2009թ. հունվարի 28-ին մահացել է Սարգիս Հացպանյանի հայրը: Հոր մահվան կապակցությամբ, 2009թ. հունվարի 29-ին, որպես Ս. Հացպանյանի փաստաբան, դիմել եմ ՀՀ արդարադատության նախարարություն՝ օրենքով սահմանված կարգով նրան կարճաժամկետ մեկնում տրամադրելու խնդրանքով: ՀՀ քրեակատարողական վարչությունից տեղեկացրել են, որ դիմումը մակագրվել է իրենց:
Փետրվարի 4-ին ինձ տեղեկացրել են, որ ՀՀ ԱԺ պատգամավոր Զարուհի Փոստանջյանի՝ ՀՀ արդարադատության նախարարին ուղղված դիմումին պատասխանել են, որ Սարգիս Հացպանյանը նման հարցով իրենց չի դիմել: Նշեմ, որ Ս. Հացպանյանը մի քանի անգամ արդեն իսկ անձամբ դիմել է «Վարդաշեն» ՔԿ հիմնարկի պետին՝ կարճաժամկետ մեկնում տրամադրելու համար: Մինչեւ օրս հիշյալ հարցի կապակցությամբ պատասխան դեռեւս չենք ստացել:
Ի դեպ, օրերս քննվել էր Ս. Հացպանյանին պատժից վաղաժամկետ ազատելու հարցը, եւ հանձնաժողովը նրան մերժել է: Սա երկրորդ դեպքն է, ինչ Հացպանյանի վաղաժամկետ ազատվելու հարցը քննարկվում է, սակայն դրական պատասխան չի տրվում: Հացպանյանին անհիմն դատապարտելը, համաներում չկիրառելը, պատժից վաղաժամկետ չազատելը հաստատում են հասարակության մեջ ձեւավորված այն կարծիքը, որ նրա նկատմամբ իրականացվում է քաղաքական հետապնդում: Կարճաժամկետ մեկնում տրամադրելու դիմումի երկար քննարկումն էլ ավելի է խորացնում հանրության մեջ ձեւավորված կարծիքը:
Այն հոդվածը, որով դատապարտվել է Ս. Հացպանյանը, չի դասվում ծանր հանցագործությունների շարքին, նա արդեն կրել է սահմանված պատժի մոտ կեսը, նախկինում դատված չի եղել: Քանի որ Հացպանյանին հնարավորություն չեն ընձեռել ներկա լինել հոր հողարկավորությանը, ապա, կարծում եմ, պետք է հնարավորություն տալ գոնե հարազատների շրջանում սգալ նրա մահը:
