ՍՏՐԱՏԵԳԻԱԿԱՆ ՔԱՅԼԵՐԻ ՄՇԱԿՄԱՆ ՓՈՒԼՈՒՄ ԵՆ

Ըստ ԵԽԽՎ-ում հայաստանյան պատվիրակության անդամ Գագիկ Բաղդասարյանի, քաղաքական ուժերը տակտիկական քայլեր դեռ չեն կիրառում:

– Դուք նոր-նոր եք համալրել ԵԽԽՎ-ում հայաստանյան պատվիրակության կազմը, արդեն մեկ լիագումար նիստի եք մասնակցել, ի՞նչ տպավորություն ունեք այդ կառույցից:
– Ասեմ, որ ԵԽԽՎ-ում աշխատանքը շատ հետաքրքիր է եւ տպավորիչ, որովհետեւ պատասխանատվության զգացումը շատ մեծ է, քանի որ դու երկիր ես ներկայացնում եւ ներկայացնում ես այնպիսի մի հանրության, որը կոչվում է եվրոպական ընտանիք: Մենք այնտեղ անելիք շատ ունենք։ Մեր պատվիրակության դերը եւ դերակատարությունը իմ ներկայությամբ կփորձեմ բարձրացնել, արժեւորել: Մեր հարեւան պետությունների պատվիրակությունները շատ ակտիվ եւ արդյունավետ են աշխատում, եւ նրանց կատարած PR աշխատանքը տալիս է արդյունքներ, որը մեր երկրի համար ամենեւին նպաստավոր չէ: Կարծում եմ՝ մենք եւս պետք է ձգտենք այդպես եւ ավելի լավ աշխատել:
Քանի որ ես առաջին անգամն էի պատվիրակության կազմում, խնդիր առաջացավ, թե ես որ խմբում պետք է ընդգրկվեմ: Անկեղծ ասած, ինքս կցանկանայի ընդգրկվել Եվրոպական ժողովրդական կուսակցության (EPP) խմբում, քանի որ սա Եվրապառլամենտում ընդգրկված ամենալուրջ եւ ծանրակշիռ խմբակցությունն է: Ես խորհրդակցեցի այդ կուսակցության պատգամավորների եւ ղեկավարի հետ եւ պարզեցի, որ այդ խմբին անդամակցելու համար բավականին երկար ժամանակ է հարկավոր, քանի որ նրանք լրջորեն ուսումնասիրում են իրենց դիմած թեկնածուի կենսագրությունը, աշխատանքը եւ անցած ուղին: Այդ գործընթացը կարող էր տեւել վեց ամիս, անգամ մեկ տարի, իսկ իմ պատգամավորական լիազորությունները մեկ տարուց ավարտվում են, ուստի պարզ էր, որ այս պահին դա նպատակահարմար չէր, եւ ես ընդգրկվեցի ALDE-ի (Եվրոպայի Լիբերալների եւ Դեմոկրատների Դաշինք) կազմում: Մասնակցում եմ սոցիալական, առողջապահական եւ ընտանեկան հարցերով, ինչպես նաեւ բնապահպանական հարցերով զբաղվող հանձնաժողովների աշխատանքներին: Բնապահպանական հանձնաժողովի նիստում Հայաստանի հետ կապված արտառոց միջադեպ տեղի ունեցավ, որը դարձավ բուռն քննարկման առիթ: Ադրբեջանական պատվիրակության անդամ Հուսեյնովի նախաձեռնությամբ զեկույց էր պատրաստվել այն մասին, որ ականապատված տարածքներում բնակչության մեծ մասը չի կարողանում ազատ օգտվել խմելու ջրից, եւ մի անհեթեթություն էր գրված, որ ջրից չեն կարողանում օգտվել նաեւ «Ադրբեջանի Սյունիքի տարածքի բնակիչները»: Ես միջամտեցի, եւ այդ զեկույցի մեջ շատ օպերատիվ այդ անհեթեթությունը հանվեց: Եվ ես իմ խոսքում ասացի, որ ականապատված տարածքներում այդ նույն խնդիրը նաեւ հայերն ունեն: Սոցիալական հարցերի հանձնաժողովի նիստում քննարկեցինք երեխաների իրավունքների հետ կապված մի շարք կարեւոր հարցեր, եւ ինձ առաջարկեցին հունիսին Երեւանում կայանալիք տարածաշրջանային կոնֆերանսի ժամանակ ներկայացնել երեխաների իրավունքների մասին զեկույց, որում ներառված կլինի ԵԽԽՎ-ի կարծիքը եւ դիրքորոշումը: Ես փորձում եմ լիարժեքորեն ինտեգրվել Եվրախորհրդարանի աշխատանքներին, բայց, ցավոք, ժամանակը քիչ է: Հույս ունեմ, որ հաջորդ գումարման խորհրդարանում եւս կունենամ ԵԽԽՎ-ում աշխատանքները շարունակելու հնարավորություն:
– Ձեզնից առաջ ԵԽԽՎ-ում ՕԵԿ-ի կողմից ներկայացված էր Արծրունի Աղաջանյանը, ում անվան հետ բազմաթիվ դեպքեր էին կապվում, եւ գաղտնիք չէ, որ նա լեզուներ չիմանալու պատճառով խիստ դժվարին իրավիճակներում էր հայտնվում: Դուք տիրապետո՞ւմ եք օտար լեզուների եւ արդյոք լեզվական խնդիրներ չե՞ք ունենալու:
– Լեզուների իմացությունը պարզապես անհրաժեշտություն է ԵԽԽՎ-ում, առանց լեզվի իմացության չես կարող աշխատել: Եթե լեզու չգիտես, անգամ պատվիրակների հետ չես կարող շփվել, հաղորդակցվել, ուր մնաց՝ աշխատել: Նիստերի ժամանակ, բնականաբար, բոլոր ելույթները թարգմանվում են պաշտոնական 5-6 լեզուներով: Բարձրագույն կրթություն ստացել եմ ՌԴ-ում եւ ռուսերենին տիրապետում եմ մոտավորապես այնպես, ինչպես իմ մայրենի լեզվին, իսկ անգլերենին՝ խոսակցականի մակարդակով: Այսինքն՝ շփվելու եւ հարաբերվելու խնդիր չունեմ, բնականաբար, այս ընթացքում կփորձեմ անգլերենս կատարելագործել, որպեսզի ավելի արդյունավետ իրականացնեմ պատգամավորիս պարտականությունները: Ինչ վերաբերում է Արծրունի Աղաջանյանին, ես նրան շատ հարգում եմ, գուցե լեզուների հետ կապված եղել է խնդիր, բայց որպես պատգամավոր՝ նա ակտիվ եւ նախաձեռնող էր:
– Նախընտրական տարին գրեթե կիսվեց, եւ ուղիղ մեկ տարի հետո այս օրը խորհրդարանական ընտրություններն ավարտված փաստ կլինեն, ըստ Ձեզ՝ ՕԵԿ-ը բավարա՞ր ակտիվ է գործում, իմ տպավորությամբ՝ քաղաքական ուժերն ընդհանրապես պասիվ են այս փուլում, ըստ Ձեզ՝ պատճառը ՀԱԿ-իշխանություն երկխոսությո՞ւնն է, թե՞ ուրիշ խնդիրներ կան։
– Համաձայն եմ, որ բոլորն էլ այս փուլում որոշակիորեն պասիվ են, պատճառը երեւի այն է, որ բոլորն էլ ստրատեգիական քայլերի մշակման փուլում են եւ առայժմ տակտիկական գործողությունների չեն անցնում:
Ինչ վերաբերում է ՀԱԿ-իշխանություն երկխոսությանը, ես դա նորմալ եմ համարում, ասեմ ավելին՝ այդ հարաբերությունների արդյունքում մեր հայրենակիցներին ավելի հասկանալի կդառնա, թե ինչու նախագահական ընտրություններից հետո ՕԵԿ-ը կոալիցիայի մասը կազմելու որոշում կայացրեց:
– «Օրինաց երկիրը» նոր խորհրդարանում ինչպիսի՞ ներկայացվածություն կունենա անցած-դարձածից հետո:
– Ես որպես ՕԵԿ անդամ՝ կփորձեմ ամեն ինչ անել, որպեսզի իմ կուսակցությունն իր արժանապատիվ տեղն ու դերը ունենա նորընտիր խորհրդարանում: ՕԵԿ-ը նախորդ ընտրություններից հետո ընտրազանգվածի որոշակի կորուստ ունեցավ, բայց ինչո՞ւ եւ ինչի՞ դիմաց մենք այդ կորուստն ունեցանք. ունեցանք երկրում կայունությունն ու անվտանգությունը ապահովելու գնով եւ ակնկալիքով: Մենք թույլ չտվեցինք, որ Հայաստանում շատ արյուն հոսի, մենք թույլ չտվեցինք, որ մեր արտաքին թշնամին, ում համար ռազմական հոխորտանքները շարունակական բնույթ են կրում, օգտվելով երկրում առկա անկայուն իրավիճակից, դիմի ագրեսիայի:
Մենք գնացինք այդ քայլին՝ համոզված, որ այդ պահին միակ ճիշտ ուղին դա էր: Եվ այսօր էլ լծված ենք մեր երկրում դրական բարեփոխումներ իրականացնելու պարկեշտ առաքելությանը: