Հայտարարում են «Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» խմբի անդամները
«Ժամանակակից կռիվներում մինի վայրկյանների որոշումներ պիտի ընդունես, մինչեւ զինվորն իր միտքը ռուսերենից թարգմանի հայերեն եւ հակառակը՝ կարող է արդեն սպանված լինել: Ամերիկացիներն են ասել, որ ամեն ազգի երեխա պետք է իր ազգային լեզվով դաստիարակվի: Անվտանգությունը մեծ խնդիր է բանակում՝ ի՞նչ լեզվով պետք է հրամաններ տալ եւ կատարել: Եթե բանակի կեսը հայերեն չիմանա, մյուս կեսն էլ ռուսերեն չիմանա, ո՞նց են կռվելու, իրար հասկանալու»,- երեկ նման մտահոգությամբ հանդես եկավ ԼՂՀ ինքնապաշտպանական ուժերի առաջին հրամանատար Արկադի Կարապետյանը: Նա, ունենալով ռուսական կրթություն, եւս միացել է «Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» խմբին: Ա. Կարապետյանը նշում է, որ իր համար այսօր էլ շատ բարդություններ կան, հայերեն խոսելու համար նախ մտքում ռուսերենից հայերեն է թարգմանում ասելիքը. «Փոխարեն զարգանամ, ինչ-որ նոր բան սովորեմ, սկսել եմ հայերեն սովորել, ինչի՞ համար, եթե կարող էի էն գլխից դա անել: Մեր շարժման հիմնական դրդապատճառներից մեկն էլ այն էր, որ ուզում էինք հայերեն խոսեինք, լսեինք, ռադիոն, հեռուստատեսությունը հայերեն լինեին, մշակույթը հայերեն լիներ, ախր մշակույթն առանց լեզու չի լինում»: «Մենք դեմ ենք օտարալեզու դպրոցների վերաբացմանը» նախաձեռնության անդամ Արմեն Հովհաննիսյանը նշեց, որ վերջերս տեղեկատվական տեխնոլոգիաներին վերաբերող մի հանդիպման ժամանակ իրենց մտահոգությունները փոխանցել են վարչապետ Տիգրան Սարգսյանին, սակայն նա չի փարատել դրանք: «Այն, որ ինքն այստե՛ղ չի ապրում, այլ , իր խոսքերով՝ «հայկական աշխարհում», դրա համար էլ մեր ցավերն իրեն հասկանալի չեն»,- նշեց Ա. Հովհաննիսյանը: Խմբի անդամները շարունակում են պնդել՝ կրթությունը Հայաստանում պետք է լինի բացառապես հայերեն: Ինչ վերաբերում է օրինագծին կողմ արտահայտվողների այն դիտարկումներին, թե օտարալեզու ուսուցումը լինելու է միջին դպրոցից, Ա. Հովհաննիսյանը մեջբերեց շարժման մասնակիցներից մեկի խոսքերը. «Անցյալը սովորեցնելու են հայերենով, իսկ ներկան ու ապագան՝ այլ լեզուներով: Սա փորձ է հայերենը դարձնել խոսակցական, կենցաղային, սերիալների լեզու, իսկ բարձր նյութերի մասին՝ կխոսենք անգլերեն, ֆրանսերեն, թուրքերեն… Հայերենը մեր կյանքի, գիտության, կենցաղի, սիրո, ատելության լեզուն է: Չի՛ կարելի մեր ֆունդամենտալ մոտեցմանը առարկել քանակական փաստարկներով, դա նույնն է, որ, ասենք՝ համաձա՞յն ենք, որ Հայաստանում տարին մեկ անգամ մարդակերության դեպք լինի: Թող մեր սկզբունքային հարցադրումներին քանակական փաստարկներ չբերեն, դա ծիծաղելի է»: Ա. Կարապետյանը օտարալեզու դպրոցներ բացելը համարում է թշնամական քայլ. «Մեր անվտանգությունը սկսում է երեխայի ծնվելուց, դպրոցից է ամեն ինչ սկսվում, եթե դպրոցում երեխան լավ չդաստիարակվեց, նա լավ զինվոր էլ չի լինի: Մարդկության պատմությունը պատերազմների պատմությունն է… Այս ամենը կապված է մեր ապրելու իրավունքի, գոյատեւման, անվտանգության հետ… Չգիտեմ, թե ինչ են մտածում օտարալեզու դպրոցներ բացելու ցանկություն հայտնողները, բայց կարճ են մտածում»:
Արամ Ապատյանն էլ ի պատասխան Ա. Աշոտյանի այն հայտարարությանը, թե ինքը երիտասարդ է, եւ իրեն պետք է հաջողության պատմություն, այսպես արձագանքեց. «Մեր կարծիքով, ամենամեծ հաջողության պատմությունը կլիներ, եթե պարոն Աշոտյանը լքեր իր պաշտոնը»:
