Մի քանի օր է` Գյումրու «Շրջապատ» շաբաթաթերթը սկսել է լույս տեսնել գունավոր: Ըստ գործադիր տնօրեն Եպրաքսյա Մեխակյանի, այն թեեւ ծախսատար է, բայց անհրաժեշտ է դարից հետ չմնալ. ընթերցողներին հրամցնել ակնահաճո ապրանք: «Գյումրիում սա առաջինն է, որքանով հիշում եմ, երեւի շատերն էլ կասեն, որ մեր քաղաքի պատմության մեջ գունավոր տպագրությամբ թերթ երբեք չի եղել»,- ասում է տնօրենը:
Նշենք, որ այս շաբաթաթերթը հրատարակվում է Գյումրու ժուռնալիստների «Ասպարեզ» ակումբի կողմից վերջերս հիմնադրված տպարանում` «Գյումրու գրատանը», որն էլ թերթերին տեխնիկապես հնարավորություն է տալիս գունավոր տպագրության անցնելու:
Ի դեպ, երկար ժամանակ` մոտ հինգ տարի, Գյումրիում հրատարակվող երկու շաբաթաթերթերն էլ` թե «Հինգշաբթին» եւ թե «Շրջապատը», կանգնած էին կրախի առաջ: Բանն այն է, որ Շիրակի նախկին դաշնակցական մարզպետ Ռոմիկ Մանուկյանը Գյումրու տպարանի շենքը հատկացրեց ամերիկահայ բժիշկ-բարերար Հովհաննես Օյումջյանին` գիշերօթիկ դպրոց կառուցելու համար, իսկ տպարանն իր սարքավորումներով դուրս հանեց:
Կարդացեք նաև
Գյումրու թերթերը երկար ժամանակ հրատարակվում էին Երեւանի «Գինդ» տպարանում, որը եւս անչափ թանկ էր նստում տնօրենների վրա: «Իրոք, սարսափելի վիճակ էր, եւ ճանապարհածախսն էր ավելացել, եւ երեւանյան գներն էին թանկ», -ներկայացնում է Եպրաքսյա Մեխակյանը:
Ըստ նրա, այժմ էլ նորաստեղծ տպարանով ուրախանալուն զուգահեռ, ամեն անգամ հայտարարություններ ստանալիս ստիպված են տխրել. հայտարարությունները բացառապես տան, ունեցվածքի, բիզնեսի վաճառքի մասին են, գյումրեցիները քաղաքից հեռանում են ընտանիքներով, գերդաստաններով: Մեր այն հարցին էլ, թե քաղաքի դատարկվելը չի՞ ազդում թերթային բիզնեսի վրա, Եպրաքսյա Մեխակյանը պատասխանեց. «Անշուշտ ազդում է, ո՞նց կարող է չազդել, ազդում են նաեւ թանկացումները: Հանուն ճշմարտության ասենք, որ որքան էլ քեզ կոտորես ու հետաքրքիր ինֆորմացիա հրամցնես, հենց թանկացում եղավ, մարդը , որը հացի փող չունի, մի՞թե կկարողանա թերթ գնել:Եվ հետո մենք ինֆորմացիայի սովի դարաշրջանում չենք , եւ թերթը, որպես ապրանք, անխոս տուժում է»:
Նունե ԱՐԵՎՇԱՏՅԱՆ
