Վազգեն Համազասպյանի անվան Էջմիածնի պետական քոլեջը գործում է 1930-ական թվականներից: Երկար տարիներ է` վերանորոգման աշխատանքներ այնտեղ չեն կատարվել, քոլեջում առկա են մի շարք խնդիրներ. «Առաջնային խնդիրներից մեկը շենքի վերանորոգման հարցն է: Բազմիցս դիմել եմ պետական մարմիններին, մասնավորապես` քաղաքապետարան, որպեսզի գումար հատկացնեն վերանորոգման համար, բայց ապարդյուն: Խնդիր կար` տանիքի հետ կապված, սակայն ոչ մի օժանդակություն չստանալով` ստիպված եմ եղել սեփական բյուջեից ներդնել և տանիքի մի հատվածը վերանորոգել»,- ասում է քոլեջի տնօրեն Գագիկ Բալասանյանը:
Շենքի անմխիթար վիճակը միակ խնդիրը չէ, որ մտահոգում է ուսուցչական անձնակազմին և քոլեջի սաներին: Այսօր քոլեջը ջեռուցվում է վառարաններով. «Սալյարկա ենք վառում, ինչ՞ անենք. խի՞ ես որ դարն ա: Ես պետք է ինչ-որ կերպ ջեռուցում ապահովեմ, թե չէ»,- բորբոքվում է տնօրենը:
Չնայած շենքային վատ պայմաններին և քոլեջում առկա խնդիրներին` ուսուցչական կազմը շարունակում է աշխատել և իրենց գիտելիքները փոխանցել սաներին. «Անում ենք ամեն հնարավոր բան երեխաների կրթությունը լիարժեք և արդյունավետ դարձնելու համար: Ունեցել ենք շատ ուսանողներ, ովքեր իրենց ուսումը շարունակել են բարձրագույն ուսումնական հաստատություններում»,-ասում է դաստիարակչական գծով փոխտնօրեն Մարիամ Հակոբյանը:
Մարիամ Գրիգորյանն, ով շուրջ երկու տարի է սովորում է հաշվապահական բաժնում, ունի նպատակներ և իր ապագան տեսնում է հայրենիքում. «Քոլեջում խնդիրներն ակնհայտ են և փորձել թաքցնել անիմաստ է: Շատ վատ պայմաններում է ընթանում ուսումնական պրոցեսը, բայց թե’ ուսանողների, թե’ ուսուցիչների միջև հարաբերությունները բարիդրացիական են, որը ջերմություն է հաղորդում: Կարծես հարազատ միջավայր լինի»:
Անկախ խնդիրներից` ուսանողները ամեն բան անում են իրենց օրը հագեցած և հետաքրքիր անցկացնելու համար: ՈՒԽ-ի նախագահ` Սուսաննա Ջանոյանի խոսքերով, իրենք ակտիվ գործունեություն են ծավալում ՈւԽ-ի շրջանակներում. «Չկա միջոցառում, որին ներկա չգտնվենք: Վերջերս մասնակցում էինք Էջմիծնի տոնին նվիրված միջոցառմանը, որին հաջորդեց ուսանողների տոնը: Միջոցառումներին միշտ ներկայանում ենք մեր մտահաղացումով ու գաղափարներով»,-ասում է նա:
Քրիստինա Միրզոյան
