Հայերի անտարբերության մասին
«Հայերն աշխարհի ամենաանտարբեր մարդիկ են» , -պնդում է 22-ամյա Լուսինեն:Նա պատմում է, որ ինքն անձամբ է ականատես եղել դրան:
«Իմ անզգուշության պատճառ ով փողոցում ընկա ու ոտքս դուրս ընկավ, ցավից ուղղակի գոռում էի ու ոչ մի արձագանք: Մեռա ասելով մեռնում եմ, բայց ոչ ոք չմոտեցավ: Ես ինքս շտապ օգնություն զանգահարեցի ու ինձ հիվանդանոց տարան», -պատմում է նա:
Լուսինեն ասում է, որ շատ անգամ է նման իրավիճակներում հայտնվել ու ամեն ինչ նորից նույն կերպ է ավարտվել:
«Երբեք չէի պատկերացնի, որ հայերն այդքան անտարբեր են մեկը մյուսի նկամամբ: Ես ինքս հայ եմ ու նման բան երբեք չեմ անի»:
Հոգեբան Մելինե Հակոբյանը կարծում է, որ դա այնքան էլ անտարբերություն չէ:
«Դա ոչ թե անտարբերություն է, այլ անվստահություն, – ասում է նա ,- մարդիկ հիմա իրար չեն վստահում, մտածում են, որ եթե օգնեն ընկած մարդուն, ապա խնդիրներ կունենան: Դա էլ անտարբերության պատճառ է դառնում, ես համաձայն չեմ, որ հայերն ամենաանտարբեր մարդիկ են: Ինձ, օրինակ, շատերն են օգնել»:
21-ամյա Մհերն ասում է, որ ընկած մարդուն անպայման կօգնի:
«Ես հաստատ կմոտենամ, որ տեսնեմ ինչ ա եղել: Ո՞նց կարելի ա անտարբեր անցնել, եթե տեսնում ես, որ մարդն իրեն վատ ա զգում»:
«Ես ի՞նչ իմանամ, թե ընկածն ով ա, կարող ա թմրամո՞լ ա, գնամ օգնեմ, հետո ինձ ո՞վ օգնի: Ամեն մարդու չեն օգնում, դրա համար էլ ես ոչ մոտենում եմ, ոչ էլ օգնում», – ասում է Հակոբը:
Մերի Խաչատրյան
