Երկրի վիճակը վատ էր, սեղանը զարդարելու համար բոլորը բերել էին այն, ինչ ունեին: Պարզվեց՝ սեղանին ամենաշատը մանդարին կար, դեռ հավաքույթից հետո էլ այն ավելացել էր: Հավաքույթը դարձավ ամենամյա տոն, անունն էլ դրվեց «Մանդարին»:
Ամեն տարի դեկտեմբերին ԵՊՀ Փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետը նշում է «Մանդարինի» տոն: Նախապատմության մասին խոսեցինք ԵՊՀ Փիլիսոփայության և հոգեբանության ֆակուլտետի դեկանի տեղակալ Հրաչյա Հովհաննիսյանի հետ: Ասում է՝ տոնը յուրահատուկ ավանդույթ է դարձել , հիշում է. 1999թ.-ին ֆակուլտետն ուներ մի քանի տարվա պատմություն, բայց կուտակած բավական հետաքրքիր ինֆորմացիա: 2-րդ կուրսի հոգեբաններն էլ որոշեցին իրենց փորձն ու գիտելիքները փոխանցել 1-ին կուրսեցիներին: «Ունեինք շատ ստեղծագործ ուսանողություն: Մենք էլ, լինելով մագիստրատուրայի ներկայացուցինչներ, օգնեցինք, որպեսզի միջոցառումը կազմակերպվի: Այդ ժամանակ Հայաստանի համար ծանր շրջան էր, մարդիկ չէին կարող իրենց շռայլություններ թույլ տալ, սեղանը զարդարելու համար ամենքը բերել էին իրենց հետ այն, ինչ կարողացել էին: Վերջում ամեն ինչ վերջացավ, մնացին մանդարինները: Այդ ժամանակ իմ համակուրսեցիրներից մեկը վերցրեց միրգը, նայեց մեզ, և մեր մտքով էլ անցավ տոնը կոչել «Մանդարին»,- պատմում է Հրաչյա Հովհաննիսյանը: Ասում է՝ չէին էլ սպասում, որ տոնը շարունակական կլինի, որ հաջորդ եւ մյուս տարիներին էլ կնշվի: «Տոնի ժամանակ լինում է նաեւ մի թեյնիկ, որում պահվում են բոլորին ուղղված բարեմաղթանքները: Ամեն տարի այդ թեյնիկը թարմացված բարեմաղթանքներով երկրորդ կուրսի ուսանողները էստաֆետի նման փոխանցում են առաջին կուրսեցիներին: Սրա շնորհիվ՝ ստեղծվում է կապ` ավագ և կրտսեր ուսանողների միջև, քանի որ նրանք միջոցառումը պատրաստում են միասին և այդ ուրախ տրամադրությունը փոխանցում բոլոր ներկաներին»:
Երկրորդ կուրսի ուսանողուհի Լիլիթ Կարապետյանն էլ ասում է. «Ես ուրախ եմ, որ մենք, տոնի ավանդույթները պահպանելով, կարողացանք առաջին կուրսեցիներին ներկայացնել մեր ֆակուլտետը, համալսարանական թոհուբոհը, դասախոսներին և դա արեցինք հումորային համարներով, օրինակ՝ «Ո՞վ է ուզում դառնալ հոգեբանն» էր, կամ դասախոսների մասնակցությամբ հոլովակները, որտեղ մենք նրանց հարցեր էինք տվել, ձայնագրել պատասխանները, իսկ նյութը մոնտաժելու ժամանակ փոխել հարցը` հարմարեցնելով այդ պատասխաններն այնպես, որ դրանք արդյունքում լինեին զվարճալի: Հուսով եմ, մեզ հաջողվեց բոլոր ներկաներին փոխանցել բարձր տրամադրություն»:
Նույն ֆակուլտետի 4-րդ կուրսի ուսանող Վահագն Գասպարյանն էլ ավելացնում է.
«Այս տարվա «Մանդարինը» բավական հաջող էր: Հումորներն ու համադրությունները շատ դիպուկ էին արված, սուր ու տեղին, կասեի նաև՝ ինտելեկտուալ»:
Լիլիթ Շարբաթյան
