«Ֆորմուլա 1» ավտոարշավի մասին բոլորը գիտեն: Այն գրավում է՝ սովորական մարդու մեջ սարսափ առաջացնող արագություններով: Աշխարհի խոշորագույն հեռուստաընկերություններն էլ մշտապես ուղիղ հեռարձակմամբ ցուցադրում են դժոխային մեքենաների մրցավազքը: Դիտարժանությամբ, մեծ արագություններով ու կյանքին սպառնացող վտանգներով ցամաքայինին ոչնչով չի զիջում ջրային «Ֆորմուլա 1»-ը: Այս մարզաձեւն էլ սպորտում ու տեխնիկայի ոլորտում բարձրագույն նվաճումների համադրություն է, որտեղ մոտորանավակները ժամում 100 կմ արագությունը զարգացնում են ընդամենը 4 վայրկյանում ու այդ մեծ արագությունների պայմաններում ջրի ամեն մի աննշան ալիք, անգամ՝ անհարթություն, հղի է շրջվելու վտանգով: Ջրային «Ֆորմուլա 1»-ի ակունքը 1962 թվականն է, երբ Դ. Շուլցը եւ Ա. Մոլինարին պատրաստեցին առաջին մարզական կատամարանը: Սակայն անդրանիկ պաշտոնական առաջնությունը կազմակերպվել է դրանից 19 տարի անց՝ շարժիչների դասակարգման երկու դասով: Իսկ սկսած 1989 թվականից՝ դրանք միավորվել են մեկ դասի մեջ:
Ջրային «Ֆորմուլա 1»-ի առաջնությունների կազմակերպման կարեւորագույն նախապայմանն արշավորդների անվտանգությունն առավելագույն չափով ապահովելն է, որը նույնպես իրականացվում է գերժամանակակից մեթոդներով: