Խոստովանում է ԱԺ պատգամավոր, ՀՀԿ փոխնախագահ Ռազմիկ Զոհրաբյանը
– Նախընտրական տարին արդեն սկսվել է, եւ երկու ամսից էլ պակաս ժամանակ անց արդեն պարզ կդառնա, թե ով ում հետ է, ով ումով է եւ ինչպես, Հանրապետականը, որպես ընտրությունների փորձառություն ունեցող ուժ, ինչպե՞ս է նախապատրաստվում ընտրություններին, գործելու են նո՞ւյն տեխնոլոգիաները, թե՞ կլինեն փոփոխություններ:
– Ես պետք է ասեմ, որ այսօրվա Հանրապետականը այլեւս 2007-ի Հանրապետականը չէ, մենք փոխվել ենք, աշխարհայացքային փոփոխություններ կան, մեր քաղաքական դիրքորոշումներում փոփոխություններ կան: Գիտեք, որ 2008-ին շատ դժվար էր, Մարտի մեկ եղավ եւ այլն, եւ բոլորն էլ շփոթմունքի մեջ էին՝ եւ պետությունը, եւ հասարակությունը, եւ ընդդիմությունը, եւ իշխանությունը, որովհետեւ ոչ մեկը չէր ցանկանում, որ կատարվեր այն, ինչ կատարվեց: Դրանից հետո մենք բռնեցինք բարեփոխումների ուղին, բայց քանի որ Մարտի մեկը եւ մյուս խնդիրները մեզ հետ գալիս էին, բարեփոխումները շատ չէին զգացվում: Իսկ արդեն այս վերջին տարում տեսաք, թե ինչպես արագացավ բարեփոխումների ընթացքը: Ազատ արձակվեցին այդ դեպքերից հետո կալանավորվածները, տնտեսության մեջ եղան բարեփոխումներ, բարեփոխումներ եղան արտաքին աշխարհի հետ մեր հարաբերությունների ամբողջ հայեցակարգում: Այսօր մենք եւ ՌԴ-ի, եւ Եվրոպայի հետ նորմալ, գործընկերային հարաբերությունների մեջ ենք, այսինքն՝ երբ ես ասում եմ, թե այսօրվա Հանրապետականը առաջվանը չէ, նկատի ունեմ, որ մենք այսօր ընտրությունների ենք գնում բաց ճակատով, նոր, ժողովրդավարական բարեփոխումների, թափանցիկ եւ արդար ընտրությունների ճանապարհով, եւ շատ կարճ ժամանակ անց պարզ կդառնա, որ սրանք միայն խոսքեր չեն, եւ նաեւ գործով կապացուցվի մեր ասածը: Մենք գիտակցում ենք, որ եթե դա չանենք, Եվրոպան կարող է երես թեքել մեզնից: Իրենք մեզ ասում են՝ եթե ուզում եք մեզ հետ համագործակցել, պետք է գնաք մաքուր ընտրությունների: Եվ հանրապետության նախագահը տարեվերջի իր ուղերձում հենց այս ամենն ասաց, ասաց, որ գնում ենք դեպի նոր իրավիճակ եւ շատ ավելի բարձր ու կարեւոր նպատակներ:
– Վերջերս մի վերլուծություն կարդացի այն մասին, որ ՀՀ իշխանությունը պայմանավորվածություն ունի Արեւմուտքի հետ, որ եթե խորհրդարանական ընտրություններն անցնեն առանց զոհերի, առանց ծեծուջարդի, եւ կողմերը քիչ-միչ բողոքներ ներկայացնեն, Արեւմուտքը եւս կընդունի այդ ընտրությունները: Կա՞ նման պայմանավորվածություն:
Կարդացեք նաև
– Ես առաջին անգամ եմ լսում նման պայմանավորվածության մասին, ընդդիմադիրները միշտ էլ նման բաներ տարածում են, եւ ես համոզված եմ՝ չկա նման պայմանավորվածություն, միակ պայմանավորվածությունն այն է, որ ընտրությունները պետք է անցնեն արդար, թափանցիկ, եւ այժմ կլինեն շատ ավելի մեծ թվով դիտորդներ, քան առաջներում: Իսկ ընդդիմությունը միշտ էլ նույն բաներն է ասում՝ որ կլինեն կեղծիքներ եւ այլն: Ի՞նչ է, անպայման պիտի ծեծուջա՞րդ լինի, որ արդյունքները չընդունվեն: Այ, նախորդ ընտրություններում, այո, խախտումներ բավականին եղան, բայց եւ եվրոպական դիտորդները փաստեցին, որ դրանք չեն ազդել ընդհանուր արդյունքի վրա: Ընտրությունները՝ լինեն մեզ մոտ, Չինաստանում, թե Եվրոպայում, իրենց մեջ խախտումներ պարունակում են, բայց այս անգամ մենք ավելի նպաստավոր պայմաններ ենք ստեղծելու: Թե բացասականը եւ թե դրականը դրվելու է իշխանությունների վրա, բայց, կարծում եմ, այս անգամ ամեն ինչ շատ ավելի լավ կանցնի: Հայաստանը այս հարաբերական ճգնաժամի վիճակից հանելու համար կարեւոր է նորմալ ընտրությունների անցկացումը: Մենք ստարտն արդեն տվել ենք եւ ընտրությունների ենք գնալու եվրոպական չափանիշներով:
– Երբ ասում եք, թե այսօրվա Հանրապետականը առաջվանը չէ, մտավախություն չունե՞ք, որ Ձեզ կմեղադրեն Աշոտ Նավասարդյանի, Վազգեն Սարգսյանի, Անդրանիկ Մարգարյանի կամ հենց Նժդեհի գաղափարներից ետ կանգնելու մեղքի մեջ:
– Ես երբ ասում եմ, որ այսօրվա Հանրապետականը 2007-ի Հանրապետականը չէ, ընդամենը նկատի ունեմ, որ մենք այժմ ավելի ենք հակված բարեփոխումների եւ գնում ենք բարեփոխումների ճանապարհով: Մենք պահպանողականներ ենք, ինչպես Նավասարդյանը եւ մյուսները, մեր գաղափարախոսությունը չի փոխվել, դա մեր պետականության հզորացումն է, մեր ազգային արժեքների պահպանումն է, բայց եւ գնում ենք լուրջ բարեփոխումների, որպեսզի մեր պետության ներսում կայունություն եւ զարգացում լինի: Տեսեք, ընդդիմադիրները փոխանակ ուրախանան, որ մենք իրենց ինչ-ինչ հարցադրումներ ընդունում ենք, ասում են՝ զիջեցին: Եթե անգամ զիջեցինք, զիջեցինք հանուն մեր պետականության, մեր հզորացման, այսինքն՝ որ ընտանիքի ներսում կռիվ չլինի, մեր կռիվը դուրս չհանենք, որովհետեւ արտաքին հակառակորդը շատ ուշի-ուշով հետեւում է՝ մենք ներսում համերա՞շխ ենք, թե՞ ոչ: Համերաշխ ասելով՝ ես նկատի չունեմ, որ ամբողջ օրը ընդդիմության հետ նստենք սեղանի շուրջը, ուտենք-խմենք: Խոսքն այն մասին է, որ, այո, ընդդիմությունը հենց նրա համար է, որ հակակշիռ լինի, մեր սխալները ցույց տա եւ ոչ թե գնա՝ արտաքին աշխարհից տղա բերի մեզ վրա, այլ սխալները մատնացույց անի, որ մենք ուղղենք: Ճիշտը դա է:
– Ուրեմն ինչո՞ւ չեք ընդունում ընդդիմության մեկ այլ առաջարկ եւս՝ հարյուր տոկոսանոց համամասնական ընտրակարգի անցնելու եւ մեծամասնականը վերացնելու մասով:
– Մենք միշտ էլ ասել ենք, որ հարյուր տոկոսանոց համամասնականի մենք պետք է կամաց-կամաց գանք, ապագայում դա կլինի, բայց մեր պայմաններում դա հարմար չէ: Տեսեք, մեծամասնականով առաջադրվում են, այսպես ասած, օլիգարխները կամ գործարարները, եւ մարդիկ նրանց ընտրում են: Քանի դեռ ժողովուրդը իր ձայնը տալիս է այդ անձանց, մեծամասնականը պետք է լինի: Բնականաբար, մտավորականը կամ ինտելիգենտ մարդը չի կարող տանիք վերանորոգել, ծախսեր անել, գործարարը կարող է, այսինքն՝ մեր հասարակությունը դեռեւս դրա կարիքը զգում է, եւ եթե մենք փակենք այդ լուսամուտը, շատ հնարավոր է՝ այլ բաներ լինեն: Իսկ այս դեպքում հասարակությունը կարծես օգնության կարիք է զգում, եւ հենց այդ բիզնեսմենները այդ օգնությունը տալիս են: Ես այդտեղ վատ բան չեմ տեսնում, կարելի է ասել՝ ընտրական, բարեգործական ինչ-որ պրոցես է (ծիծաղում է- Մ. Ե.):
Զրույցը վարեց ՄԱՐԳԱՐԻՏ ԵՍԱՅԱՆԸ
«Առավոտ» օրաթերթ
