ԱՐՏԱՌՈՑ ՈՐԵՎԷ ԲԱՆ ՉԻ ԵՂԵԼ

ՀՀՇ-ում եւ նրա շուրջ զարգացող իրադարձությունները մեկնաբանում է Արարատ Զուրաբյանը

– Ինչպե՞ս կմեկնաբանեք ՀՀՇ-ում եւ ՀՀՇ-ի շուրջ վերջին մեկ շաբաթվա ընթացքում տեղի ունեցած իրադարձությունները՝ սկսած Խաչատուր Քոքոբելյանի հրաժարականից, նրա՝ «իշխանության դրածո» լինելու մասին խոսակցություններից, մինչեւ Ձեր հրաժարականը վարչության նախագահի պաշտոնից, որը վարչությունն ընդունել է:
– Որեւէ մեկնաբանություն անելու ցանկություն չունեմ. ստեղծված էր մի մթնոլորտ, որը դուրեկան չէ ինձ համար, եւ ես գտա այդ իրավիճակը հանգուցալուծելու լավագույն տարբերակը՝ իմ հրաժարականը: Ինչ վերաբերում է Քոքոբելյանին՝ նա իմ եւ մեր մյուս տղաների ընկերն է, ՀՀՇ անդամ է, որեւէ տեղ մեզանից չի հեռացել: Իսկ մնացած մեկնաբանությունները, կարծում եմ, ինչ-որ ժամանակ հետո ինքը կտա:
– Ի՞նչ ասել է՝ «ստեղծված էր մի մթնոլորտ, որը դուրեկան չէ»: Վարչությունը Ձեզ ինչ-որ բանում մեղադրո՞ւմ էր: Մամուլում էլ հրապարակումներ եղան, որ իշխանությունների հետ եք համագործակցել:
– Անհեթեթ հրապարակումներ եղան, որոնք իրականության հետ բացարձակապես աղերս չունեին: Ոչ ոք եւ որեւէ բանում ինձ երբեք չի մեղադրել: Արտառոց որեւէ բան չի եղել: Կարծում եմ՝ նույնիսկ արհեստականորեն, բայց ձեւավորվել էր որոշակի մթնոլորտ, որը փոխել էր պետք: Ես կարծում եմ, որ գտել եմ լավագույն ձեւը: Ինքս շարունակում եմ մնալ ՀՀՇ վարչության անդամ, մասնակցում եմ մեր կուսակցության եւ ՀԱԿ-ի բոլոր աշխատանքներին, իրականացնելու եմ վարչության անդամի եւ այս քաղաքական թիմի բոլոր գործառույթները:
– Այդ ոչ հաճելի մթնոլորտը մարդկային հարաբերությունների՞ ոլորտում էր, թե՞ քաղաքական, տակտիկական, ռազմավարական:
– Այս ամենում մամուլի քննարկման առարկա դարձնելու ու պարզաբանելու բան չկա: Ուստի զերծ կմնամ այլ՝ ավելի կոնկրետ մեկնաբանություններից: Բայց հավատացած եղեք, որ որեւէ արտառոց խնդիր մեզ մոտ չկա:
– Դուք նեղացա՞ծ եք Ձեր կուսակիցներից կամ, գուցե, իրե՞նք են նեղացած Ձեզնից:
– Բացարձակապես, ես շատ հոյակապ հարաբերություններ ունեմ իմ բոլոր ընկերների հետ, որը երբեք ավելի կամ պակաս չի եղել:
– Դուք էլ, Խաչատուր Քոքոբելյանն էլ իշխանության հետ չե՞ք համագործակցել:
– Իշխանության որեւէ ներկայացուցչի, որպես այդպիսին, վերջին անգամ տեսել եմ 2002-ին, երբ Կենտրոն համայնքի թաղապետ էի: Դրանից հետո իշխանության որեւէ ներկայացուցչի չեմ տեսել: Ինչ մնում է համագործակցությանը՝ իմ ցանկության դեպքում, հավատացած եղեք, Հայաստանի իշխանությունը պատրաստ կլիներ շատ բարձր մակարդակի համագործակցության: Բայց ես կարծում եմ, որ այս տարիների մեր ապրած կյանքն, այդ առումով, բոլոր պատասխանները տվել է: Հինգ ամենադժվար տարիներին ես եղել եմ ՀՀՇ վարչության փոխնախագահ, դրանից հետո ութ տարի եղել եմ վարչության նախագահ. բոլոր տարիների ընթացքում էլ՝ ինչ-որ ասեկոսեներ: Խոսակցություններ կամ խնդիրներ եղել են, միշտ չէ, որ մամուլը դրանց մասին իմացել է, բայց խնդիրներն էլ, նույնիսկ ասեկոսեներն ու խոսակցություններն էլ օրինաչափ են: Մի բան կարող եմ հստակ ասել՝ ես Լեւոն Տեր-Պետրոսյանի կողքին եմ կանգնած, այնպես, ինչպես իմ բոլոր ընկերները, եւ մենք բոլորս միասին պայքարելու ենք Հայաստանում սահմանադրական կարգի վերականգնման համար:
– Կոնգրեսի տակտիկական քայլերի հետ համամի՞տ եք:
– Գիտեք, մամուլի հրապարակումներում եւ բարձրացված հարցերում առկա էին կոնկրետ տվյալ լրատվամիջոցների ցանկությունները նաեւ՝ ինչ-որ մի բան պեղելու, գտնելու, հայտնաբերելու, սեպ խրելու, հակասություն «բացահայտելու» եւ այլն, ես նման գործընթացներին երբեւիցե տուրք չեմ տա, դրա համար փորձում եմ իմ մեկնաբանություններում զերծ մնալ շատ հարցերից, որոնք նույնիսկ, կարծում եմ, անէական էլ են: Չի կարելի քաղաքական գործունեությամբ զբաղվել եւ ընդհանրապես որեւէ հարցի շուրջ տարակարծություն, տարաձայնություն չունենալ: Բայց կա մի բան՝ կա քաղաքական գիծ, որը հաստատուն է, եւ այդ քաղաքական գիծը մեզ համար բացարձակապես ընդունելի է, հստակ, ու դրանով առաջ ենք շարժվում: Հուլիսի կեսերին տեղի կունենա նաեւ համագումարը, որը, վստահ եմ, կանցնի բարձր մակարդակով, ու բոլորը կհասկանան, որ ՀՀՇ-ում խնդիրներ, որպես այդպիսիք, չկան:
– Ո՞ւմ կուզենայիք տեսնել վարչության նախագահի պաշտոնում:
– Դրա մասին խոսելը շուտ է: Համագումարը կձեւավորի նոր վարչություն, այդ ժամանակ էլ այս հարցի շուրջ կխոսենք: Այսօր դժվար է ասել նույնիսկ, թե ովքեր կլինեն վարչությունում, որովհետեւ ամեն համագումարում թարմացումներ են լինում՝ որոշ մարդիկ դուրս են գալիս, այլոք ընդգրկվում են:
– Իսկ հնարավոր տարբերակ համարո՞ւմ եք, որ վարչությունը հեռակա կարգով նախագահ ընտրի Վանո Սիրադեղյանին:
– Վանո Սիրադեղյանն իմ շատ լավ ընկերն է, որին ես կարոտել եմ. կարծում եմ՝ կարոտել են նաեւ վարչության բոլոր անդամները: Բայց այս տարիներին, ելնելով նրանից, որ անհրաժեշտ է քաղաքական գործունեություն ծավալել, հետեւաբար անհրաժեշտ է, որպեսզի վարչության նախագահը լինի Երեւանում, որտեղ իրադարձություններն են զարգանում, Վանո Սիրադեղյանին միշտ էլ վարչության անդամ ընտրել ենք, սակայն վարչության նախագահ ընտրելուց զերծ ենք մնացել: Ես կարծում եմ, որ Վանո Սիրադեղյանի՝ ՀՀՇ վարչության նախագահ լինելու հարցը կարող է քննարկվել այն ժամանակ, երբ ինքն այստեղ լինի: Նրան շուտափույթ վերադարձ եմ ցանկանում: Նա քաղաքական վտարանդի է: Մարդ, որի նկատմամբ Հայաստանի իշխանությունները քաղաքական հետապնդումներ են սկսել իրականացնել դեռեւս 10 տարի առաջ, հավանաբար, այն պահից գիտակցելով, որ իրենց իշխանության համար ամենավտանգավորն է այդ սկզբունքային քաղաքական գործիչը:
– Մարտիմեկյան իրադարձություններից հետո ընդդիմադիրներն անընդհատ ասում են՝ այ, հիմա այնպիսի իրավիճակ կստեղծվի, որ իշխանությունը հրաժարական կտա: Դո՞ւք էլ դեռ շարունակում եք հավատալ, որ արտահերթ ընտրություններ են լինելու:
– Քաղաքական գործունեություն ծավալող մարդը, մասնավորաբար՝ մեր տեղում հայտնված, պետք է ամեն ինչ անի, որ լինեն արտահերթ ընտրություններ: Բայց հակառակը բացառելն էլ ճիշտ չէ: Անկախ նրանից՝ ընտրությունները կլինեն արտահերթ, թե հերթական, մենք պետք է պայքարենք, որ մեր տեսակետը հաղթանակի: Հարցը նույնիսկ մեր իշխանության գալը չէ, այլ Հայաստանի լինել-չլինելը, որովհետեւ այնպես, ինչպես կառավարվում է Հայաստանն այսօր, որեւէ մեկի կողմից, բացառությամբ վարչախմբի, դրական չի գնահատվում եւ բավարար չէ: Ամեն դեպքում, մենք պետք է աշխատենք այն ռեժիմով, որ ընտրությունները վաղն են, եւ մեր քայլերով ու գործողություններով մոտեցնենք ընտրությունները: