Վերջերս Հայաստան ժամանած գյուղոլորտի եվրոպացի մասնագետները զարմացել էին, որ մեր ժամանակներում կարկտահարությունից կարող է փչանալ գյուղացու բերքը : Նրանք իրենց հայաստանցի գործընկերներին տեղեկացրին, որ այժմ կան ժամանակակից այնպիսի մեթոդներ ու տեխնիկական լուծումներ, որ կարելի է զերծ մնալ բնական նման երեւույթներից: Նշենք, որ մթերման սեզոնին որոշ ընկերություններ հրաժարվում են գյուղացու՝ անգամ մասամբ վնասված բերքն ընդունել՝ պատճառաբանելով, թե անորակ է: Այսօր «Կոնգրես» հյուրանոցում տեղի ունեցած ասուլիսում Aravot.am-ը գյուղատնտեսության փոխնախարար Ռոբերտ Մակարյանից հետաքրքրվեց, թե գյուղացու եւ մթերող ընկերության միջեւ կնքված պայմանագրում կա՞ արդյոք հստակ չափորոշիչ, որը հստակ կսահմանի, թե գյուղացին ինչ որակի բերք պետք է հանձնի: Ըստ փոխնախարարի՝ «Այո, կա, քանի որ գյուղացին իր ապրանքը իրացնելու խնդիր ունի, իսկ գործարանի պատրաստի արտադրանքը պետք է լինի որակյալ»: Նրա խոսքերով, որակյալ ապրանքից է կախված նաեւ որակյալ արտադրանքը, ուստի գյուղացին պետք է ամեն ինչ անի, որ լավ ապրանք ներկայացնի ու ըստ դրա էլ վճարվի: Մեր այն դիտարկմանը, թե ոչ միշտ է, որ ապրանքի որակը կախված է գյուղացուց, պարոն Մակարյանն ասաց. «Այդ ո՞ր մի երկրում են գյուղացիներն ապահովված կարկտահարությունից: Ո՞վ է ասում՝ որակը կախված է միայն կարկուտից»:
Թե ինչ չափորոշիչներով են մասնավոր ընկերությունները, օրինակ՝ խաղողը մթերում, փորձեցինք պարզել «Պռոշյանի գինու եւ կոնյակի» գործարանի պատասխանատուներից: Ընկերությունից մեզ հայտնեցին, որ իրենք գյուղացու ապրանքից նմուշներ են վերցնում եւ լաբորատոր քննության հանձնում, որպեսզի այն մաքուր լինի եւ հիվանդություններ չունենա: Խաղողը պետք է հասուն լինի, սպիտակ տեսակներն ունենան 18 % շաքարայնություն, կարմիր տեսակները՝ 17% եւ ունենան իրենց սորտին համապատասխան տեսք:
Անուշ ԽԵՉՈՅԱՆ
