«Հանրապետական կուսակցություն գալիս են տալու առողջությունը, ընդունակությունները, կյանքը եւ ամենակարեւորը՝ ոգին։ Այստեղ վերցնելու-ստանալու ոչինչ չկա։ Ով որ որեւէ բան ստանալու ակնկալիք ունի, կարող է հենց հիմա հեռանալ»:
«Անկախությունը ինքնանպատակ բան չէ, գենոֆոնդը պահպանելու եւ դրսեւորելու միջոց է։ Մեզ անկախ, բայց ոչ ազգային պետություն պետք չէ»։
«Մենք կարծում ենք, որ մարդու լիակատար ազատությունն աբսուրդ է։ Լիակատար անհեթեթություն, եթե չկան արժեքներն ու չափանիշները։ Պետք է լինի արժեքների համակարգ։ Եթե մարդն այդ համակարգից դուրս է, նրա ազատությունը դառնում է անհեթեթություն»։
«Ես այնպիսի իդեալներ եմ կրում իմ մեջ, որ ինքս ինձ հետ հակասության մեջ եմ։ Ես երկփեղկված եմ իբրեւ անձ։ Գոյություն ունի կյանքի կարոտ, բայց միաժամանակ՝ պարտքի մեծ գիտակցություն, որը չի թողնում այդ կարոտը դրսեւորվի։ Ես դռներ չունեմ։ Չկա՛ն։ Անձնական կյանքի դռներ չկան։ Կան միայն փոքրիկ պատուհաններ, որոնցով երբեմն-երբեմն նայում եմ իմ ներսը»։
12 տարի առաջ հանկարծամահ եղավ Աշոտ Նավասարդյանը:
