Չեմ հիշում, թե ինչպես մոտ եղար ինձ: Չեմ հիշում, երբ սիրեցի քեզ, երբ կապվեցի հետդ: Բայց արդեն կարևոր չէ: Կարեւորը ունեմ քեզ, իմ բարի: Յուրաքանչյուրը կերազեր ունենար քո սրտից, բայց պետք չէ, դու միակն ես: Կերազեր ունենալ քո պարզությունը, բայց պետք չէ, դու ունես ամենալավը: Կեզարեր լինել անկեղծ, բայց պետք չէ, դու այն վաստակել ես, այն քոնն է: Արդեն մի քանի տարի է` ճանաչում եմ քեզ, և ուրախ եմ ամեն օրվա համար, որ ապրում եմ քո հետ: Կարդալիս միգուցե չհասկանան, թե ինչեր եմ խոսում: Ամենեւին էլ սիրածս էակին չեմ գրում: Գրում եմ մի մարդու, ով ունի կյանք` կյանքով լեցուն, ունի աչքեր` շատ պարզ: Ունի հոգի, որ շատ նուրբ է, ունի ծիծաղ, որ ծիծաղ է առաջացնում: Քեզ ճանաչելն այնքան էլ բարդ չէ, պետք է միայն հասկանալ քեզ:
Հունվարի 14-ն էլ սիրում եմ արդեն մի քանի տարի: Երջանիկ եմ այդ օրը: Այս տարի էլ երջանկացա, երբ զգացի երջանկության արցունքներդ: Շատ երջանիկ էի, որ կարողացա քեզ ուրախացնել, քեզ ժպիտ պարգևել: Իսկ մեզանից ոչինչ չպահանջվեց, միայն անկեղծ խոսքեր: Միակ ցանկությունս այն է, որ միշտ լինես այսպես: Բայց հասկանաս մի բան, որ . <<Լիլո, մեծացի, արդեն 20 տարեկան ես>> :
Լիլիթի համար գժվող` Մելանյա Հարությունյան
<<Առավոտ երիտասարդականը>> շնորհավորում է նրա հավատարիմ անդամ Լիլիթի ծնունդը: Քեզ միշտ թարմ , հետաքրքիր մտքեր, ստեղծագործական հաջողություններ:
