Ծնողները «վնասակար» են երեխայի առողջությանը
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2010/aravot_arm/august/18/p25.jpg\")
«Ես Արշակից վախենում եմ: Չնայած որպես իմ ամուսին շատ եմ սիրում, բայց նաեւ ատում եմ, երբ սկսում է ինձ մեղադրել դավաճանության մեջ: Նա սատանայապաշտ է ու ստիպում է, որ ես էլ իր պես դառնամ: Նա ամբողջ օրը ինչ-որ անհասկանալի գրքեր ձեռքին մեր երեխային «դասեր» է տալիս: Ինչ-որ ուժերի մասին է պատմում ու համոզում: Նա սատանա է»,- «Առավոտի» հետ զրույցում պատմեց 36-ամյա Կարինեն, որոնց ընտանիքում առաջացած վեճերի պատճառը իր՝ հիսունական, եւ ամուսնու՝ սատանայապաշտ լինելն է: Երիտասարդ ու, իրենց խոսքով, «սիրով ամուսնացած» զույգից ամեն մեկը իր հերթին ուզում է 10-ամյա երեխային իր հետ տանել, իր աղանդում ինտեգրել: Իսկ ամենից հետաքրքիրն այն է, որ տղան՝ Գեւորգը, ուզում է միաժամանակ եւ սատանայապաշտ լինել, եւ հիսունական: «Մամայիս հետ էլ եմ գնում, պապայիս հետ էլ: Պապայի հետ ոնց որ «ուժս» կինո նայեմ, մամայի հետ՝ ոնց որ կոմեդիա…»,- ծիծաղելով պատմում է տղան: «Ես ամեն կերպ փորձում եմ Կարինեին հետ պահել հիսունականներից: Իմ ընտանիքին պատիվ չի բերում, որ նա այդ աղանդից է: Ես նրան ժամանակ եմ տվել, այդ ժամանակն արդեն ավարտվում է, ու եթե հանկարծ նա չփոխվի՝ ստիպված կլինեմ ուրիշ մեթոդների դիմել»,- ասաց Արշակը՝ սպառնալով իրենց ծեսերի ընթացքում զոհաբերել կնոջը: Ինչպես հայտնի է, սատանիստների պաշտամունքի հիմքը զոհաբերությունն է, ու նրանց համար իսկական զոհաբերությունը ոչ թե սպանությունն է՝ որպես այդպիսին, այլ՝ կենդանի մարդու մահացու տառապանքները: Իսկ զոհը սովորաբար լինում է այն մարդը, որը, ըստ սատանիստների, սխալ է վարվել իրենց հետ կամ էլ լրջորեն խանգարել է իրենց հանգիստը: Ըստ Արշակի, կինը՝ Կարինեն, իր հետ սխալ է վարվում, որովհետեւ «նա խախտում է 15 տարի առաջ եկեղեցում տված իր երդումը: Ուղիղ 15 տարի առաջ նա խոստացավ հնազանդվել…»: Հավանաբար Արշակը մի պահ մոռացավ իր սատանայապաշտ լինելու մասին, որովհետեւ հայտնի է սատանիստների պաշտամունքի ակնառու հակադրությունը քրիստոնեությանը, որը դրսեւորվում է ներկայիս դեւապաշտների ծեսերում: Դրանցից կարելի է առանձնացնել սեւ պատարագը, որի ընթացքում քրիստոնեության սիմվոլները (օրինակ՝ խաչը), ենթարկվում են անարգանքի եւ ծաղրի: «Ես Արշակին հնազանդ լինելուց բացի, մի առավել կարեւոր երդում եմ տվել, որը դրժելը մահացու կլինի: Եթե նա ուզում է ես մեռնեմ, ուրեմն կմեռնեմ, բայց երդումս հաստատ չեմ դրժի, ու մի բան էլ՝ ուր էլ լինեմ, ինչ էլ անեմ՝ տղաս պետք է ինձ հետ լինի»,- ամուսնուն ի պատասխան ասաց Կարինեն: Մինչ ամուսինները փոխադարձ սպառնալիքներ էին հնչեցնում, տղան ասաց, որ կուզենար գոնե մեկ անգամ Հայ առաքելական եկեղեցում պատարագ լսել, այնտեղ մոմ վառել, երազանք պահել, որին ծնողները միանշանակ դեմ են: «Ես «Հայր մերը» գիտեմ, դասղեկս ինձ թաքուն սովորեցրել էր, բայց պապան հենց իմացավ՝ ջղայնացավ»,- պատմեց Գեւորգը, նշելով որ արդեն ձանձրացել է ծնողների վեճերից ու հոգնել ամեն օր նրանց տված գրքերը կարդալուց:
Հարկ է նշել, որ այսօր մեծ թիվ են կազմում՝ իրենց ավետարանական հավատի քրիստոնյա համարող հիսունականները: Եվ հասարակության շրջանում նրանց տարածած նկարազարդ գրականությունը հաստատ չի կարող անհետեւանք մնալ ոչ միայն Գեւորգի, այլեւ շատ այլ դեռահասների համար: Հայտնի է, որ հիսունականները ու մնացյալ աղանդավորները իրենց հավաքների ժամանակ տրանսի վիճակում են լինում, տարօրինակ ճիչեր արձակում, աղոթքներ երգում: Դե, իսկ սատանիստները, որոնց սեւ պատարագներն անցկացվում են սատանայական տոներին՝ (Վալպուրգյան գիշերը, Հելոուինի տոնին, ձմեռային եւ ամառային արեւադարձի, աշնանային եւ գարնանային գիշերահավասարի օրերին, Լամեսի՝ բերքի տոնին, Տեառնընդառաջի տոնին, յուրաքանչյուր լիալուսնի օրը…) զոհի փոխարեն երբեմն օգտագործում են նրա կերպարը՝ տիկնիկ, լուսանկար, նրա մասին գրավոր կամ բանավոր նկարագրություն: Իսկ կերպարը ոչնչացվում է, օրինակ՝ մեջն ասեղներ կամ մեխեր խրելով: Սատանիստները կատարում են նաեւ արյունալի զոհաբերություններ եւ կենդանիների, երբեմն էլ մարդկանց ծիսական տանջալի սպանություններ: Սատանիստներին հատուկ է թմրանյութերի եւ հոգեմետ դեղերի օգտագործումը, նրանք հաճախ համագործակցում են նաեւ թմրամաֆիայի հետ: Չեմ կարծում, թե այս պայմաններում Արշակի ու Կարինեի հետ ապրող երեխան հոգեպես առողջ կմեծանա կամ էլ պաշտպանված կլինի: Նշենք, որ Արշակ եւ Կարինե ամուսնական զույգը «Առավոտին» դիմել է իրեն օգնելու խնդրանքով. այսինքն՝ նրանցից մեկը պետք է հրաժարվեր իր աղանդից ու երեխայի հետ միասին անցներ կողակցի շարքերը: Բայց կոնկրետ այս դեպքում հատկապես երեխայի համար ոչ սատանայապաշտ լինելն է ձեռնտու, ոչ էլ հիսունական: Իսկ մեր առաջարկին՝ երեխային հնարավորություն ընձեռել ժամանակ առ ժամանակ զրուցել Հայ առաքելական եկեղեցու հոգեւոր սպասավորի հետ՝ ծնողները կտրականապես դեմ էին:
Կարինեն մեզ հետ զրույցում նաեւ պատմեց, որ երեխան մեկ տարի առաջ վախեցել է հոր պատճառով. «Նա չգիտեմ ուր էր տարել երեխուս. գիշեր էր, արթնացա ու տեսա, որ ոչ երեխան է տանը, ոչ էլ Արշակը: Մի քանի ժամ անց վերադարձան, Գեւորիկը վախից դողում էր ու անընդհատ կրկնում՝ «պապա, բայց մեղք էր» արտահայտությունը: Ես բնականաբար հասկացա, որ Արշակը նրան իրենց հավաքին է տարել ու երբ հարցրի, ի՞նչ է երեխուն եղել, ոչինչ չպատասխանեց: Հաջորդ օրը, երբ տղայիս հետ տանը մենակ էինք, նա ինձ պատմեց, թե ինչպես են ճագարին ողջակիզել, արյունը խմել ու դրանից բացի, միմյանց արյուններն իրար խառնել, չգիտես ինչեր արել. մենք նման բաներ չենք անում: Հիմա ասեք, ո՞վ է երեխուն վախեցնում»: Ի պատասխան կնոջը՝ Արշակը ասաց՝ «դո՛ւ, միայն դու. քո գոռոցներով ու տարօրինակ բառերով: Դու հոգեկան ես»:
