Հայերը հեքիաթի կարիք ունեն

Այդ պատճառով էլ Հալոուին են նշում

Հոկտեմբերի վերջին օրերին քաղաքը լցվել էր այլմոլորակայիններով՝ ամենուր վամպիրներ էին, կենդանի դիակներ, արյան մեջ թաթախված մարդիկ, վհուկներ. Երեւանը Հալոուին էր նշում:
Հայտնի է, որ Հալոուինը կաթոլիկ աշխարհի տոն է: Վաղ միջնադարում կաթոլիկ եկեղեցին նոյեմբերի առաջին երկու օրերը հայտարարել է բոլոր սրբերի եւ հանգուցյալների հիշատակության օր: Աշխարհի բոլոր երկրներում ընդունված է նշել Հալոուինը: Այդ օրը մարդիկ հագնում են սարսափազդու զգեստներ, դիմակներ, վախեցնում մեկը մյուսին: Երեխաների համար տոնն այլ բնույթ ունի՝ երեխաները պարկերը ձեռքներին, դիմակավորված շրջում են տնետուն, վախեցնում մարդկանց եւ դրա դիմաց քաղցրավենիք պահանջում տանտերերից: Տոնը բնութագրվում է նաեւ դդումով, որը ձեւավորում են վախ առաջացնող դեմքով եւ լուսավորում մոմերով: Եվրոպայում եւ ԱՄՆ-ում այս օրերին քաղաքները զարդարվում են դդումներով: Օրինակ՝ ԱՄՆ-ում այս տոնը համահավասար է Ամանորին, որը հիմնականում նշվում է ակումբներում, ժամանցի վայրերում: Եվրոպայում Հալոուինը ընտանեկան տոն է համարվում եւ նշվում է տանը, ընտանեկան ընթրիքի սեղանի շուրջ:
Թե ինչպես եւ որտեղ են նշում հայերը այս տոնը, պարզեցինք հենց նրանցից: Օրինակ՝ «Just cofe»-ի կազմակերպած երեկույթի մասնակից Լիլիթը, ով թագուհու կերպարով էր ներկայացել, մեզ հետ զրույցում ասաց. «Իրականում սա հայ երիտասարդության համար միայն զվարճանալու միջոց է: Անցյալ տարիների համեմատ արդեն սկսել ենք լուրջ վերաբերմունք ցուցաբերել այս տոնին՝ դա երեւում է հագուստներից: Բայց չենք եկել այստեղ միմյանց վախեցնելու, ինչպես տոնի իմաստն է: Զվարճանում ենք՝ հեքիաթային կերպարների քողի տակ»: Երգչուհի Ջուսը նույնպես գտնում է, որ Հալոուինը առիթ է երիտասարդների համար կրկին մեկտեղվելու եւ ուրախանալու. «Սա մի տոն է, որը սիրվել է ամբողջ աշխարհում, որից հետ չի մնացել նաեւ Հայաստանը: Ըստ իս, մեր կողմից տոնի սիրված լինելը պայմանավորված է նրանով, որ հայերս միշտ կարիք ունենք հեքիաթի: Մարդկանց սովորաբար հետաքրքիր է փորձել՝ լինել ուրիշի կերպարում, կրել դիմակ, այսինքն՝ պահել իրենց այնպես, ինչպես տվյալ կերպարը: Այս տոնը տալիս է այդ հնարավորությունը: Հալոուինը այստեղ արդեն շատ լավ է նշվում, ինչը գովելի է: Գրեթե բոլոր երեւանյան ակումբներն այդ օրերին կազմակերպում են երեկույթներ: Ինձ դուր չի գալիս միայն այն, որ դրանց վերջում միշտ կռիվ է լինում»:
Բլոգեր Կամո Թովմասյանը Հալոուինը տոնում էր «Jose» համալիրում: Ըստ նրա՝ «Հայաստանում այս տոնը հետաքրքիր չի անցնում, քանի որ այստեղ այն ավելի շատ դիմակահանդեսի է նման: Այստեղ Հալոուինը նշում են մինչեւ 21 տարեկանները, իսկ դրանից բարձրները այնքան էլ ազատ չեն, որ դիմակներ կրեն եւ փողոց դուրս գան»:
Զրուցեցինք նաեւ հոգեբան Սուսաննա Հակոբյանի հետ, որի բնութագրմամբ՝ Հալոուինը բացասական տոն է, չպետք է ընդգրկվի հայկական կենցաղ. «Սա կարելի է համարել բացահայտումների տոն, քանի որ յուրաքանչյուր մարդ, ով տոնի համար ընտրում է իր կերպարը, դիմակը, իրականում ի ցույց է դնում իր իրական «ես»-ը: Չեմ կարծում՝ բարի մարդը կարողանա իրեն լավ զգալ արնաթաթախ վամպիրի կամ վհուկի կերպարում: Ի վերջո, սա ընդօրինակած տոն է, եւ յուրաքանչյուր այդպիսի երեւույթ, միեւնույն է, կրում է բացասական նպատակ»: