Վստահեցնում է ՀՀԿ փոխնախագահ Ռազմիկ Զոհրաբյանը
ՀՀԿ փոխնախագահ, ԱԺ պատգամավոր Ռազմիկ Զոհրաբյանը երեկ մամուլի ասուլիսում հայտարարեց, թե ԵԱՀԿ գագաթաժողովում ընդունված հնգակողմ հայտարարության մեջ «հղումը ՄԱԿ-ի կանոնադրությանը մեզ համար զորեղ փաստաթուղթ է, առաջին անգամ է դա ասվում: Նույնիսկ դա բավարար է, որ ե՛ւ ճանաչենք Ղարաբաղի անկախությունը, ե՛ւ պահանջենք միջազգային հանրությանը, որ ճանաչի, որովհետեւ այս սկզբունքը աշխատել է, եւ տասնյակ պետություններ ստացել են անկախություն այդ սկզբունքի հիման վրա»: Ասուլիսից հետո «Առավոտը» մի քանի հարցեր ուղղեց Հանրապետական կուսակցության փոխնախագահին՝ ճշտելու, թե ԲՀԿ-ին իրո՞ք պարտադրում են հիմիկվանից հայտարարել 2013-ի նախագահական ընտրություններում իր սատարելիք թեկնածուի անունը: Մեր զրուցակիցն ասաց, թե ինքը նման տեղեկատվության չի տիրապետում, եւ իր կարծիքով՝ նման բան չի էլ կարող լինել. «Ես տեղյակ չեմ, թե մամուլը նման չեղած բաներին ինչպես է «տեղյակ» լինում, ես չգիտեմ: Ես գիտեմ միայն այն, ինչ ինքս եմ ձեզ հետ հարցազրույցում ասել, եւ դա մնում է ուժի մեջ, իսկ ես, եթե հիշում եք, ասել էի՝ եթե ՀՀԿ-ի եւ ՕԵԿ-ի թեկնածուները հայտնի են, ապա որպես կոալիցիոն ուժ՝ ճիշտ կլինի, որ ԲՀԿ-ն էլ հայտարարի: Ինչ վերաբերում է երկու կոալիցիոն կուսակցությունների հարաբերություններին, ապա մեր եւ ԲՀԿ-ի հարաբերությունները նորմալ են, եւ այդ մակարդակի էլ պահում ենք»: Ըստ որոշ տեղեկությունների, ԲՀԿ-ՀՀԿ արտաքուստ երեւացող հակասությունները սարքովի են: Մեր զրուցակցին խնդրեցինք այս հարցին եւս անդրադառնալ՝ բնակա՞ն, թե՞ սարքովի տարաձայնություններ կան ԲՀԿ-ի եւ ՀՀԿ-ի միջեւ: Ի պատասխան՝ Ռազմիկ Զոհրաբյանն ասաց. «Հանրապետական-ԲՀԿ հարաբերությունները երբեք արհեստական չեն եղել, սարքովի չեն եղել, դրանք բնական հարաբերություններ են, մենք իրենց հրավիրել ենք կոալիցիա, իրենք ընդունել են այդ հրավերը, եւ մինչեւ հիմա էլ այդ հարաբերությունները շատ բնական են: Բայց աշխատանքի ընթացքում առաջանում են որոշակի խնդիրներ, քանի որ մենք տարբեր կուսակցություններ ենք, եւ գաղափարախոսությունն էլ է տարբերվում, ուրեմն, բնական է, որ կլինի քաղաքական բանավեճի խնդիր: Եվ քանի որ մենք ապրում ենք ժողովրդավարական երկրում, ես համոզված եմ դրանում, եւ քաղաքացիական բաց հասարակության ձեւավորման ճանապարհին ենք, ապա այդ բանավեճերը բնական են եւ նորմալ, որպեսզի նաեւ հասարակությունը հասկանա, թե ով ով է եւ ում ձայն տա կամ չտա: Բայց մենք չենք անցնում քաղաքակիրթ բանավեճի սահմանը: Ինչո՞ւ, երբ մենք ընդդիմության հետ ենք բանավիճում, ասում են՝ այ, սա բնական է, որովհետեւ «իրար տալիս են», բայց երբ կոալիցիայի անդամ ուժի հետ ենք բանավիճում, մեջը փորձում են անբնական բան փնտրել, մտածելով, թե դա արհեստական է: Բայց այդպիսի բան չկա, մենք բոլորի՝ եւ ընդդիմության, եւ կոալիցիայի անդամների հետ ունենք բնական հարաբերություններ»:
