Ի՞ՆՉ Է ԱՌԱՋԱՐԿԵԼՈՒ ԿՈԱԼԻՑԻԱՆ ԱՅՍՕՐ

ՀԱԿ-ի պատվիրակության անդամ, ՀՀՇ վարչության փոխնախագահ Սամվել Աբրահամյանի համար սա է կարեւորը:

– Ի՞նչ տրամադրությամբ եք պատրաստվում այսօրվա հանդիպմանը, մանավանդ, որ կոալիցիոն հանձնաժողովում երեկ փակ հանդիպում է եղել. դա Ձեզ կաշկանդո՞ւմ է, մտահոգությունների տեղի՞ք է տալիս, թե՞ հակառակը:
– Ես շատ նորմալ եմ վերաբերվում այդ հանդիպմանը: Պատվիրակություն է, բնականաբար, պիտի քննարկեն իրենց այսօրվա մասնակցության օրակարգը եւ ձեւը՝ առանձին: Դա հրապարակային բան չէ, դրա բաց ֆորմատը նույնիսկ մի քիչ անհասկանալի կլիներ: Զարմանալի ոչինչ չկա: Ես այդտեղ որեւէ մտահոգիչ բան չեմ տեսնում: Նորմալ է:
– Այդ փակ հանդիպումը Ձեզ ի՞նչ է հուշում, ի՞նչ հարցեր կարող էին քննարկել, այսօրվա օրակարգում ի՞նչ են առաջարկելու Ձեզ:
– Դուք ինձ ստիպում եք գուշակություններ անել: Անկեղծ ասած, ինձ համար այդքան կարեւոր չէ, թե իրենք ինչ են քննարկել, ավելի կարեւոր է, թե ինչ են այսօր առաջարկելու, ինչ հարցադրումներ են իրենց կողմից լինելու: Թե ինչպես են նախապատրաստվում՝ իրենց խնդիրն է: Ես չեմ կարծում, որ դա այն հարցն է, որի մասին պետք է այդքան լուրջ մտածենք:
– Իսկ ՀԱԿ-ի պատվիրակությունն արդեն հստակեցրե՞լ է իր կողմից առաջարկվելիք այսօրվա հանդիպման օրակարգը:
– Իհարկե, մեր առաջին հանդիպումից հետո հայտարարեցինք, որ այսօրվա հանդիպման գլխավոր խնդիրն օրակարգի շուրջ խոսակցություններ սկսելն է: Երկկողմանի մոտավորապես շարադրել ենք, թե ինչպես ենք պատկերացնում օրակարգը, բայց օրակարգի քննարկում չի եղել: Այսօրվա հանդիպումը, բնականաբար, պետք է նվիրված լինի օրակարգի հստակեցումներին: Մեր օրակարգային հարցը հայտնի է՝ արտահերթ նախագահական, խորհրդարանական ընտրություններ:
– Եթե կոալիցիոն հանձնաժողովն այսօր փորձի ձգձգել կամ պարզապես դեմ արտահայտվի, որոշում կա՞, թե ինչպես պետք է արձագանքի ՀԱԿ-ի պատվիրակությունը:
– Ես չէի ցանկանա դեպքերից առաջ ընկնել եւ կանխատեսումներ անել մի իրավիճակի վերաբերյալ, որը կարող է ստեղծվի, կարող է՝ ոչ: Մեր առաջին հանդիպման ժամանակ իշխանության կողմից լիազորված պատվիրակությունը հայտարարել է, որ պատրաստ է օրակարգային դարձնել եւ քննարկել մեր կողմից առաջարկվող հարցը: Ինչո՞ւ պիտի հիմա իրենք դրանից հրաժարվեն: Ես չեմ ուզում մեկնաբանել այդ հնարավոր տարբերակը:
– Իսկ Ձեր տպավորությամբ եւ վերլուծություններով՝ արտահերթ ընտրությունները մոտավորապես ե՞րբ կմեկնարկեն:
– Մինչեւ արտահերթ զարգացումները՝ մենք դեռ ճանապարհ ունենք անցնելու: Բանակցությունների ընթացքն ամեն ինչ ցույց կտա: Մենք ասել ենք, որ այդ բանակցությունները պետք է արդյունք տան, ինքնանպատակ, ձգձգվող, խճճող չպետք է լինեն: Եթե մինչեւ սեպտեմբեր ամիսն արդյունքներ կշոշափենք՝ այդ ժամանակ էլ ամեն ինչ պարզ կլինի: Հիմա առաջ չընկնենք եւ սեպտեմբերի փոխարեն այսօր որոշումներ չկայացնենք:
Ամենակարեւոր բանը, որն այսօր պետք է հուզի հասարակությանը, կարծում եմ՝ հրապարակայնության խնդիրն է: Հասարակությունը պետք է հնարավորություն ունենա բոլոր մանրամասներով ծանոթանալ բանակցությունների ընթացքին, որպեսզի կարողանա վերլուծել, կանխատեսել, գնահատականներ տալ: Սա ես ավելի կարեւոր եմ համարում, եւ եթե բոլորս մեր ուշադրությունն այդ խնդրի վրա կենտրոնացնենք՝ շատ ավելի ճիշտ կլինի:
– Ձեր պատկերացումներով՝ արտահերթ ընտրությունները կարո՞ղ են թափանցիկ լինել այն պարագայում, երբ ԿԸՀ-ն նման խայտառակ կերպով ձեւավորվեց, երբ ԿԸՀ նախագահ ընտրվեց մի մարդ, ում գործունեությունը բոլորիս աչքի առաջ է եղել եւ, մեղմ ասած, վստահություն չի ներշնչում:
– ԿԸՀ-ն կարեւոր է, բայց խնդիրը միայն ԿԸՀ-ն չէ: Արտահերթ ընտրությունները կամ ընդհանրապես ընտրությունները բազմաթիվ էլեմենտներ ունեն: Անհամեմատ ավելի կարեւոր է երկրում ձեւավորված մթնոլորտը, որի պայմաններում ընթանում են ընտրությունները: Վախի մթնոլորտի իսպառ բացառումը, բոլոր մեխանիզմների այնպիսի հստակեցումը, որպեսզի բացառվեն ընտրակեղծիքները, քաղաքական կամքի դրսեւորման անհրաժեշտությունը, խաղի կանոնների պահպանումը… հարցերն այս հարթության մեջ են, եւ ԿԸՀ-ն դետալներից մեկն է: Եվ այստեղ ոչ թե մեր՝ Կոնգրեսի, այլ հասարակության վստահության խնդիր է առաջանում, եւ եթե հասարակությունը չի վստահում այդ հանձնաժողովներին, ուրեմն՝ միանշանակ է, որ դրանք պետք է փոխվեն: Ինքս անվստահությամբ եմ վերաբերվում նոր ձեւավորված ԿԸՀ-ին: Ինչպե՞ս կարելի է վստահել Գարեգին Ազարյանին: