Հայրը երեք անչափահաս դուստրերին պարտք է 700 հազար դրամ, պետությունը չի
կարողանում հորը կարգի հրավիրել, դուստրերին օգնում է միայն «Օրրանը»:
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2010/aravot_arm/July/10/p6.jpg\")
Բնակարանին փոխարինող այս սենյակում են պատսպարվում անչափահաս 3 քույրերը՝ Անահիտ, Լիլիթ, Անժելիկա Աբրահամյանները, իրենց մոր՝ Սվետլանա Ալավերդյանի հետ: Վանաձոր քաղաքի Չարենցի 6/1 հասցեի 13 քմ տարածքը, միաժամանակ խոհանոց, հյուրասենյակ ու ննջասենյակ ծառայելուց բացի, նաեւ լոգարան ու սանհանգույց է: Բնական պահանջը՝ բնական պահանջ է, ու եթե մայրը կամ աղջիկներից մեկը նման կարիք ունի, անկախ եղանակից ու ժամից, ընտանիքի մյուս անդամները պարտավոր են դրսում սպասել, իսկ սանհանգույց են ![\"\"](\"https://www.aravot.am/2010/aravot_arm/July/10/p7.jpg\")
ծառայում սովորական դույլն ու պոլիէթիլենե տոպրակները: Այսօրինակ կենցաղավարության պատճառը երեխաների հոր՝ Արծրուն Աբրահամյանի եւ հորական տատի անտարբերությունն ու նաեւ որոշակի չկամությունն է: Երեխաների տատը՝ Անժիկ Ավագյանը, նախ մի քանի ամիս փակի տակ է պահել ընդհանուր օգտագործման սանհանգույցը, իսկ այս տարվա փետրվարին տեղափոխվել բազմաբնակարան շենք՝ վարձով ապրելու, իրեն արդեն պետք չեկող սանհանգույցն էլ ամբողջությամբ քանդել է: Ժամանակին համատեղ օգտագործվող հոսանքից էլ է զրկել թոռներին, նրանք ստիպված մոմի լույսի տակ են դասերը սովորել, ինչն առողջական խնդրի պատճառ է դարձել՝ 15-ամյա Անժելիկան բողոքում է տեսողությունից: Փոքրիկ սենյակում ձմռանն այնքան ցուրտ է լինում, որ տանը մնալ հնարավոր չէ: Աշխատանք չունենալու պատճառով եւ ցուրտ սենյակում չմնալու համար Սվետլանան կամավոր աշխատում է «Օրրան» հ/կ-ում («Օրրանն» իր հովանու տակ է վերցրել 3 անչափահասներին): Արդեն հինգ տարի է, ինչ մայրն ու աղջիկները բնակարանային այս անմարդկային պայմաններում են:
Հայրական կողմի անտարբերությունն ու արհամարհանքը ամուսնալուծությունից է սկսվել: 2003 թվականին, երրորդ երեխայի ծնվելուց հետո, Սվետլանան հայրական տնից վերադառնալով՝ իր տանը տեսնում է այլ կնոջ, չի ներում ամուսնուն, երեխաների հետ հեռանում է եւ ամուսնալուծվում: Լոռու մարզի առաջին ատյանի դատարանը 12.04.2005թ. վճռով, հօգուտ երեխաների, նրանց հորից՝ Արծրուն Աբրահամյանից բռնագանձում է վերը նշված սենյակն ու նշանակում ամսական 15 հազար դրամ ալիմենտ՝ մինչեւ երեխաների չափահաս դառնալը: Սակայն վճիռը մնացել է թղթի վրա, երեխաների հայրը լավ իմանալով, որ իր նախկին կինն ու երեք անչափահաս երեխաները, բացի 33 հազար դրամ ընտանեկան նպաստից, եկամտի այլ աղբյուր չունեն, համառորեն չի վճարում ալիմենտը: Չվճարված այդ գումարն էլ տարիներով հավաքվել եւ դարձել է 700 հազար դրամ: Դատական կարգով երեխաների համար հատկացված տարածքը հարակից գոմ ու ավտոտնակ ունի: Սվետլանան նույնիսկ խնդրել է ամուսնուն ու նրա հարազատներին՝ գոմից 2 մետր տարածք հատկացնել, պայմանով, որ չվճարված ալիմենտը ձեւակերպվի որպես դրա դիմաց վճարված գինը: «Հարազատները» չեն համաձայնել: Ընտանիքի նախկին հայրը հրաժարվում է վճարել ալիմենտը, պնդելով, թե աշխատանք չունի: Այս պատճառաբանությունը, մեղմ ասած, զարմացնում է տիկին Սվետլանային: Վերջինիս խոսքերով, Արծրուն Աբրահամյանը Ալավերդու շրջանում բանջարեղենի մեծածախ առեւտրով է զբաղված եւ ապրում է Թումանյանի շրջանում: Չհավատալով, թե Արծրուն Աբրահամյանն ինքնակամ կվճարի դատարանի սահմանած ալիմենտը, Սվետլանա Ալավերդյանը 2010 թվականի մայիսին դիմել է Մարդու իրավունքների պաշտպանին, ՀՀ նախագահի աշխատակազմի ղեկավար Կարեն Կարապետյանին, ՀՀ արդարադատության նախարարություն՝ բողոքելով Դատական ակտերի հարկադիր կատարման ծառայության (ԴԱՀԿ) անգործությունից: Սվետլանան չի հավատում ԴԱՀԿ օղակների կողմից գույքի եւ եկամտի չափը հայտնաբերելու ուղղությամբ կատարված հետազոտությանը: Հետազոտությունը հիմնված է Շամլուղի քաղաքապետի տված տեղեկանքի վրա, ըստ որի՝ Արծրուն Աբրահամյանն առանց հաշվառման ապրում է Թումանյանի շրջանի Շամլուղ համայնքում, ոչ մի տեղ չի աշխատում, եւ նրան պատկանող բռնագանձման ենթակա գույք եւ դրամական միջոցներ չեն հայտնաբերվել: Սվետլանայի կարծիքով, նախկին ամուսինը դիմել է խորամանկության, թաքցրել է իրական բնակության վայրն ու եկամուտները կամ ունեցվածքը գրանցել այլ անձանց անունով: Թղթի վրա անաշխատանք եւ անեկամուտ Արծրուն Աբրահամյանը վճարել է Լոռու մարզի առաջին ատյանի դատարանի կողմից նշանակված 100 հազար դրամ տուգանքը՝ ալիմենտի վճարումներից խուսափելու համար: Այժմ նա հունիս ամսվա ալիմենտից վճարել է 10 հազար դրամ, իսկ Սվետլանան պահանջում է, որ թեկուզ մաս-մաս՝ վճարի 700 հազար դրամը:
Սվետլանա Ալավերդյանը հույս ունի, որ պատկան մարմինները կարող են կարգի հրավիրել իր երեխաների ճակատագրով չհետաքրքրվող հորը: Իսկ 15-ամյա Անժելիկան, որ վերջերս հյուրընկալվել էր հոր տանը՝ երազում է նման տանը ապրել, որտեղ ամեն ինչ կա:
