«Մեր ցավը նախագահի ցավը չի՞»,- այս հարցով այսօր նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Վիգեն Սարգսյանին դիմեցին բանակում մահացած զինվորների ծնողները:
Կառավարության շենքի բակում նրանք Վ. Սարգսյանից խնդրում էին հանդիպում կազմակերպել նախագահի հետ. «Ձեզ վստահեցնում եմ, նրա համար, որ ինձ մոտեցել եք՝ նախագահի ուշադրությունը հրավիրելու, դա ավելորդ է, որովհետեւ հանրապետության նախագահը շատ լավ գիտի խնդիրը ու անմիջական իր հանձնարարությամբ այն մարմինը, որ դրանով պիտի զբաղվի՝ զբաղվում է: Նա ծանոթ է ձեր ցավին»:
«Հոլի պես ֆռռացնում են էս դատարանից էն դատարանը, վերջին երկու տարվա ընթացքում ոչ մի լուծում չի եղել, կոծկում են հանցագործությունները»,-հակադարձեց ցուցարարներից մեկը:
Կարդացեք նաև
Վ. Սարգսյանն էլ պատասխանեց, որ զինդատախազ Գեւորգ Կոստանյանի համար որեւէ գործ կոծկելը հանցագործություն է. «Գեւորգ Կոստանյանը ամենալուրջ մասնագետն է այս ոլորտում ու իր պարտականությունն է բացահայտելը»:
Պարոն Սարգսյանը կարճ զրույցից հետո հեռացավ, ինչից հետո ցուցարարների զայրույթը կրկնապատկվեց: «Էս երեխայի մահից հետո էդ ընտանիքը քայքայվել ա: Մայրը գժանոցի գիժ է, հայրը դառել է երկրորդ կարգի հաշմանդամ: Մեր գերդաստանի միակ արու զավակն էր»,- բղավում էր Նարեկ Գալստյանի հորաքույրը՝պնդելով, որ զորացրվելուն մնացել էր 20 օր, որ բենզինի դատարկ բաքում խեղդամահ են արել.- Իսկ հարգարժան պարոն Կոստանյանը, որին նախագահի աշխատակազմի ղեկավարն էդքան գովում էր, թե օբյեկտիվ մարդ է, եթե նա այդքան օբյեկտիվ է, ինչի՞ զինվորի շորերը չեն ցույց տվել մեզ: Նարեկի մայրն էլ անելիք չունի, մենակ ասում ա՝ ում կոկորդը կրծեմ, ցույց տվեք: Լիլիպուտներն են սպանում մեր երեխեքին, նախանձում են սիրուն ուժեղ երեխեքին»:
«Իմ երեխուն տարել են Ղարաբաղ ու սպանել են, կոծկում են ու կեղծում են գործերը: Հասկացանք՝ իրավաբան չենք, բայց ծնողը կո՞ւյր է, չի՞ տեսնում: Որդուս կախել են, պարանոցին պարանի հետքերն ու մատնահետքերը պարզ երեւում են, քիթը սղմտած, հորն ասում են՝ ճիշտ չես տեսել, ասում են՝ դիակային բծեր են»,-պատմում էր Վալերիկ Մուրադյանի մայրը՝ Նանա Մուրադյանը:
arpine
Արփինե ՍԻՄՈՆՅԱՆ
