Ուշագրավ է, թե ինչպես են երեկ քվեարկել ԵԽԽՎ-ում Հայաստանի պատվիրակության անդամները «Բնակչության բռնի տեղաշարժը որպես մարդու իրավունքների խախտում» բանաձեւի քվեարկության ժամանակ:
Արդեն հաղորդել ենք, որ այդ բանաձեւում թուրք եւ ադրբեջանցի պատվիրակների առաջարկով ներառվել է հետեւյալ պարբերությունը. «Երկու երկրների միջեւ հակասության դեպքում՝ տեղահանված բնակչության կամ դրա հետեւանքների վերաբերյալ, երկու երկրները պետք է բացեն իրենց արխիվները եւ ձեւավորեն հանձնաժողով, որում պետք է ներառվեն երկու երկրներից պատմաբաններ ու գիտնականներ: Անհրաժեշտության դեպքում նրանց համար ամբողջապես մատչելի կլինեն երրորդ երկրների արխիվները: Խնդիրը կքննվի գիտականորեն եւ փոխհամաձայնությունը ձեռք կբերվի ավելի անաչառ կերպով գիտնականների կողմից, քան քաղաքական գործիչների: Պատմության քաղաքական շահարկումը ոչ մի առումով ընդունելի չէ»:
Երբ ներկայացվեց այս փոփոխության առաջարկը՝ առարկություն ներկայացրեց Նաիրա Զոհրաբյանը՝ նշելով, թե սա կհանգեցնի իրավիճակի, երբ պատմական դեպքերը կվերագնահատվեն քաղաքական տեսանկյունից:
Սակայն ԵԽԽՎ իրավական հարցերի եւ մարդու իրավունքների հանձնաժողովը, որը մեր խորհրդարանի լեզվով ասած՝ գլխադասային էր այս զեկույցի համար, կողմ էր վերոհիշյալ լրացմանը, ուստի եւ այն ընդունվեց: Լրացմանը կողմ քվեարկեցին 56 պատվիրակներ, դեմ՝ 12-ը, որոնց մեջ էին նաեւ Հայաստանի 4 պատվիրակները:
Կարդացեք նաև
Սակայն բանաձեւի վերջնական քվեարկության ժամանակ մեր պատվիրակությունը միասնաբար չքվեարկեց՝ Դավիթ Հարությունյանն ու Արմեն Ռուստամյանը ձեռնպահ էին, Հերմինե Նաղդալյանը՝ կողմ, իսկ Նաիրա Զոհրաբյանը՝ դեմ: Ընդհանրապես՝ բանաձեւին դեմ էին ԵԽԽՎ միայն երկու պատվիրակներ: Երկրորդը Թուրքիայից պատվիրակ Ահմեդ Թյուրքեշն էր:
