ՍԱՏՈՒՐՆԸ, ՎԵՆԵՐԱՆ, ԼՈՒՍԻՆՆ ՈՒ ԵՐԵՎԱՆՑԻՆԵՐԸ

Երեկ Կասկադի վերին հարթակից «ուղիղ չվերթ էր» իրականացվում այս ուղղություններով

«Վա՜յ, էս ովքե՞ր են, ոնց որ բջիջներ լինեն», «Մի րոպե թողեք խորանամ Լուսնի մեջ», «Էս Վեներա՞ն ուր կորավ», «Սատուրնը ոնց որ թռչող ափսե լինի», «Այ մարդ, վաղուց երկինք չէինք բարձրացել, ինչ լա՜վ էր», «Ոնց որ ձի է երեւում, հա՞, երեւի մուրազ է»: Կասկադ համալիրի վերին հարթակում՝ Հաղթանակի 50-ամյակի հուշարձանին հարող տարածքում, երեկ ժամը 21:30-ից մինչեւ կեսգիշեր նմանատիպ բացականչություններ կարելի էր լսել: Պատճառն այն էր, որ սահմանափակ ֆիզիկական հնարավորություններ ունեցող անգլիացի աստղագետ Գուդրայք Ջոնի անունը կրող աստղասերների հ/կ-ի նախաձեռնությամբ, երեւանցիները հավաքվել էին սիրողական աստղադիտության: Սկզբում հարթակը սակավամարդ էր, հետո դեսից-դենից տեղեկանալով, անցնելիս պատահաբար տեսնելով՝ ինչ է կատարվում, տարածքում մի հոծ բազմություն հավաքվեց, մարդիկ փորձում էին «շփում» հաստատել աստղերի հետ: Երիտասարդների մի խումբ էլ որոշեց մասնակցել հետեւյալ պատճառաբանությամբ. «Եկեք տեսնենք՝ ինչ է, մեկ է՝ ձրի է»:
Օրվա ոչ մախառլապատ եղանակն ու համեմատաբար պարզկա երկինքը հնարավորություն տվեցին աստղերի հետ ծանոթության եկած հանրությանը՝ տեսնել դիտարժան Վեներան, Սատուրն մոլորակը՝ իր սկավառակով եւ Լուսինը՝ մանրամասնություններով ու տարբեր դիրքերից: Աստղասերների շարքերում բավականին մեծ տոկոս էին կազմում «նախկին» երիտասարդ սիրահարները. թեւանցուկ արած տատիկ-պապիկներ որոշել էին երեկոն անցկացնել աստղերի «գրկում»: Երիտասարդները փոքր-ինչ ավելի իրատես էին, նրանց մեծամասնությունը երկրից այդպես էլ չբարձրացավ վերեւ՝ պատճառաբանելով, թե «մեկ ա, լիալուսին ա, առանց այդ էլ լավ տեսնում ենք լուսինը, ամեն օր էլ երկնքում աստղ ենք տեսնում, էլ ի՞նչ թիթիզություններ անենք»: Բայց նրանցից ոմանք «Առավոտին» ասացին. «Նմանատիպ միջոցառումները լիցքաթափում են, գոնե առօրյայից փոքր-ինչ կտրվում ենք ու գնում մեր երկնային երազների հետեւից: Ցավոք, աստղերի մասին քիչ բան գիտենք, քանի որ դպրոցում աստղագիտություն լավ չենք ուսումնասիրել»:
Հ/կ-ի նախագահ Ռուբեն Բունիաթյանն ասաց, որ դեռ 2004-ին իրենք կազմակերպել են աստղային ցուցադրություն, որի ժամանակ ներկայացվել է Վեներայի անցումը Արեգակի սկավառակի վրայով: Պարոն Բունիաթյանը նաեւ մի քանի կարեւոր խորհուրդներ տվեց սիրողական աստղադիտությամբ զբաղվել ցանկացողներին. «Արեւին չի կարելի նայել սեւ ապակիով, բայց նման բաների մասին համարյա թե չի խոսվում: Այնինչ չիմացության արդյունքում երեխաները կարող է վերցնեն օպտիկական սարքեր եւ ուղղեն արեւին, ինչը վնասակար հետեւանքներ կարող է ունենալ»: Մեր այն դիտարկմանը, թե այժմ մարդիկ ավելի շատ երկրային՝ նյութական կյանքում են հաճույքներ փնտրում, քան ձգտում դեպի երկինք, արդյոք այս պարագայում նման միջոցառումները արձագանք ստանո՞ւմ են, պարոն Բունիաթյանը պատասխանեց. «Պիտի ընդունենք, որ աշխարհն ապրում է փոփոխությունների ժամանակներ, եւ այդ ընթացքում տեղի են ունենում մոլորություններ: Ուստի, մենք այսպիսով մարդկանց ուզում ենք ասել, որ, բացի այս մոլորակի վրա ապրելուց, գոյություն ունի նաեւ երկինք, եւ մեր կյանքը, համեմատած երկնայինի հետ, ոչինչ է, ուստի՝ ինչո՞ւ գալ աշխարհ ու այդ երկինքը չտեսնել ու չճանաչել»: Անդրադարձանք նաեւ այն երեւույթին, որ մարդիկ այնքան են տարվում ցուցամոլությամբ, որ երկնքում աստղ են անվանակոչում իրենց անունով: Զրուցակիցս ասաց. «Անվանակոչության իրավունք ունի միայն միջազգային աստղագիտական ընկերությունը: Բայց, երբ կարդում ենք նրա կանոնադրությունը, տեսնում ենք, որ աստղերին անուններ դնելն արգելված է: Անվանակոչել կարելի է միայն գիսավորները, փոքր մոլորակները եւ այլն, դա էլ բավականին բարդ պրոցես է»: