Տեղեկատվական անվտանգության հարցերով փորձագետ Սամվել Մարտիրոսյանին բլոգերները ճանաչում են իր Kornelij Glas բլոգով: 2005 թվականից նա Livejournale-ում վարում է այս բլոգը: Ստորև հարցազրույցում ներկայացնում ենք նրա տեսակետը բլոգոսֆերայի ընկալումների և զարգացումների մասին:
Արդեն 6 տարի է` վարում եք այս բլոգը: Ի՞նչ եք կարծում բլոգը կարող է հանդես գալ որպես այլընտրանք ավանդական ԶԼՄ-ներին
– Նախ պետք է տարբերակել զուտ անհատական բլոգները և այն բլոգները, որոնք վարում են, այսպես ասենք` «հանրության համար»: Պարզ է, որ երկրորդ տիպի բլոգները յուրահատուկ ԶԼՄ են և կարող են լինել տեղեկատվության աղբյուր, առավելևս, որ ինչ-որ դեպքերում բլոգները կարող են լինել ավելի օպերատիվ, այնպես որ բլոգը կարող է դառնալ այլընտրանքային տեղեկատվության աղբյուր:
Ձեր բլոգը ո՞ր տիպին եք դասում
– Ճիշտն ասած ինձ մոտ դա եղավ ինքնաբերաբար: Մինչև 2008 թվականի մարտի 2-20-ը ես մտածում էի, որ գրում եմ ծանոթ և մի քիչ էլ անծանոթ բլոգերների համար: Իսկ այդ օրերին հասկացա, որ ինձ կարդում են բոլորովին անծանոթ մարդիկ: Այնպես որ, ինքնըստինքյան, առաջին տիպի բլոգերից դարձա երկրորդ տիպի:
Որո՞նք են համարվում լավ աշխատող բլոգներ: Այսինքն` կա՞ն ինչ-որ չափանիշներ
– Չափանիշը նույնն է ինչ-որ ԶԼՄ-ում: Օրինակ` ինչպես ենք իմանում տվյալ լրատվամիջոցը լա՞վն է, թե՞` ոչ: Ինքներս ենք կարդում, հետո նայում ենք, թե ինչ հղումեր կան, որքանով է վստահելի տեղեկատվությունը և այլն: Ինչ-որ սկզբունքային տարբերություն չկա, միայն կան տարբեր նյուանսներ:
Օրինակ` կան բլոգերներ, որոնք անանուն են, չեն ուզում բացահայտվել: Իրենց հանդեպ վստահությունը բնականաբար ավելի դժվար է ձևավորվում:
Երբվա՞նից սկսեց ձևավորվել բլոգոսֆերան Հայաստանում:
– Բլոգոսֆերան ՀՀ-ում ձևավորվել է 2006-2007 թթ-ին: Թափ ստացավ նախագահականի նախընտրականին: Իսկ լուրջ հասարակական ազդեցություն ունեցավ առաջին անգամ 2008-ի մարտի 2-20-ը, երբ համացանցը ֆիլտրվում էր, տպագիր մամուլը գրաքննվում, և մարդիկ հայտնաբերեցին ցանցում բլոգերների , որոնք ազատ գրում էին ամեն ինչից և դարձել էին լուրջ տեղեկատվության աղբյուրներ` փոխարինելով ԶԼՄ-ներին:
Հետևու՞մ եք արտասահմանյան բլոգերներին:
– Իհարկե, իմ ընկեր բլոգերներից շատերը արտասահմանից են, ինչպես նաև` ընթերցողներիս երկու երրորդը:
Ի՞նչ տարբերություններ եք նկատում հայ բլոգերների հետ համեմատած:
– Այդպես բարդ է ասել: Ամենուր բլոգերները իրենց ներքին խնդիրներից են գրում, կամ եթե գրում են ընդհանուր թեմաներից, երանգավորում այնուամենայնիվ լինում է:
Հայաստանում նախապայմաններ կա՞ն բլոգոսֆերայի զարգացման համար` որպես այլընտրանքային լրատվամիջոց:
– Դե այդ ուղղությամբ որ գնանք կխճճվենք, քանի որ բլոգները և բլոգոսֆերան հենց դրանով են յուրահատուկ, որ կարող են ցանկացած ուղղությամբ զարգանալ: Բայց հայկական բլոգոսֆերայի զարգացմանը խանգարում են հիմնականում սոցիալական ցանցերը, որոնք մարդկանց բլոգներից տանում են օրինակ` Ֆեյսբուք:
Աննա Փորսուղյան
