«Կլիմայի փոփոխությունը մարդկության ամենամեծ գլոբալ մարտահրավերներից է, այն ոչ միայն բնապահպանական, այլեւ զարգացման հիմնախնդիր է, որը կարող է ազդել մարդկության գործունեության վրա՝ բոլոր առումներով: Կլիմայի փոփոխության ազդեցություններն այսօր զգացվում են ողջ աշխարհում, սակայն առավել խոցելի են զարգացող երկրները՝ ներառյալ Հայաստանը՝ որպես լեռնային եւ խոցելի էկոհամակարգերով երկիր, կլիմայի փոփոխության հետեւանքները դիմագրավելու իրենց սահմանափակ ֆինանսական, տեխնոլոգիական եւ կադրային ռեսուրսների պատճառով»,- երեկ կլիմայի փոփոխության 2-րդ ազգային հաղորդագրության նախագծի քննարկման ժամանակ ասաց ՄԱԿ-ի առողջապահական զարգացման ծրագրերի ներկայացուցիչ Դաֆինա Գերչեւան: ՀՀ բնապահպանության նախարար Արամ Հարությունյանն էլ հավաստիացրեց, որ Հայաստանը, կարեւորելով կլիմայի փոփոխության հիմնախնդիրը, այն ներառել է կառավարության կողմից հաստատված «Կայուն զարգացման ծրագրում» եւ «Շրջակա միջավայրի պահպանության գործողությունների 2-րդ ազգային ծրագրում»: Պարոն Հարությունյանը, մեջբերելով գիտական շրջանում ընդունված տեսակետները, ասաց՝ եթե նույնիսկ գլոբալ արտանետումները բերվեն զրոյական մակարդակի, կլիմայի փոփոխությունը կշարունակի տեղի ունենալ, քանի որ ածխածնի երկօքսիդը եւ մյուս ջերմոցային գազերը արտանետվելուց հետո տասնամյակներ շարունակում են մնալ մթնոլորտում. «Կան կանխատեսումներ, որ ամեն տարի ջերմաստիճանը բարձրանալու է 2 աստիճանով: Մենք կոնկրետ քայլեր ենք կատարել այդ ուղղությամբ՝ մեր օրենսդրական դաշտը համապատասխանեցրել ենք ՄԱԿ-ի համապատասխան կոնվենցիային, մասնավորապես՝ մթնոլորտի մասին օրենքը, մի շարք գերատեսչական ակտեր եւ անտառային գիրքը, հաջորդը՝ մենք ունենք գործողությունների ազգային ծրագիր, որտեղ նախատեսված է, թե համապատասխան գերատեսչություններում ինչ աշխատանքներ պետք է տարվեն, ինչ արդյունքներ պետք է ստանանք»:
