365-րդ օրը եկավ ծանր ու մեծ, եկավ ինքը իր գալուց շփոթված, ինքն իրենից հոգնած եւ երջանիկ:Եկավ ու չի ուզում գնալ:
Տարին փոխվում է, տարին գնում է, իր հետ տանելով մեր ապրած ու չապրած օրերը: Տարին գնում է , իսկ մենք սպասում ենք ՆՈՐԻՆ:
Այսօր շատ գրելու եւ շատ խոսելու հարմար օր չէ, այսօր մտորելու եւ լռելու օր է:
Իմ Արամ պապը, արմատներով մշեցի, ինքն իրեն քայավառցի համարող, ուտող-խմող եւ կանանց հանդեպ մինչեւ իր կյանքի վերջը տղամարդավարի ուշադիր, մի խելոք միտք ասելուց առաջ,իսկ ինքը միայն խելոք մտքեր էր ասում, նախ հետեւյալ նախադասությունն էր ասում` <ես կարճ կասեմ, դու երկար հասկացիր>;
Որպես իմ Արամ պապի ավագ թոռ, ես էլ, էս խորհրդավոր օրով, քիչ կասեմ, դուք շատ հասկացեք:
Քաղաքական գործիչներին- Սիրեք էս երկիրը, որը կոչվում է Հայաստան: Սիրեք ինքներդ ձեզ: Սիրեք զմիմյանս:
<Առավոտցիներին>-իմ սիրելի գործընկերներ, իմ դժվար եւ հեշտ, ուրախ եւ տխուր տարիների ուղեկիցներ, իմ լավ աղջիկներ ու կանայք եւ հատուկենտ տղամարդիկ, մինչ այժմ մեզ բոլորիս թվացել է, թե աշխարհը <Առավոտի> շուրջն է պտտվում եւ <Առավոտ>-ով, հանկարծ հասկացանք, որ աշխարհն այլ տեղերում եւս պտտվում է: Մեզ բոլորիս մաղթում եմ` համբերություն եւ լայնախոհություն, մեր արած գործի դիմաց ըստ արժանվույն վարձատրություն եւ գնահատում: Նոր տարին թող բոլորիս համար լինի հոգեկան եւ նյութական բավարարվածության եւ ինքնաբավ տարի:
Մյուսներին- Լցրեք գավաթները եւ խմենք մեր բոլորի հաջողությունների համար, մեր երկիրը իրական ժողովրդավարական երկիր դարձնելու համար, անտուններին տուն եւ քաղցածներին հաց հասցնելու համար, վտարանդիների վերադարձի համար, արտագաղթը կանխելու համար:
Ես կարճ ասացի, դուք հասկացեք ինչպես կուզեք:
