– Պրն Այվազյան, ճի՞շտ է, որ կարծիք եք հայտնել, թե Հայ ազգային կոնգրեսում չի գտնվի տղամարդ, ով Չարենցավանի ընտրատարածքում մեծամասնականով կառաջադրվի ձեր դեմ:
– Հա տենց մի բան ասել եմ, բայց նենց սարքեցին, որ իբր ընկած՝ տղամարդ եմ ման գալիս:
– Իսկ դուք ինքներդ արդեն որոշե՞լ եք, որ առաջադրվելու եք մեծամասնականով:
– Հենց որ մեր կուսակցության ղեկավարը թույլ տա՝ ես իմ տղամարդկային որոշումը կկայացնեմ:
Կարդացեք նաև
– Իսկ ճի՞շտ է, որ ժամանակին…
– Ստոր հերյուրանքներ են: Ես երբեք ոչ մի ամերիկյան ընկերությունից 3 միլիոն դոլար կաշառք եմ պահանջել:
– Իսկ բնապահպանության նախարար եղած ժամանակ…
– Ստոր հերյուրանքներ են: Ոչ մի հանքավայր գրանցված չի իմ անունով:
– Չէ, ուղղակի ուզում էի հարցնել՝ երբ բնապահպանության նախարար էիք, ամենաշատն ինչի՞ վրա էիք ուշադրություն դարձնում:
– Սոչիի անտառների:
– Բայց Սոչին Հայաստանում չէ…
– Սոչին քաղաք չի, այ անգրագետ, սոչին ծառի տեսակ ա:
– Այսինքն՝ այդ անտառների պահպանո՞ւմն է եղել ձեր մշտական թիրախը:
– Ի՞նչ թիրախ, հազար անգամ ասեցի՝ ես երբեք ճայերի վրա չեմ կրակել: Տո դրանց վրա կրակել կըլնի՞, ոնց կրակում ես՝ ուխոդ են անում:
– Փաստորեն կրակե՞լ եք:
– Բառերից մի կախվի:
– Լավ, լավ: Ո՞րն է ձեր սիրած գրական ստեղծագործությունը:
– Չարենցի «Աշոտ Երկաթը»: Հիմա երկաթին լավ գին են տալիս, մանավանդ՝ չինացիք:
– Բայց «Աշոտ Երկաթը» Չարենցը չի գրել:
– Յա՛: Բա խի՞ են մեր քաղաքի անունը Չարենցավան դրել:
– Ձեր սիրած ֆիլմը:
– «Ավազահանքի գեներալները»:
– Ձեր սիրած երգը:
– Մի հատ լավ երգ կա, էն որ ջրային թռչունների վրա կրակում են: Ոնց է՞ր… «ստրելյած տակ ստրելյած…»:
«Չորրորդ ինքնիշխանություն»
