Եվս մեկ քննարկում օտարալեզու կրթության մասին
ՀՀ «Լեզվի մասին» օրենքի համաձայն, կրթության եւ ուսուցման լեզուն հայերենն է եւ արգելանք է դրված կրթօջախների օտարալեզու գործունեության վրա: Այժմ ՀՀ ԿԳ նախարարությունը «Լեզվի եւ հանրակրթության մասին» օրենքում փոփոխություններ կատարելու համար դիմել է կառավարությանը, որպեսզի մասնավոր, մասամբ նաեւ պետական դպրոցները կարողանան լիցենզիա ստանալ եւ իրավունք՝ իրականացնելու օտար լեզվով ուսուցում: Նախարարության այս քայլը դժգոհության տեղիք է տվել: Երեկ «Հայելի» ակումբում լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ Մոնթե Մելքոնյանի անվան թիվ 11 դպրոցի ուսուցչուհի Գոհար Հակոբյանը ասաց, թե ավագ դպրոցների հոսքային խմբերում շատ հանգիստ կարելի է խորացնել օտար լեզուների կրթությունը եւ առանձին դպրոց բացելու անհրաժեշտություն չկա. «Սխալ է առաջնահերթությունը տալ օտարալեզու դպրոցներին: Մեր մենտալիտետն այնպիսին է, որ եթե օտարալեզու դպրոցներ գործեն, բոլորը կձգտեն իրենց երեխաներին տանել հենց այդ դպրոցը, քաղքենիությունը մեր մեջ շատ է»:
Ուսուցչուհին նաեւ նկատեց, որ օտարալեզու դպրոցներ բացելը մի այլ կարեւոր խնդիր էլ է իր հետ բերելու. «Ինչպե՞ս ենք ապահովելու այդքան ուսուցիչներ, ովքեր, օրինակ, մաթեմատիկան կամ քիմիան կդասավանդեն անգլերեն կամ ռուսերեն»: Տիկին Հակոբյանը համաձայն չէ այն տեսակետին, թե արտասահմանյան կրթական մի շարք ծրագրեր Հայաստանում դասավանդման գործընթաց չեն մտնում, որովհետեւ չկան օտարալեզու դպրոցներ. «Հարցը ոչ թե մասնագիտացված դպրոցների բացակայությունն է, այլ այն, որ ունենք թարգմանիչների պակաս, ովքեր չեն կարողանում նույն մեթոդիկան ու ծրագրերը թարգմանել հայերեն, որպեսզի երեխաները ուսանեն մայրենիով»:
Բանաստեղծ, նկարիչ Արեւշատ Ավագյանն էլ կարծում է, որ աշխարհի բոլոր լեզուներն արարչաստեղծ են եւ ցանկացած լեզու ազգի համար հոգեւոր եւ մշակութային հիմք է հանդիսանում. «Միանշանակ հայրերե՛նը պետք է լինի մեր պետության, միասնականության հիմքում ընկած ամենակարեւոր գործոնը, մեր լեզուն մեր պետության միջնաբերդն է: Խորհրդային տարիներին հայկական դպրոցների կողքին եղել են օտար լեզուների խորացված ուսուցմամբ կրթօջախներ, այնպես որ, անհրաժեշտություն չկա զուտ օտարալեզու կրթության անցնել: Իսկ այն, ինչ հիմա է առաջարկվում, օտարամոլության արդյունք է, նման քայլերը խփում են մեր ազգային, մշակութային կյանքին, մեր կրթության, դաստիարակության գործին»:
Տիկին Հակոբյանն էլ հարց տվեց. «Ինչու՞ Անգլիայում կամ Ֆրանսիայում չեն փակում իրենց ֆրանսիական դպրոցը ու բացում օտարալեզու դպրոց, ինչո՞ւ դա հենց մեր երկրում պետք է լինի: Արտերկրում առաջին դասարանից երեխաները կարողանում են ուսումնասիրել զուգահեռաբար 4 լեզու, ինչո՞ւ մենք էլ նույնը չենք կարող անել…Դե թող Անգլիայում էլ իսպանական դպրոց բացեն»: Ա. Ավագյանն էլ նկատեց. «Ի վերջո, մենք օտարների համար չենք պատրաստում մեր երեխաներին… Նման մոտեցումներով Ազգային ժողովը եւ իշխանական մյուս լծակներին մոտ կանգնած մարդիկ կքայքայեն ազգը, պետությունը եւ վաղը ոչ մի կարգին մարդ չենք ունենա, ով կմտածի ազգի ինքնության, առաջընթացի եւ զարգացման մասին»:
Հավելենք, որ քննարկմանը ներկա էր նաեւ Մոնթե Մելքոնյանի անվան թիվ 11 դպրոցի փոխտնօրեն Կարինե Պողոսյանը, ով քննարկման ժամանակ որեւէ նախադասություն չասաց:
