Մարդու իրավունքների պաշտպան: Շատ ծիծաղելի է հնչում: Ես արդեն 20 տարեկան եմ, ու ոչ մի անգամ ինձ պետք չի եկել ինչ-որ մեկի պաշտպանությունը իմ իրավունքների հարցում: Ու կարելի է ասել, որ մենք պաշտպանված չենք: Վերեւում ասում էի, որ պետք չի գալիս, իսկ հիմա ասում եմ , որ պաշտպանված չենք: Այո՛, պաշտպանված չենք: Պաշտպանված չենք լինում այն ժամանակվանից, երբ հեռանում են ծնողներդ: Կապ չունի, որ արդեն 20 տարեկան ես, բայց երբ ծնողներդ կողքիդ են, քեզ պաշտպանված ես զգում բոլոր տեսանկյուններից, անգամ իրավունքներիդ մեջ:
Երբ կորցրեցի ծնողներիս հասակացա, որ ես ոչինչ եմ: Պաշտպան չունեմ: Չունեմ մորս, որ իր խորհուրդներով պաշտպանում էր ինձ: Չունեմ հորս, որ իր ուժով պաշտպանում էր իմ իրավունքները: Հիմա ոչ ոք ինձ չի կարող պաշտպանել: Չի կարող պաշտպանել այն մարդուց, որ անտեղի ինձ վիրավորում է, չի կարող պաշտպանել ինձ, երբ ես վատ վիճակի մեջ եմ, չի կարող պաշտպանել, երբ արտասավում, երբ սոված եմ, երբ իրենց կարիքը ունեմ: Ես ուզում եմ հետ բերել իմ մարդու իրավունքների պաշտպաններին:
Անահիտ Բախշյան
