Վստահ է ԱԺ «Ժառանգություն» խմբակցության պատգամավոր Արմեն Մարտիրոսյանը
– Ձեր գնահատմամբ, ինչպիսի՞ն կլինեն նախընտրական զարգացումները, կստեղծվե՞ն նոր քաղաքական դաշինքներ, կամ՝ կստեղծվե՞ն նոր կուսակցություններ:
– Մեր երկրում քաղաքական դաշտն այնպիսին է, որ չեմ բացառում նաեւ նոր կուսակցությունների ստեղծումը, իսկ ինչ վերաբերում է դաշինքներին, ապա եթե քաղաքական զարգացումները այնպիսին լինեն, որ նպաստավոր կլինի այդպիսի դաշինքների ձեւավորման համար, կամ հասարակությունը նման պահանջներ կդնի, ապա սա եւս չեմ բացառում: «Ժառանգությունն» առայժմ որեւէ խոսք չի կարող ասել՝ կգնանք դաշինքո՞վ, թե՞ միայնակ, որովհետեւ քաղաքական գործընթացները բավականին ակտիվ են, եւ հնարավոր են զարգացումներ:
– Կա՞ որոշակի խանդի զգացողություն ՀԱԿ-«Ժառանգություն» հարաբերություններում: Տպավորություն ունեմ, որ այսօր ընդդիմադիր դաշտում մրցակցությունն ավելի մեծ է, քան իշխանականում:
– Իշխանական ուժերը կոալիցիոն նոր համաձայնագրով նոր համաձայնության եկան եւ կարծես այս կողմից բոլոր խնդիրները լուծել են, թեեւ ամեն ինչ հնարավոր է: Ինչ վերաբերում է ընդդիմությանը, ապա ընդդիմությունը միշտ էլ մի քիչ բազմաբնույթ է եղել՝ ի տարբերություն իշխանության, որը կոնկրետ է հանդես գալիս: Ընդդիմությունը իր մեջ ունենալով բազմաբնույթայնություն՝ կարող է որոշակի մրցակցության մեջ լինել, բայց, բարեբախտաբար, բոլոր ընտրություններում էլ մեր կողմից ոչ խանդի դրսեւորումներ են եղել, ոչ հարվածներ որեւէ կողմին: Եթե այլ ուժերի կողմից «Ժառանգության» նկատմամբ կլինեն խանդի դրսեւորումներ, անառողջ մրցակցություն, ապա դա հենց այդ ուժերի խնդիրը կարող է լինել, մենք նման դրսեւորումներից զերծ ենք: Մեր մրցակցությունը իշխանական ուժերի հետ է եւ ոչ՝ ընդդիմության, եւ հենց այդ տեսլականով էլ «Ժառանգությունը» կառուցում է իր գործունեությունը:
– Լեւոն Տեր-Պետրոսյան-Րաֆֆի Հովհաննիսյան ապրիլի 17-ի հանդիպումը Պանթեոնում՝ Կարեն Դեմիրճյանի տարեդարձի օրը, հնարավո՞ր է իր մեջ դեռ պարունակում է չբացահայտված սենսացիա:
– Դա սենսացիա չէր, որեւէ խնդիր չկա, ընդդիմադիր երկու լիդերներ հանդիպել են ձեր նշած օրը, այնպես որ՝ այդ հանդիպումը քաղաքավարության եւ բարեկրթության շրջանակներում ամբողջովին տեղավորվում է: Եվ այդ հանդիպումից սենսացիա սպասելը տեղին չէ, որովհետեւ քաղաքական հարցերը, կարեւորագույն քաղաքական համաձայնությունները ոչ թե այդպիսի հանդիպումներում են լուծվում, այլ պլանավորված հանդիպումների ժամանակ:
– Ինչպե՞ս եք գնահատում ԲՀԿ նախագահ Գագիկ Ծառուկյանի՝ ԱԱԽ անդամ դառնալը, դա կատարվեց պարզապես այն պատճառով, որ կոալիցիոն երկու ուժերի ղեկավարներն արդեն այդ կառույցի անդամնե՞ր են, թե՞ «տակը ինչ-որ այլ բան կար»:
– Ձեր հարցում արդեն որոշակի պատասխան կա, երեւի հենց այդ խնդիրն են փորձել լուծել, նաեւ՝ դա որոշակի երաշխիքներ է ԲՀԿ-ի համար, որովհետեւ ինքը երկրի համար կարեւորագույն հարցերի քննարկումների մասնակիցն է դառնում: Բայց ես իմ դժգոհությունը պետք է արտահայտեմ: ԱԱԽ-ում շատ կոնկրետ անձինք պետք է լինեն եւ ոչ թե լինի նման ձեւաչափ, երբ խորհրդարանական կուսակցություններից մեկի ղեկավարը ընդգրկվում է, իսկ մյուսները չեն ընդգրկվում, դա արդեն բերում է այն եզրակացության, որ երկրի նախագահը կարող է անձնական որոշումներ կայացնել եւ ըստ իր ցանկության՝ տարբեր մարդկանց ներգրավել ԱԱԽ կազմում, ինչը ինձ համար ընդունելի տարբերակ չէ:
– Դատաիրավական համակարգի աշխատողների հետ հանդիպման ժամանակ երկրի նախագահը հրահանգեց ամեն ինչ ասել մարտի մեկն ամբողջությամբ բացահայտելու համար, նաեւ ասաց, թե դա իր համար անձնական խնդիր է: Մարտի մեկի շուրջ այս իրարանցումը Դուք ինչո՞վ եք բացատրում եւ սպասո՞ւմ եք նոր բացահայտումների:
– Ես նոր բացահայտումներ չեմ ակնկալում, որովհետեւ այն մարմինները եւ այն անձինք, որոնք նախկինում իրականացրել են մարտի մեկի գործընթացների հետաքննությունը, նույնն են, եւ չեմ կարծում, որ եթե այն ժամանակ չեն ուզել բացահայտել, այժմ կանեն այդ բանը: Բավականին բացահայտումներ իրականացվել են փաստահավաք խմբի ընդդիմադիր անդամների կողմից, այդ զեկույցները կան: Սրանք արդեն փաստեր են, որոնց հիման վրա կարելի էր կոնկրետ որոշումներ կայացնել, եթե լիներ համապատասխան ցանկություն: Ես չեմ կարծում, որ իշխանությունը ամբողջովին կգնա մարտի մեկի բացահայտմանը, որովհետեւ այս իշխանությունը նախորդ իշխանության շարունակությունն է, եւ նույնիսկ կազմը գրեթե չի փոխվել:
– Ինչպե՞ս եք վերաբերվում այն հանգամանքին, որ «Ֆեյսբուքում» է հայտնվել նաեւ Ազգային ժողովի նախագահը եւ ոչ միայն հայտնվել է, այլեւ վարչապետի հետ զրույցներ է վարում վիրտուալ աշխարհում:
– Շատ լավ եմ գնահատում այդ իրավիճակը, բնականաբար, ինֆորմացիոն գործընթացները զարգանում են, եւ «Ֆեյսբուքը» ազատ արտահայտվելու բեմ է դառնում: Սակայն նրանց հարցեր եւ պատասխաններ դնելու քաղաքականությունը ոչ թե իշխանության ներսում բազմակարծության դրսեւորում է, այլ իշխանության մեջ տարբեր ուղղվածության քաղաքականության իրականացնողներ կան, այն էլ՝ ամենաբարձր մակարդակով, որը իր մեջ որոշակի բացասական ռեսուրս է պարունակում՝ այն առումով, որ իշխանությունը չունի մշակված քաղաքականություն եւ գործում է տարերայնորեն, քանի որ տարբեր ներկայացուցիչներ տարբեր պատկերացումներ ունեն այս կամ այն ոլորտի, քաղաքականության մասին:
