրի, ես էլ չեմ դառնա, չեմ աշխատի: Դրա մեջ ի՞նչ կա վատ: Եթե հիշում եք իմ ընտրությունները՝ ես երբեք էլ իշխանությունների ցանկալի թեկնածուն չեմ եղել՝ սկսած 1999 թվականից: Բայց ժողովուրդը գտավ, որ ես ավելի հարմար թեկնածու եմ՝ ինձ ձեն տվեց:
– Երկու տարի առաջ կայացած Էջմիածնի քաղաքապետի ընտրություններում Դուք գեներալ Մանվելի որդու մրցակիցն էիք, այն ժամանակ էլ ասում էիք՝ ժողովուրդը ընտրի՝ կընտրվեմ: Ժողովուրդը չընտրեց: Հիմա վստահություն ունե՞ք, որ կընտրեն:
– Միգուցե ժողովուրդը ինձ գործադիր մարմնում չի ուզում, այլ ուզում է, որ ես օրենսդիր մարմնում լինեմ:
– Այն օրենսդրական գործունեությունը, որը Դուք ժամանակին ծավալել եք, կարծում եք, որ այդքան տպավորի՞չ է եղել:
– Ժողովրդի հետ իմ հանդիպումները, շփումները ցույց են տալիս, որ իմ աշխատած տարիները դրական են գնահատվել: Չեմ կարող 100 տոկոսանոց բաներ ասել, դնեմ ինձ գովամ, բայց կարծում եմ, որ դրական եմ աշխատել, եւ ժողովրդի կողմից ընդունվել ա: Ես եղել եմ հասարակության աչքի առաջ, ժողովուրդը ինձ տեսել ա, շփվել ա, ով ինչ խնդիր ունեցել ա՝ դիմել ա, անկախ նրանից՝ դա դրական ա լուծվել, թե բացասական՝ ես կարողացել եմ լսել քաղաքացու խնդիրը: Ինչ վերաբերում ա ԱԺ-ում աշխատելուն, կարծում եմ՝ որեւէ մեկը չի ժխտի, որ ես ակտիվ եմ աշխատել՝ թե մամուլի հետ, թե հեռուստատեսության, տարբեր կազմակերպությունների հետ տարբեր քննարկումների ժամանակ: Ես ուզում եմ, որ ժողովուրդն այսօր գնահատի իմ այն ժամանակվա աշխատանքը՝ ընդունե՞լ ա, թե՞ չէ: Ոչինչ չանելով ես չէի կարող, չէ՞, իմ գնահատականը ստանայի: Հո չեմ կարող գնալ ընտրությունների ու ասել՝ ժողովուրդ, ես ոչինչ չեմ արել, ինձ ձայն տվեք, որ գնամ, էլի ոչինչ չանեմ: Արել եմ այն, ինչքան որ կարողացել եմ, պատկերացրել եմ՝ իմ լիազորությունների մեջ:
– Իսկ Դուք հիշո՞ւմ եք՝ քանի օրենսդրական նախաձեռնության հեղինակ եք:
– Կոնկրետ չեմ հիշում, բայց մասնակցել եմ: Ազգային ժողովի սայթում նայեք՝ կտեսնեք: Բայց որ պետաիրավական հանձնաժողովի բոլոր նիստերին մասնակցել եմ, շատ ակտիվ բոյկոտել եմ այն խնդիրները, որոնք գտնում էի, որ սխալ են՝ հաստատ ա: Օրինակ՝ պետական շահ հանդիսացող խնդիրները: Ես ասում էի, որ մարդկանց պետք ա զգուշացնեք, հինգ տարի հետո նոր իրենց բնակարաններից դուրս գան, ոչ թե՝ կառավարությունը էսօր որոշում ընդունի, մարդուն ասենք՝ երկու ամսվա ընթացքում դուրս արի: Դրանով խախտում ենք, չէ՞, մարդու իրավունքները: Մարդը բնակարանը վերանորոգեց, ծախս արեց, երկու ամսից ասեցին՝ պետական շահ ա… Ավանդների վերադարձման հետ կապված շատ ակտիվ եմ եղել: «Օրինաց երկրի» հետ կապված շատ հարցերում, գիտեք, համաձայն չէի, բայց կոնկրետ ավանդների հարցում իրենց հետ էի: Նիստերին չէին մասնակցում, որ էդ օրենսդրական նախաձեռնությունը չանցնի: Բայց կոնկրետ ես մասնակցում էի՝ անկախ էն բանից, թե իմ գործընկերները ոնց էին նայում: Բայց ՕԵԿ-ի դեմ միտինգ էլ էինք անում, ասում էինք՝ նախագահից ներողություն խնդրի կամ կատարի քո տված խոստումը: Բանավեճերը բազմաթիվ են եղել, ժողովուրդը պետք ա որոշի: Հիմա մեզ մոտ ո՞նց ա. ընտրությունը լինում ա, ժողովուրդը ձայնը տալիս ա, ընտրության մյուս օրվանից իր ձայնին տեր չի կանգնում: Հըլը էդքան քաղաքակրթված չենք: Ժողովուրդը մտածում ա՝ մեկ էլ մի հինգ տարի հետո կգան, դուռը կծեծեն, լայն կժպտան, կասեն՝ մորքուր կամ հոպար, արեք մեզի ձայն տվեք, մենք լավն ենք: Բայց երբ էդ ինստիտուտը սկսի գործել, ու ժողովուրդը սկսի վերահսկողություն իրականացնել ցանկացած պատգամավորի նկատմամբ՝ շատ շատերը կփախնեն, չեն ցանկանա մտնել էդ ծանրության տակ: Մյուս կողմից էլ՝ հիմա հինգ տարի առաջվա ընտրությունը չի, մարդիկ քաղաքականապես զարգացել են, շատ ժլատ են դարձել իրենց ձայների առումով, երբեք հենց էնպես տեղը ձայն չեն տա: Խոսքը կաշառքին չի վերաբերում, այլ համոզմունքին:
– Իշխանության ներկայացուցիչներն ասում են, որ սահմանափակելու են օլիգարխների մուտքը ԱԺ. դա Ձեզ չի՞ կաշկանդում:
– Ես էլ ամեն ինչ անելու եմ, որ միլիցիաների մուտքը սահմանափակեմ, որովհետեւ գտնում եմ, որ միլիցիայի աշխատողները իրավունք չունեն գնալու ԱԺ: Դա ի՞նչ ա նշանակում:
– Մեր Սահմանադրությունն է էդպես պահանջում՝ գործարարը չպետք է օրենսդիր աշխատանքով զբաղվի:
– Սեփականություն ունեցող մարդը կարող է, ոչ թե ինքը դառնա գործադիր տնօրեն:
– Այսինքն՝ Դուք ձեզ օլիգարխ չե՞ք համարում:
– Տո չէ, օլիգարխ դառնալու համար ես անպայման պետք ա լինեմ պետության բարձրաստիճան մարդկանց հովանավորյալը: Դուք էլ լավ գիտեք, որ մենք ոչ մեկի «կռիշի» տակ ոչ եղել ենք, ոչ էլ կլինենք: Աշխատող մարդը, հասարակ մարդը ո՞նց կարող ա լինի օլիգարխ: Օլիգարխը շատ բարդ, շատ խորը իմաստ ունեցող բան ա, մի քանի հատոր կարելի ա գրել էդ մասին:
Ես ութ տարի պատգամավոր եղել եմ, լավ գիտեմ՝ էդ ինչ բան ա: Իմ կյանքի նպատակը չի անպայման պատգամավոր լինել, պարզապես իմ կյանքի փորձը, որը ձեռք եմ բերել, ցանկանում եմ իմ հետ տանել խորհրդարան: Էդ ժելեած մազերով երիտասարդներին, որ ցանկանում են բերել խորհրդարան, գոնե դրանց մենք դասախոսություն կարդանք, բացատրենք՝ ի՞նչ բան ա:
Էսօր մեր պետության հեղինակության խնդիրն ա, պետք ա ամեն ինչ անենք, որ ընտրությունները անցնեն արդար, որպեսզի դրանից հետո շահարկումներ չառաջանան: Ես կողմնակից չեմ կեղծիքով ԱԺ-ում հայտնվելուն, ինձ նման բան պետք չի:
ՆԵԼԼԻ ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
«Առավոտ» օրաթերթ
