Գործարար Սիլվա Համբարձումյանի հետ «Մարիոթ» հայուրանոցում կատարված դեպքը երեկ երեկոյան անընդհատ լուսաբանելով՝ մի տեսակ ժամանակ չունեցա հարցի բարոյահոգեբանական ասպեկտի վրա ծանրանալու: Ու երեկվանից ամբողջ ընթացքում հիշել եմ բոլոր այն դեպքերը, որոնք տեղի են ունեցել Սուրիկ Խաչատրյանի գլխավոր դերակատարմամբ եւ որոնց մասին իր բլոգում այսօր արդեն գրել է Աննա Իսրայելյանը: Երեկվանից մի տեսակ ուրախ էի, որ Սիլվա Համբարձումյանը չի խուսափում դեպքի մասին խոսել ու ասում է, որ պայքարելու է այնքան, մինչեւ արդարության հասնի: Այսօր առավոտյան, երբ հերթական անգամ հեռախոսազրույց ունեցա տիկին Համբարձումյանի հետ ու նա վերահաստատեց իր խոսքերից ետ չկանգնելու իր վճռականությունը՝ անկեղծորեն ուրախացա: Որովհետեւ մինչ այս, բոլորը լռել են, իսկ Սիլվա Համբարձումյանը մտադիր չէ լռել: Ու հիմա, ինչպես ասում են, գնդակն իշխանության դաշտում է:
Կմեռնի, արդյո՞ք, վերջին հույսը: