«Էդ հարցը բարձրացվել է նույնիսկ 1988-89-90 թվականներին. կատեգորիկ դեմ եմ եղել, դեռ Խորհրդային միության օրոք: Էդ հարցը արծարծվել է 1992 թվականին. կատեգորիկ դեմ եմ եղել: Էդ հարցն արծարծվել է այն ժամանակ, երբ ես ղեկավարել եմ ՀՀ ԱԱԾ-ն. կտրականապես դեմ եմ եղել: Հիմա, լինելով արմատական ընդդիմադիր, նույնպես կտրականապես դեմ եմ դրան»,- անդրադառնալով խորհրդային գաղտնի ծառայությունների արխիվների գաղտնազերծման վերաբերյալ «Ժառանգություն» կուսակցության նախաձեռնությանը՝ այսօր հայտարարեց ՀԱԿ կենտրոնական գրասենյակի անդամ, ԱԱԾ նախկին ղեկավար Դավիթ Շահնազարյանը:
Պարոն Շահնազարյանն ընդհանրապես հարգանքով է վերաբերվում «Ժառանգության» գործունեությանը, բայց մասնագիտական տեսանկյունից դեմ է այդ հարցին, քանի որ համոզված է, թե այդպիսով բացարձակապես որեւէ խնդիր չի լուծվում, միայն պետականությանը սարսափելի վնաս է հասցվում. «Դա վտանգավոր է պետականության համար: Ինչպե՞ս կարելի է ավտորիտար երկրում նման հարց դնել: Ինչո՞վ է պայմանավորված մինչեւ 1991-92 թվականների արխիվների բացահայտումը: էդ թիվը որտեղի՞ց է վերցված: Այն երկրների օրինակը, որ բերվում է, դրանք եղել են օկուպացված Սովետական պետության կողմից: Իսկ սովետական Հայաստանի իշխանությունները եղել են օրինական, որովհետեւ դաշնակները կամավոր հանձնել են իշխանությունը: Եթե այդ երկրներում այս ամենն ընկալվում է որպես համագործակցություն օկուպանտների հետ, մեր դեպքում այդ մարդիկ օրենքով ոչինչ չեն խախտել, որովհետեւ գործել են օրինական իշխանության հետ»:
Իր պաշտոնավարման տարիներին, Շահնազարյանն ասաց, թե կարդացել է եւ գիտե այն ամենն, ինչը որ «Ժառանգությունը» ուզում է բացել. «Դե հասկացեք, թե տարբերությունը ո՞րն է: Պատմելու իրավունք չունեմ, երբեք դա ինձ թույլ չեմ տա ու ամեն ինչ անելու եմ, որ այդ արխիվները չբացվեն: Անկախ նրանից իշխանությունում ես, թե ընդդիմությունում՝ կան պետական շահեր: Կարելի է նման օրենք ընդունելու ջատագովներից երեք հոգուց ստորագրություն վերցնել շատ խստիվ, որ իրենք ոչինչ չեն բացահայտելու՝ տանել այդ արխիվներից մի քանի բաներ ցույց տալ: Դրանից հետո, իրենք կասեն՝ ժողովուրդ ջան, գործ չունեք»:
Նելլի ԳՐԻԳՈՐՅԱՆ
