Հայկական ֆուտբոլային լրատվամիջոցների հաղորդմամբ, «Միկայի» դարպասապահ Գեւորգ Կասպարովը այս ձմռանը կարող է մեկնել Իրան: Այնտեղի բարձրագույն խմբում էլ, ինչպես մեզ մոտ, արտասահմանցի դարպասապահների բացարձակ սահմանափակում է գործում, ինչը, սակայն, չի տարածվում առաջին դիվիզիոնի վրա: Հենց առաջին դիվիզիոնի մի շարք թիմերի հետ էլ Կասպարովը բանակցություններ է վարում:
Հայաստանում ընդունված պրակտիկա է, որ մեր ֆուտբոլիստները ձմռան ամիսների դադարին մեկնում են Իրան՝ ժամանակը եւ խաղային փորձը չկորցնելու ու, ինչու չէ, նաեւ գումար վաստակելու համար: Տխուր է, սակայն, որ այսօր մենք Իրանի առաջին դիվիզիոնում հանդես եկող արդեն երեք դարպասապահ ունենք. Գրիգոր Մելիքսեթյանը, ավելի փորձառու Նիկոլայ Սարգսյանն ու Մայիս Ազիզյանը: Կասպարովի մեկնման պարագայում նրանց թիվը կհասնի չորսի, ինչը Հայաստանի առաջնությունում հանդես եկող թիմերի ուղիղ կեսն է: Մինչդեռ, Հայաստանում դարպասապահի խնդիրն այնքան է սրացել, որ ՀՖՖ գործկոմի որոշմամբ 2012 թվականից երկրի բարձրագույն խմբի առաջնությունում ամբողջությամբ սահմանափակվելու է օտարերկրյա դարպասապահների մասնակցությունը՝ մեր կադրերի աճը խթանելու նպատակով: Ի դեպ, այս չորս դարպասապահներն էլ տարբեր ժամանակաշրջաններում հանդես են եկել ազգային հավաքականում կամ էլ հավաքականի թեկնածու են եղել: Այս պարագայում ցավալի է, որ դարպասապահներ չունենալով հանդերձ, եղած քիչն էլ մեզ մոտ «շաղ է տրված» աջուձախ, մանավանդ` մակարդակով առավելություն չունեցող առաջնությունում: Իհարկե, դա գուցե նոր սերնդի ի հայտ գալ ու աճ ապահովի, սակայն փորձն ու մրցակցությունը, մանավանդ դարպասապահների հարցում, դեռ երբեք ու ոչ ոքի չէր խանգարել:
2012-2013 թթ. մրցաշրջանն այդ տեսանկյունից որպես լակմուսի թուղթ կծառայի՝ ցուցադրելով թե բացերը, թե զարգացման հեռանկարները… Մնում է միայն ամեն առումով անցումային այդ առաջնությունից ճիշտ հետեւություններ անել:
ԳԱՅԱՆԵ ՆԱԶԱՐՅԱՆ
Կարդացեք նաև
«Առավոտ» օրաթերթ
