Մեկնաբանում են քաղաքական գործիչները
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2011/aravot_arm/March/1/p16.jpg\")
ՀՅԴ խմբակցության անդամ Արա Նռանյանը երեկ չուզեց պատասխանել մեր հարցին՝ լո՞ւրջ է վերաբերվում ԺԿ նախագահ Տիգրան Կարապետյանի հրավիրած հանրահավաքին եւ դրանում հնչող հայտարարություններին: Պատգամավորի պատասխանը կարճ էր. «Ամեն ինչ, ինչ քաղաքական դաշտում կատարվում է, ես պարզապես ընդունում եմ ի գիտություն»:
Այլ պատգամավորներ պարզապես զարմանում էին հարցից եւ չէին ուզում լրջորեն պատասխանել Կարապետիչին վերաբերող հարցին, իսկ ՀՀԿ խմբակցության ղեկավար Գալուստ Սահակյանը ի պատասխան մեր հարցի՝ որքանո՞վ կարող են վտանգավոր լինել Տիգրան Կարապետիչի հրավիրած հանրահավաքները, ասաց. «Նախ, չեմ կարծում, որ հանրահավաքները վտանգավոր են, եթե արդարացի պահանջներ են դնում: Օրինակ, Ժողովրդական կուսակցությունը արդարություն է պահանջում, որը պահանջում ենք մենք՝ բոլորս։ Ինչքան որ ընդգծված լինի, այնքան այն խնդիրների, որը մենք առջեւում տեսնում ենք, հրամայականը ավելի արագ լուծումներ կունենա: Դե, հիմա միտինգներ են, մարդիկ պիտի դա անեն, ես չեմ կարծում՝ դա պետությանը վնաս է, եթե խոսքը վերաբերում է անարդարություններին կամ ներկա պայմաններին»:
Քաղաքական վերլուծաբան Սուրեն Սուրենյանցի կարծիքով՝ Տիգրան Կարապետյանի հրապարակային հայտարարություններից առայժմ հայտնի չէ, թե նա քաղաքական դաշտում ինչ տեղ է զբաղեցնելու. «Մի կողմից՝ նա իշխանությանը մեղադրում է բազմաթիվ մեղքերի մեջ, մյուս կողմից՝ չի ձեւակերպում հստակ քաղաքական պահանջներ, եւ այնպիսի տպավորություն է, որ նա ինչ-որ բանի է սպասում: Ես չգիտեմ՝ ինչի է սպասում, գուցե դա իշխանության առաջարկությունն է, գուցե փորձում է ժամանակ շահել, համենայնդեպս, այն, ինչը նա հայտարարում է, որ ինքը ընդդիմադիր դաշտում առաջատարի դեր ունի, որ որեւէ մեկին միավորվելու խնդիր չունի, որ իր շուրջ պետք է համախմբվեն, այդ բոլոր հայտարարությունները այս պահին այնքան էլ լուրջ չեմ ընդունում»:
Սուրեն Սուրենյանցին հարցրինք նաեւ, թե չկա՞ ընդդիմության մեջ որոշակի խանդ, որ Կարապետյանը կարողանում է մեծաթիվ մասսա հավաքել:
Ըստ մեր զրուցակցի՝ ոչ մի նման բան չկա. «Քանի որ որեւէ լուրջ ընդդիմադիր քաղաքական գործիչ նրան խանդել չի կարող: Ես իրեն օբյեկտիվորեն ու շատ լավ հասկանում եմ, մարդը ուներ հեռուստաընկերություն, որը ապօրինաբար եթերազրկվեց, մարդը կատարել էր ներդրումներ, որոնք փոշիացան, բայց այդ ամենը ընդդիմադիր դաշտի հետ կապ չունի, ինքը ընդդիմադիր դաշտում կայացած չէ, որ ինչ-որ մեկը իրեն խանդի»:
Ըստ որոշ վերլուծությունների, սոցիալական լարվածությունը մեզանում չի կարող դառնալ հեղափոխական ալիքի ուժգնացման պատճառ: Հիշեցնելով, որ Հայաստանում երբեք չի եղել սոցիալական բունտ կամ ընդվզում, Սուրեն Սուրենյանցը նաեւ զգուշացնում է, որ աշխարհը հիմա շատ արագ է փոխվում. «Որեւէ մեկը նաեւ չէր կարող մի քանի ամիս առաջ հավատալ, որ Մուբարաքը նախագահ չի լինի, որ Լիբիայում կարող են տեղի ունենալ նման դեպքեր, բայց աշխարհը հիմա շատ արագ է զարգանում, ինֆորմացիան ավելի արագ է շրջանառվում, եւ պարտադիր չէ, որ նույն եգիպտական սցենարները Հայաստանում նույնությամբ կրկնվեն: Բայց որ կա սոցիալական լարվածություն, որ կա դրա պատճառով առաջացած քաղաքական ճգնաժամ, դա ակնհայտ է: Իշխանությունները իզուր են իրենք իրենց հանգստացնում հերթապահ ձեւակերպումով, որ մեր ժողովուրդը երբեք սոցիալական վիճակի համար պայքարի դուրս չի գա: Այո, այստեղ մաքուր արաբական սցենար չի կարող կրկնվել՝ մի շարք պատճառներով: Մենք եւ արաբական երկրները ունենք բազմաթիվ տարբերություններ, ռեժիմներն են տարբեր, հասարակություններն են տարբեր, քաղաքական իրավիճակներն են տարբեր, ի վերջո՝ մեր փորձառությունն է տարբեր: Բայց դրանից Հայաստանի ճգնաժամը չի վերանում: Սա այն բացառիկ դեպքն է, երբ ՀՅԴ Բյուրոյի անդամ Վահան Հովհաննիսյանի հետ համաձայն եմ՝ եգիպտական սցենարը Հայաստանում կարող է կրկնվել ոչ թե ձեւով, այլ՝ բովանդակությամբ»:
