«ՄԵՆՔ ԵԳԻՊՏՈՍ ԿԱՄ ԹՈՒՆԻՍ ՉԵՆՔ»

ՀՀԿ փոխնախագահ Ռազմիկ Զոհրաբյանը բացառում է իսլամական աշխարհում սկսված հեղափոխական շղթայի մուտքը Հայաստան:

– Ընդդիմությունը բավականին հուժկու հանրահավաք անցկացրեց, եւ դա, ըստ էության, շարունակական է լինելու, այս անգամ, կարծես, հեղափոխական կոչերը եւ իշխանափոխության պահանջը շատ ավելի զգալի էին: Դուք, որպես իշխանության ներկայացուցիչ, անհանգստացած չե՞ք այս ամենից:
– Ես միշտ էլ անհանգստություն ունեմ մեր երկրի վիճակից, քանի որ մենք 20 տարվա պետություն ենք եւ դեռ հզորանալու շատ տեղ ունենք: Այդ պատճառով ցանկացած դրսի թե ներսի ազդեցիկ շարժում ինձ մտահոգում է: Բայց ասել, թե չափազանց մտահոգված եմ այս վերջին հանրահավաքից, որ այն ինչ-որ ազդեցություն կունենա, ճիշտ չի լինի, քանի որ այդքան էլ անհանգստացած չեմ: Այս հանրահավաքից տեսա, որ ընդդիմությունը օգնության է կանչում արաբական, եգիպտական, թունիսյան աշխարհներին, նույնիսկ գործիչներից մեկը խոսում էր ղրղըզանալու մասին, ասում էր՝ ղրղըզանանք, այս հեղափոխությունը տեղափոխենք Արցախի հարցի լուծմանը:
– Դուք չե՞ք ընդունում, որ սոցիալական վիճակը լավ չէ, որ հնարավոր է սոցիալական բունտ:
– Իհարկե, ես չեմ ասում, որ երկրում սոցիալական վիճակը շատ լավ է, բայց էն շատ վատն էլ չի, որ բունտ լինի, որ մի կտոր հացի խնդիր են լուծելու եւ այլն: Ես միշտ հարցերը դիտարկում եմ արտաքին սպառնալիքների տեսանկյունից: Մենք այսօր անկախացած պետություն ենք, Ղարաբաղն անկախացել է, եւ թուրքական աշխարհը մեր թիվ մեկ արտաքին սպառնալիքն է: Ինչքան էլ ասեն՝ մի ասեք նման բաներ, ես ասելու եմ, որովհետեւ առաջին հերթին Ադրբեջանն է հրապարակավ խոսում ռեւանշի եւ Ղարաբաղը ետ վերցնելու մասին, իսկ Թուրքիան որպես Ադրբեջանի եղբայր՝ միշտ կանգնելու է թիկունքին, եւ եթե նույնիսկ Ադրբեջանի զորքը չհերիքի, պատերազմի դեպքում թուրքերը ադրբեջանական համազգեստ հագած կռվելու են մեր դեմ:
– Ես Ձեզ սոցիալական բունտի հավանականության մասին հարց տվեցի:
– Այո, ուզում եմ ասել՝ գնալ, օգնություն խնդրել եգիպտական հեղափոխություններից, գաղափարական առումով, հոգեբանական, կարծում եմ, հայ մարդուն հարիր չէ: Նույնիսկ անվանումները ինձ համար ամոթալի են, երբ ասում են՝ թունիսանալ, ղրղըզանանք ե այլն: Բա հայոց պատմությունը տարբեր շարժումներ է ունեցել, տարբեր հեղափոխություններ է ունեցել, բա մի հայկական անուն չկա՞ր, օրինակ՝ հայոց համազգային շարժումը բավականին լավ անվանում է: Գոնե էդ ասեք, թե չէ՝ ի՞նչ է նշանակում ղրղըզանանք: Էհ, ղրղըզացեք:
– Այդուհանդերձ, այստեղ խնդիրը բառերը չեն, խնդիրը երեւույթն է եւ ստեղծված իրավիճակը, եւ ընդդիմադիրները նկատի ունեն աշխարհում կատարված երեւույթները, եւ փաստորեն ընդդիմությունը զգուշացնում է, որ դրանք կարող են նաեւ մեզանում լինել: Ընդունեք, որ մեր հասարակությունը այսօր սոցիալական լուրջ խնդիրների առաջ է կանգնած, եւ վտանգներ կան:
– Ի տարբերություն արաբական երկրների, որտեղ տեղի ունեցան այդ հեղափոխությունները, Հայաստանն ավտորիտար երկիր չի: Մի մոռացեք, որ մենք ԵԽ անդամ ենք, եւ այդ կառույցը մինչեւ այսօր ոչ միայն մեզ հանդուրժել է, այլեւ առաջարկել է արեւելյան գործընկերություն, այսինքն՝ մենք Թունիս չենք, Եգիպտոս չենք: Ես չեմ ասում, թե մենք 100 տոկոսով ժողովրդավար երկիր ենք, մենք ժողովրդավարացման գործընթացի մեջ ենք: Եվ այդ օրինակը բերել մեզ վրա չի կարելի, դա իսլամական որոշակի արժեքների հակադրում էր: Այո, սոցիալական խնդիրները մեզ մոտ լիակատար, լավ լուծված չեն, բայց սա այն մակարդակը չէ: Մենք այլ՝ հնդեվրոպական քաղաքակրթության կրող ենք, իսկ դրանք իսլամական քաղաքակրթություն կրող են, եւ համաձայն չեմ այդ պրոցեսները միագիծ համեմատել մեզ հետ: Դրսի արհեստական գաղափարները բերել եւ հրամցնել մեզ ճիշտ չի:
Նկատի ունեմ՝ պետք չէ իշխանություններին հակադրվեու համար այլոց գաղափարները փորձել ներմուծել: Այո, ընդդիմություն պետք է լինի, այո, պետք է լինի ուժեղ ընդդիմություն, որը կկարողանա խթանել իշխանությանը առավել ժողովրդահաճո ծրագրեր իրականացնելու համար:
– Կոնկրետ հարցնեմ, Դուք բացառո՞ւմ եք սոցիալական խնդիրների շուրջ մարդկանց համախմբումը:
– Այսօր ընդդիմությունը, ինչպես նաեւ երեկ, իշխանության գալու խնդիր ունի: Բայց իշխանության պետք է գալ ոչ թե հրելով, ջարդելով, այլ ժողովրդի ձայնը շահելով, ծրագրերով: Իսկ ժողովուրդը ունի հիշողություն, այդ հիշողությունը կարճ չէ, եւ հիշում են եւ համեմատում, եւ եթե համեմատում են, այդ բունտն ո՞ւմ դեմ պետք է լինի, եթե լինի սոցիալական բունտ, ապա դա լինելու է Լեւոնի եւ ՀԱԿ-ի դեմ:
– Այսինքն՝ ի՞նչ եք ուզում ասել:
– Իրենք ժամանակին ավելի վատ վիճակում էին պահում ժողովրդին, իրենք իրենց գրպանը ավելի շատ լցրեցին, դրա համար հեռացվեցին, ժողովրդի հիշողությունը կարճ չի, եւ իրենց չեն ներելու, իրենք չեն կարող ետ վերադառնալ: Մենք էլ չլինենք, մի երրորդ ուժ կլինի, բայց ոչ իրենք: