Վերջերս ԶԼՄ-ներից ուրախությամբ տեղեկացա, որ Թբիլիսիում գտնվող Մուղնեցոց Սբ. Գեւորգ խոնարհված եկեղեցու վերականգնման վերաբերյալ սկզբունքային համաձայնություն է ձեռք բերվել Հայաստանի եւ Վրաստանի կառավարությունների միջեւ: Ի դեպ, այդ եկեղեցուն նվիրված մի խաղ ունի հանճարեղ Սայաթ-Նովան: Խաղը սկսվում է «Հիմքըդ վերըստին նուրեցին» բառերով, այսինքն՝ Սայաթ-Նովան ականատես է եղել այդ եկեղեցու հիմքի հերթական վերանորոգմանը (1752 թվականին), մի բան, որ, ըստ իս, փաստում է, թե գրունտը, որի վրա կանգնած է եկեղեցին, երկրաբանաշինարարական պրոբլեմներ ունի:
Խաղում եկեղեցու վերաբերյալ այս եւ այլ տեղեկույթունները կարող են օգտակար լինել եկեղեցու վերականգնմանը եւ նախագծմանը մասնակցող մասնագետներին:
Ստորեւ ընթերցողի ուշադրությանն եմ ներկայացնում այդ գեղեցիկ խաղի իմ կատարած գեղարվեստական թարգմանությունը, քանզի օտարաբանություններով առատ բնագիրը կարող է դժվարություններ առաջացնել ընթերցողի մեջ:
Հիմքդ կրկին նորոգեցին, ճոխացրին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ.
Քար ու կիրդ ոչխարի կաթ շաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ.
Աջ ու ձախ բյուրեղյա ջահեր կախեցին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ.
Երկնի լույսը վրադ կամար-թաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ։
Պատերդ՝ կարմիր աղյուսով, սյուներդ՝ խաս մարմար քարով,
Հնդկաստանից բերված բեհեզ վարագույրդ՝ ոսկեկարով,
Թագերդ՝ անգին ակներով, զգեստդ՝ մետաքս-նկարով,
Բեմ ու խաչկալդ դրախտի բադ արին, Մողնու սուրբ Գեւորգ։
Վերնատունդ՝ սանդալ ծառից, երանգն է տորոնի նման.
Հոգով մարմնով կսրբվի, ով գա քեզ ծառայի նման.
Տապանակ ուխտի կտակով խորանդ Ահարոնի նման.
Միաբանքդ քաղցր ձայնով տաղ արին, Մողնու սուրբ Գե՛ւորգ։
