![\"\"](\"https://www.aravot.am/2010/aravot_arm/June/29/p16.jpg\")
Խոստովանում է Բ. Պոկրովսկու անվան կամերային երաժշտական թատրոնի մեներգչուհի Քսենիա Օդինցովան
«Երեւանում առաջին անգամ եմ»,- պատմում է Բ. Պոկրովսկու անվան կամերային երաժշտական թատրոնի մեներգչուհի, սոպրանո Քսենիա Օդինցովան, ով երեւանյան հյուրախաղերի ժամանակ հանդես եկավ մոցարտյան «Դոն Ժուան» (Ցերլինա) եւ «Կախարդական սրինգ» (Երկրորդ տիկին) օպերաներում: Քսենիային Երեւանում ուղեկցում էր նրա ամուսինը՝ Ալեքսեյ Սուլիմովը (տենոր), ով աշխատում է նույն թատրոնում: Վերջինս հանդես եկավ «Դոն Ժուանում»՝ Դոն Ատավիոյի դերում:
«Մեր ընտանիքում միշտ երգող մարդիկ եղել են: Լուսահոգի մայրս էլ երգչուհի էր: Երբեմն ինձ ասում են՝ Քսենյա, գեները մեծ դեր են խաղացել քո պարագայում»,- ասում է Ք. Օդինցովան ու շարունակում, որ Բ. Պոկրովսկու անվան թատրոնում աշխատում է 2006 թվականից ու արդեն հասցրել է հանդես գալ «Ֆիգարոյի ամուսնությունը», «Եկեք օպերա ստեղծենք», «Ռեւիզոր», «Քիթը» եւ այլ օպերաներում:
Հետաքրքրվեցինք՝ այնուամենայնիվ, ինչպե՞ս են մեկ հարկի տակ լեզու գտնում երկու վոկալիստներ եւ, արդյոք, տանն է՞լ են երգում:
«Սիրելի ամուսինս ըմբռնումով է մոտենում ինձ եւ մասնագիտությանս, լավ լեզու ենք գտնում միմյանց հետ, բայց անպակաս են ստեղծագործական վեճերն ու անհամաձայնությունները»,- ասում է երգչուհին ու հավելում, որ շատ արագ կոմպրոմիսի են գալիս ամուսիններով, իսկ ինչ վերաբերում է «բնակարանային» երգեցողությանը, Ք. Օդինցովան հավատացնում է, որ առայժմ հարեւաններից դժգոհություններ չի ստացել:
Օդինցովան գերազանցությամբ է ավարտել Ա. Գ. Շնիտկեի անվան երաժշտական ինստիտուտը (Ն. Վ. Պուստովայի դասարանը), Գնեսինների անվան երաժշտական ակադեմիան եւ ասպիրանտուրան, բազմաթիվ մրցույթների դափնեկիր է: Նա թատրոնին զուգահեռ դասավանդում է Մոսկվայի Պ. Չայկովսկու անվան կոնսերվատորիայում:
Հարցին՝ ունի՞ սիրված եւ չսիրված դերեր, նա այսպես պատասխանեց. «Բոլոր դերերս էլ շատ եմ սիրում: Ինձ համար դժվար է առանձնացնել կոնկրետ դեր: Երբեւէ չեմ հրաժարվել որեւէ դերից, ինչ է թե՝ փոքր է: Ի դեպ, մեր թատրոնում պատահում է, որ առաջատար մեներգիչները երգում են փոքր դերերգեր կամ հանդես են գալիս խմբակային կատարումով»: Հաջորդ հարցին՝ թե հանուն մասնագիտության ի՞նչ զոհաբերությունների է գնում՝ սննդակարգի առումով, Օդինցովան պատասխանում է. «Ճիշտն ասած, չունեմ, օրինակ, ձայնը պահպանելու հատուկ բաղադրատոմսեր: Ճիշտ ռեժիմն ու սնունդը վոկալիստի համար միմիայն դրական ազդեցություն կարող են ունենալ, բայց միշտ չէ, որ հաջողվում է լինել կարգապահ»:
Բ. Պոկրովսկու անվան կամերային երաժշտական թատրոնի մեներգչուհուն դուր էր եկել հայ հանդիսատեսը: Նա ասաց, որ մարդիկ բավական ուշադիր էին հետեւում բեմում կատարվող գործողություններին՝ հատկապես «Կախարդական սրինգի» ժամանակ: Նրա փոխանցմամբ՝ շատերը նույնիսկ չէին հետեւում տողացի թարգմանությանը («Կախարդական սրինգ» օպերան հնչեց գերմաներեն), ինչը վկայում է այն մասին, որ ներկայացման ասելիքը նրանց համար պարզ էր:
Ք. Օդինցովան ասաց նաեւ, որ վերադառնալով հայրենիք, առաջին հերթին իր ծանոթ-բարեկամներին կպատմի արեւոտ Հայաստանի ու հայերի ջերմության մասին:
