Մարտունի գյուղում վերջին երկու ամսվա մեջ առաջին անգամ առատ ձյուն է եկել:Գյուղի երեխաներն արդեն դուրս են հանել իրենց սահնակները, մոռանալով համակարգչի ու համացանցի մասին:
10-ամյա Դերենիկն անչափ ուրախ է, որ վերջապես ձյուն է տեսնում:
«Էլ տուն չեմ ուզում գնամ,-ծիծաղելով ասում է նա,-ամբողջ օրը խաղալու եմ ձյան մեջ, սահնակս էլ հայրիկս նորից վերանորոգել է ու մինչև մութն ընկնի անընդհատ սահելու եմ» :
43-ամյա գյուղատնտես Ալբերտ Խաչատրյանը նույնպես ուրախ է ձյան կապակցությամբ:
«Եթե ձմռանը շատ ձյուն է գալիս, ապա գարնանը մեզ լավ բերք է սպասվում, այդ պատճառով ձյունը տեղին է եկել: Բացի այդ էլ` ձմեռվա անձյուն լինելու դեպքում, բույսերը ցրտից մահանում են»:
Երեխաներից ոչ բոլորն են գոհ ձյունից. «Ամեն օր երկար ճանապարհ եմ կտրում, դպրոց հասնելու համար ,-ասում է Ազատուհին ,-իսկ, երբ շատ ձյուն է գալիս քայլելն ուղղակի անհնար է, ու ես մի կերպ ու շատ հոգնած դպրոց եմ հասնում: Դպրոցում էլ, քանի որ դասասենյակները այդքան էլ տաք չեն, ողջ ընթացքում կենտրոնացած եմ ոչ թե դասերի, այլ տաքանալուս վրա»:
Չնայած դրան` գյուղի երեխաներն արդեն սկսել են մեծ ձնեմարդի պատրաստման աշխատանքները:
«Ամեն տարի մեծ ձնեմարդ ենք սարքում ու հավաքվում ենք շուրջը ,-ասում է Անին,-ավանդույթի նման մի բան է դարձել, հենց շատ ձյուն է գալիս, անմիջապես էդ գործին ենք անցնում: Մի խոսքով` փորձում ենք հետաքրքրացնել առօրյան ու վայելում ենք ձմեռը»:
Մերի Խաչատրյան
