Հիվանդի բողոքը հի՞մք է կարգապահական տույժի
Երեւանի Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանը նոյեմբերի 25-ին քննեց մանկաբարձ-գինեկոլոգ Կարինե Մինասյանի հայցն ընդդեմ «Մոր եւ մանկան առողջության պահպանման գիտահետազոտական կենտրոն» ՓԲԸ-ի՝ կարգապահական տույժերի ենթարկելու հրամանները, աշխատանքային պայմանագիրը լուծելու հրամանը, նախկին աշխատանքում վերականգնելու, նոր անժամկետ աշխատանքային պայմանագիր կնքելուն հարկադրելու, չվճարված աշխատավարձը, հարկադիր պարապուրդի գումարը, չվճարված ամենամյա վճարովի արձակուրդների գումարները, փաստաբանական ծառայությունների համար վճարված ծառայությունների գումարները բռնագանձելու պահանջների մասին, եւ մերժեց այն:
Կ. Մինասյանը օրեր առաջ դիմել է ՀՀ վերաքննիչ դատարան: Նա իր բողոքում տեղեկացրել է, որ 1981թ. սեպտեմբերի 1-ից աշխատել է նշված բուժհաստատությունում:
2004թ.-ին Կ. Մինասյանի եւ պատասխանողի միջեւ կնքվել է որոշակի ժամկետով աշխատանքային պայմանագիր, համաձայն որի՝ հայցվորը շարունակել է աշխատել որպես մանկաբարձ-գինեկոլոգ: Կողմերի միջեւ որոշակի ժամկետով աշխատանքային պայմանագրի տվյալները գործատուի կողմից լրացվել են գրիչով՝ առանց Կ. Մինասյանի գիտության եւ համաձայնության: 2004թ.-ին կնքված պայմանագրի վերջին էջում, կողմերի ստորագրություններից հետո, կողմերի գրավոր նշումով պայմանագրի գործողությունը երկարացվել է եւս 4 անգամ: Ըստ Կ. Մինասյանի ներկայացուցիչ Մամիկոն Մանուկյանի, 2007թ. ապրիլի 1-ին հայցվորի եւ պատասխանողի միջեւ կնքվել է աշխատանքային պայմանագիր, որի գործողությունը դադարել է 2009թ. հունվարի 1-ից: Աշխատանքային պայմանագրով սահմանվել էր շաբաթական 20-ժամյա աշխատանքային ռեժիմ, իսկ հայցվորի աշխատավարձը՝ 16 000 ՀՀ դրամ: Կ. Մինասյանի 2007թ. կնքված պայմանագրի օրինակի մեջ «անժամկետ» նշումը բացակայել է, իսկ պատասխանողի կողմից առաջին ատյանի դատարանին ներկայացված նույն պայմանագրի օրինակի մեջ լրացվել է «անժամկետ» գրառումը, ինչը վկայել է երկու պայմանագրերի միջեւ առկա հակասություն լինելու մասին: 2008թ. կնքված աշխատանքային պայմանագրում փոփոխություն կատարելու մասին համաձայնագրի համաձայն էլ՝ բժշկուհու աշխատավարձը սահմանվել է 20 000 ՀՀ դրամ:
Կ. Մինասյանի դիմում-բողոքի հիման վրա ՀՀ աշխատանքի պետական տեսչության կողմից պատասխանող-ընկերությունում իրականացվել է ստուգում, կազմվել է թիվ 30 ստուգման ակտը: Համաձայն թիվ 30 ստուգման ակտի, բուժհիմնարկի կողմից խախտվել են ՀՀ աշխատանքային օրենսգրքի 5-րդ, 84-րդ հոդվածի 1-ին մասի 6-րդ կետի, 85-րդ, 218-րդ հոդվածի պահանջները: Ստուգման ակտի եւ վարչական իրավախախտման վերաբերյալ արձանագրության դեմ բուժհիմնարկը առարկություն չի ներկայացրել, հավանաբար՝ ընդունելով իր կողմից կատարված զանցանքը:
Վերաքննիչ բողոքում տեղեկացվում է, որ ՀՀ առողջապահության նախարարության աշխատակազմի ղեկավարի կողմից 12.08.2010թ. թիվ ԳՍ/11/5919-10 գրության համաձայն, ՀՀ-ում աշխատողների, այդ թվում՝ բժիշկների նվազագույն աշխատավարձը հաշվարկվում է «Նվազագույն աշխատավարձի մասին» ՀՀ օրենքով սահմանված կարգով:
Իսկ ըստ «Արդշինինվեստբանկ» ՓԲԸ-ի կողմից 02.11.2010թ.-ին Կ. Մինասյանին տրված անձնական հաշվի շարժի վերաբերյալ տեղեկանքի, «Մոր եւ մանկան առողջության պահպանման ԳՀԿ» ՓԲԸ-ն 14.10.2008թ.-ից Կ. Մինասյանին աշխատավարձը վճարել է բանկային հաշվեհամարին փոխանցելու միջոցով եւ առկա են ակնհայտ հակասություններ «Մոր եւ մանկան առողջության պահպանման ԳՀԿ» ՓԲԸ-ի կողմից դատարան ներկայացված աշխատավարձի վճարման երեք տեղեկանքների միջեւ:
Ի դեպ, Կենտրոնի դատարանում խոսք գնաց նաեւ այս տարվա փետրվարի 18-ի հրամանի մասին: Նշյալ հրամանով կատարվել է լրացում 05.02.2010թ.-ին արձակված կարգապահական տույժի ենթարկելու մասին թիվ 9 հրամանում, որում որպես նկատողության հիմք նշվել է այն, որ Կ. Մինասյանն իր պարտականություններն իրականացնելիս հիվանդին առաջարկել է կիրառությունից դուրս բուժման ձեւ եւ որպես ծառայության վճար պահանջել է մի դեպքում 320 000 ՀՀ դրամ, մյուս դեպքում՝ 1500-1800 ԱՄՆ դոլար: Լրացված նկատողությունը հիմնավորվել է նրանով, որ հիվանդը բողոքել է ավագ մանկաբարձուհի Արմինե Գեւորգյանի ներկայությամբ:
Կ. Մինասյանի փաստաբան Մ. Մանուկյանը վերաքննիչ բողոքում գրում է, որ «հիվանդի անուն-ազգանունը հայտնելու վերաբերյալ գործատուին ներկայացված բժշկուհու պահանջը մնացել է անարձագանք»: Փաստաբան Մամիկոն Մանուկյանը գտնում է. «Եթե այդ հիվանդը բուժման նպատակով դիմել է Կ. Մինասյանին, ապա ինչո՞ւ է գործատուն միտումնավոր խուսափում հիվանդի մասին որեւէ տեղեկատվություն հայտնելուց: Դա ապացուցում է այն փաստը, որ նման հիվանդ չի եղել եւ չի էլ կարող լինել: Առկա չէ հիվանդի (հաճախորդի) գրավոր դիմում-բողոքը: Միայն հիվանդի բողոքը հիմք չէ կարգապահական տույժ նշանակելու համար, պետք է բավարար հիմքեր լինեն, ինչը տվյալ պարագայում բացակայում էր: Ավելին, բացակայում է հիվանդի կողմից տրված գրավոր բողոքը»: Գուցե վերաքննիչ դատարանը կպարզի, թե ո՞վ է եղել հիվանդը, ե՞րբ է բողոքել, ինչպե՞ս է արտահայտվել հիվանդի բողոքը: «Եթե նույնիսկ պայմանականորեն ընդունենք, որ նման հիվանդ եղել է, ապա ինչո՞ւ գործատուն հենց բողոքելու պահին չի կանչել Կ. Մինասյանին եւ բացատրություն պահանջել նրանից: Դա ապացուցում է այն փաստը, որ ոչ մի բողոք չի եղել»,- նշում է բողոքաբեր կողմը:
Երեւանի Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի վճռի օրինական ուժի մեջ մնալու դեպքում բժշկուհին անօրինական կերպով զրկվում է իրեն հասանելիք աշխատավարձից, հավելյալ վճարումներից եւ, վերջապես, նախկինում զբաղեցրած աշխատանքում վերականգնելու հնարավորությունից, մշտական, կայուն աշխատանք ունենալու իրավունքից:
Հետեւաբար, Կ. Մինասյանն ու իր ներկայացուցիչը պահանջում են բեկանել Երեւանի Կենտրոն եւ Նորք-Մարաշ վարչական շրջանների ընդհանուր իրավասության դատարանի վճիռը:
