«ՊՐՈՅԵԿՏ ՉԵՆՔ»

Գեւորգ Պերկուպեկյանը հավատում է, որ 123 տարի առաջ ուսանողների
հիմնադրած կուսակցությունը ներկայիս ուսանողներն ավելի լավ կղեկավարեն:

– Եթե հնչակյան կուսակցությունում ստեղծված իրավիճակը տեղափոխենք բարոյական հարթություն՝ ինչպե՞ս եք գնահատում այն, որ «Սարգիս Տխրունի» երիտասարդական կառույցի անդամները դուրս են եկել մի մարդու դեմ՝ Լյուդմիլա Սարգսյանի, ով գործունեության դաշտ եւ ճանապարհ է հարթել ձեզ համար:
– Անկեղծ ասած, այն, ինչը որ տեղի է ունենում, մեզ համար շատ ցավոտ է: Եվ մենք ծախված չենք, ինչպես տիկին Սարգսյանն է ասում. ոչ մեկից ոչ «աշխատավարձ» ենք ստանում, ոչ էլ այլ բան: Բայց խնդիրը ոչ թե Լյուդմիլա Սարգսյանի հետ է կապված, այլ ներկուսակցական հարցերը մամուլի քննարկման առարկա դարձնելու եւ այդպիսով՝ կուսակցությունը վարկաբեկելու: Երկու օրում չեն այս հարցերն առաջացել: Պրոցեսը վաղուցվա պատմություն ունի, եւ մենք բավականին երկար ժամանակ փորձում էինք հարթել հակասությունները: Տիկին Սարգսյանը մի քանի ամիս առաջ ասում էր՝ «եթե վարկաբեկում են կուսակցության ատենապետին՝ վարկաբեկում են կուսակցությունը», բայց ինքը սկսեց վարկաբեկել համահնչակյան ատենապետին: Մինչդեռ Սեդրակ Աճեմյանի օրոք ողջ հնչակյան ընտանիքը մի փոքր վերածնունդ ապրեց: Նման տարաձայնություններ կային այլ կառույցներում՝ Աճեմյանի օգնությամբ հարթվեցին, իսկ Հայաստանում նման բան ընդհանրապես չպետք է լիներ: Մինչեւ վերջին պահը մենք փորձել ենք բանակցությունների սեղանի շուրջ նստել, բայց…
– Գուցե իսկապե՞ս միտում կար ՍԴՀԿ-ն պառակտելու, եւ հենց այդ էր պատճառը, որ երկխոսության տարբերակներ այլեւս չէին գտնվում:
– ՍԴՀԿ-ն ՀԱԿ-ի շրջանակներում, այո, բավականին ակտիվ էր, բայց դրանից դուրս լայնածավալ ոչինչ չէր անում: Իշխանությունները պառակտեին, նստեին մտածեին՝ ինչպե՞ս անել, որ ՍԴՀԿ-ն պառակտեն կամ ՀԱԿ-ից դուրս բերեն՝ լուրջ չեմ համարում:
– Չե՞ք կարծում, որ «Սարգիս Տխրունին» խռովելու եւ նման քայլերի դիմելու փոխարեն՝ ավելի ճիշտ կլիներ՝ մշտապես ակտիվ ընդդիմանար Լյուդմիլա Սարգսյանին, եւ այդպիսով բացառեիք կուսակցության համար ոչ նպաստավոր քայլերը:
– Երբ հնչեցին երիտասարդական կառույցը ցրելու կոնկրետ սպառնալիքներ՝ մեզ այլ բան չէր մնում: Դաշտում դեմոկրատիայի համար պայքարող մարդիկ սկսեցին խաթարել ներքին կուսակցական դեմոկրատիան, որը կուսակցության ողնուղեղն է: Թելադրում էին՝ այսպես պիտի լինի, այնպես պիտի լինի. համբերության բաժակը լցվեց, երբ համագումարի կազմակերպման կազմկոմիտեում տխրունիականներին անտեսեցին՝ անկախ նրանից, որ մենք ակտիվ ենք, եւ սեպտեմբերին կայացած համահնչակյան համագումարի ողջ կազմակերպական աշխատանքները մեզ էին վստահված: Պատճառն այն էր, որ մենք Սարգսյանի ընդդիմախոսներն էինք:
– Գուցե չարժե՞ր այս խառն իրավիճակներում այդքան ընդդիմանալ կուսակցական ավագ ընկերներին. նրանք ավելի փորձառու եւ թրծված են:
– Մենք ավագներին չլսելու խնդիր չունենք: Ավելին, մեզ հետ են մեր մի շարք ավագ ընկերներ, նույնիսկ կուսակցության հիմնադիրներ: Ի դեպ, նրանց էլ վերջերս հեռացրեցին կուսակցությունից՝ պատճառաբանելով, որ 3-6 ամիս կուսակցության գրասենյակ չեն այցելել: Այդ մարդիկ Թամանյան դիվիզիայի անդամներն են, մեկն էլ դրոշակակիրն է, եւ վերջին մեկ տարվա ընթացքում 24 զորամաս են այցելել՝ ռազմահայրենասիրական դասեր տվել:
– Եթե ի վիճակի էին 24 զորամաս այցելելու՝ մեկ անգամ էլ կուսակցության գրասենյակ թող այցելեին:
– Չեն եկել, որովետեւ տիկին Սարգսյանի՝ ատենապետ դառնալուց հետո որոշ կառույցներ պարզապես օտարվեցին՝ նրան ընդդիմանալու, նրա վարած քաղաքական գծին հակառակ խոսելու:
– Փաստորեն, տիկին Սարգսյանը բռնապե՞տ է:
– Բռնապետ չէ, բայց խնդիր կա:
– Ասացիք, որ որոշ կառույցներ օտարվել էին կուսակցությունից, որովհետեւ Սարգսյանի վարած քաղաքական գծին էին ընդդիմացել. Սարգսյանի ատենապետության ողջ ընթացքում էլ ՍԴՀԿ-ն ընդդիմադիր կեցվածք է ունեցել, դրա՞ն էին ընդդիմանում:
– Կոնկրետ հայ-թուրքական հարաբերությունների վերաբերյալ տարբերություններ կան ՀԱԿ-ի անդամ մյուս կուսակցություններից: ՀԱԿ-ի հռչակագրում մենք ստորագրել ենք երկրում սահմանադրական կարգ եւ ժողովրդավարություն հաստատելու համար:
– Բայց իր հարցազրույցներում եւ հրապարակային ելույթներում տիկին Սարգսյանն ասել է, որ հայ-թուրքական հարաբերությունների մասով ՍԴՀԿ-ն համակարծիք չէ ՀԱԿ-ի հետ եւ համագործակցում է ու համագործակցելու է հենց ձեր նշած հարցերի շուրջ:
– Մի շարք դիտողություններից հետո, իսկ մինչ այդ լղոզված հայտարարություններ էին: Եվ հնչակյանը հնչակյան է: Պարտադիր չէ՝ ատենապետ լինի:
– Այսինքն՝ հավաստում եք, որ ձեր նախաձեռնությամբ եք Լ. Սարգսյանին ընդդիմացել եւ հայտնի անունների՝ Շիրխանյան, Վարդան Խաչատրյան, ազդեցության տակ չե՞ք:
– Դե… ոչ, ի՞նչ ազդեցություն:
– Իսկ իրավական դաշտում այս տարաձայնություններն ի՞նչ լուծում են ստանալու:
– Դատական կարգով: Համահնչակյան կենտրոնը ճանաչեց մեզ, ես հարգում եմ նաեւ այն կուսակցություններին, ովքեր սպասում են դատական ատյանի որոշմանը. ի վերջո, այդ մարդկանց հետ ճանապարհ են անցել: Որոշ կուսակցություններ էլ արդեն ինձ շնորհավորել են, բայց անուններ չտամ, այլապես կասեն՝ «պրոյեկտ են»: Անդրադառնալով էլ տիկին Սարգսյանի այն հայտարարություններին, որ ես ուսանող եմ, հիշեցնեմ՝ կուսակցության հիմնադիրները 123 տարի առաջ եղել են Եվրոպայում սովորող ուսանողներ եւ մոտավորապես այն տարիքին, ինչ ես եմ: Այդ կուսակցությունը 123 տարի է՝ գոյատեւում է եւ, ինչպես տեսնում եք, բավականին լուրջ ազդեցություն ունի: Իսկ մեր վարչությունում ավագներ էլ կան: