![\"\"](\"https://www.aravot.am/2011/aravot_arm/July/26/p4.jpg\")
Համոզված է ՀՀԿ խմբակցության քարտուղար Էդուարդ Շարմազանովը
ՀՀԿ խմբակցության քարտուղար Էդուարդ Շարմազանովը երեկ «news.am»-ի միջոցով հակադարձել էր Թուրքիայի արտաքին գործերի նախարար Ահմեդ Դավութօղլուին, ով խոսելով հայկական Սփյուռքի մասին՝ օրերս հայտարարել էր, թե հայկական Սփյուռքը նաեւ Թուրքիայինն է: Մեր դիտարկմամբ, թուրքական կողմից հաճախակի հնչող այս կարգի հայտարարություններին բավարար մասնագիտական հակադարձում չի տրվում, ասենք, որ ոչ թե այս կամ այն քաղաքական գործիչը հայտարարություն անի, այլ մասնագետը՝ փաստերը եւս ներկայացնելով: ԱԺ ՀՀԿ խմբակցության քարտուղար Էդուարդ Շարմազանովը մեզ հետ զրույցում նկատեց, թե այնքան էլ, մեղմ ասած, ճիշտ չենք: Պատգամավորը համոզված է. «Չեմ կարծում, որ պատմաբանների ակտիվությունից կամ պասիվությունից են կախված թուրքական քաղաքական վերնախավի կողմից ժամանակ առ ժամանակ հնչող ցինիկ հայտարարությունները, որովհետեւ իրենք էլ շատ լավ գիտեն, որ Ցեղասպանությունը բացարձակ ճշմարտություն է, եւ սա այն հարցը չէ, որ հարկ կա տանել պատմաբանների հարթակ, դա բացարձակ ճշմարտություն է՝ ե՛ւ միջազգային հանրությունն է ճանաչել, ե՛ւ հենց Օսմանյան կայսրության դատարանն է որոշում կայացրել մահապատժի ենթարկել Հայոց ցեղասպանությունը իրագործածներին»: Ըստ Էդուարդ Շարմազանովի, թուրք պաշտոնյաների կողմից հնչող այս կարգի հայտարարությունները կախված են ոչ թե չիմանալուց, այլ արվում են միտումնավոր. «Ես իրենց շատ պարզ հարց եմ տալիս՝ մինչ Հայոց ցեղասպանությունը Արեւմտյան Հայաստանում ապրում էր չորս միլիոնից ավելի մարդ, ո՞ւր են այդ մարդիկ, մեկուկես միլիոնը կոտորեցին, իսկ մյուսները՝ իսկ ո՞ւր են Օսմանյան Թուրքիայում այդ թվերին բնակվող քրիստոնյաները՝ հույները, հրեաները, ասորիները, սլավոնների մի մասը: Սա ցույց է տալիս, որ Թուրքիան շարունակում է նեոօսմանիզմի քաղաքականությունը, եւ դա իրենց կողմից ընդունված գեբելսյան հայտնի քաղաքականությունն է, որի սկզբունքն էր՝ եթե ուզում ես հավատան քո ստին, դա կրկնիր ավելի վճռական եւ մի քանի անգամ: Եվ ես, այո, ասել եմ թուրք պաշտոնյային, որ Սփյուռք ունենում են ոչ թե պետությունները, այլ ժողովուրդները, եւ մեր Սփյուռքը հայ ժողովրդինն է, որն առաջացել է Հայոց ցեղասպանության հետեւանքով»:
Մեր զրուցակցին հարցրինք նաեւ, թե որքանո՞վ է իրատեսական, որ փորձ կարվի վերակենդանացնել հայ-թուրքական արձանագրությունները, մանավանդ՝ ԱՄՆ պետքարտուղար Հիլարի Քլինթոնը վերջերս Թուրքիայում կարծես հենց այդպիսի հորդոր է հղել այդ երկրի ղեկավարությանը:
Ուրեմն որքանո՞վ է իրատեսական, որ հենց Թուրքիան կփորձի վերակենդանացնել եւ վավերացնել հայ-թուրքական արձանագրությունները: Ըստ ՀՀԿ խմբակցության քարտուղարի, Հայաստանը միշտ էլ արժանապատիվ գործընկերոջ դիրքերից է հանդես եկել եւ իրականացնում է այնպիսի արտաքին քաղաքականություն, որը չի հակասում մեր պետական շահերին. «Մենք մշտապես ասել ենք, որ միջպետական հարաբերություններում չպետք է առաջնորդվել պետությունների տարածքային մեծությամբ կամ ռազմական հզորություններով, իրականում աշխարհը փոքր է, եւ այստեղ ավելի մեծ դեր է խաղում այն, թե որքան մրցունակ ես, ժողովրդավարական արժեքների կրո՞ղ ես արդյոք եւ պատրա՞ստ ես դրական փոփոխությունների եւ սեփական ներդրումն ունենալու միջազգային հարաբերություններում եւ անվտանգության հարցերում: Մենք ասել ենք, որ հայ-թուրքական հարաբերությունների հարցը դիտարկում ենք առանց որեւէ նախապայմանի եւ երբեք չենք դիտարկում այս հարցը ղարաբաղյան հարցի հետ որեւէ կերպ առնչվող: Որովհետեւ նախ՝ հայերը բարոյական բոլոր իրավունքները ունեն այդ հարթության մեջ խոսել նախապայմաններից, բայց մենք երբեք փորձ չարեցինք դա կապել հարաբերությունների նորմալացման հետ: Եվ այսօր, տեսնելով Թուրքիայի ղեկավարության վերը նշված կարգի հայտարարությունները, ես լավատես չեմ, թե նրանք կփորձեն վավերացնել արձանագրությունները»:
Այսօր կկայանա ՀԱԿ եւ կոալիցիա հերթական հանդիպումը, ինչը ենթադրության առիթ է տալիս, որ այս իրավիճակը քաղաքական դաշտը եւ գործընթացներն առավել ձանձրալի են դարձնում, կարծես ստեղծվել է մի իդեալական իրավիճակ, երբ ընդդիմությունն ու իշխանությունը նստած ասում-խոսում են, իսկ հասարակությունը խաղից դուրս է, եւ կարծես չի երեւում այն ընդդիմությունը, որը պետք է լիներ՝ ցանկացած իշխանություն առավել զգոն պահելու համար: Մեր զրուցակիցը այս դիտարկումներին համամիտ չէր եւ արտահայտելով իր կարծիքը՝ ասաց. «Չեմ կարծում, որ այդպես է, մենք պետք է ի վերջո հասկանանք, որ ամբողջ քաղաքակիրթ աշխարհն այսօր գնում է երկխոսությունների ճանապարհով, ժողովրդավարության լեզուն երկխոսությունն է, առողջ բանավեճերը: Եվ ցնցումները, հայհոյանքը, ատելությունը ամենեւին կապ չունեն դեպի ժողովրդավարություն գնացող երկրի եւ պետության հետ: Իսկ մենք գնում ենք դեպի ժողովրդավարական երկիր, դեպի ժողովրդավարական արժեքներ: Իսկ ի՞նչ վատ բան կա նրանում, որ կողմերը նստում են կլոր սեղանի շուրջ եւ քննարկում են կարեւորագույն հարցեր: Սոկրատն էր, չէ՞, ասել՝ բանավեճի մեջ է ծնվում ճշմարտությունը: Համոզված եմ՝ եւ մեզ, եւ արտախորհրդարանական, եւ խորհրդարանական ընդդիմությանը, բոլորին այսօր անհրաժեշտ է մի բան՝ ուժեղ Հայաստան, իսկ ուժեղ Հայաստանը հաստատ իրար հայհոյելով, մեկմեկու հանդեպ ատելություն ներշնչելով չի կարող լինել: Ուժեղ Հայաստան կառուցելու համար հարկ է, որ բոլոր կողմերի միջեւ հաստատվի եւ ամրանա հանդուրժողականություն եւ փոխադարձ հարգանք»:
