Դիմում եմ Ձեզ՝ պարոն վարչապետ Տիգրան Սարգսյան:
Հնարավորության դեպքում նախ այցելեք 18-ամյա վաղամեռիկ բանաստեղծ Դավիթ Հովսեփյանի տուն-թանգարան, որը գտնվում է Հարավ-արեւմտյան Բ-2 թաղամասի 32 շենքի բնակարան 3-ում եւ ապա վճիռ կայացրեք՝ հիշյալ տուն-թանգարանին շնորհելու պետական կարգավիճակ: Հիշեցնեմ, որ Դավիթի բնակարանը 1989-ից մինչ օրս ուխտատեղի է շատերի համար: Այնտեղ ներկայացված են Հովհաննես Շիրազին, Զորավար Անդրանիկին, ազատագրական շարժման նվիրյալներին նվիրված բացառիկ ցուցանմուշներ:
Դավիթ Հովսեփյանը տաղանդավոր բանաստեղծ էր:
Հաճախ եմ հիշում նրա այս տողերը.
Մինչեւ այժմ էլ սիրտս է ցավում Հայաստանի բյուր ցավերով,
Սիրտս է ցավում, բայց հպարտ եմ այս իմ ծաղկած Հայաստանով,
Արարատով, որ թիկնել է մայր Արաքսի ջինջ ափերին,
Եվ ցորենի հասկի նման ծլած, ծաղկած իմ հայ ազգով:
Հուսով եմ եւ շնորհակալ
Ա. ՉՈԲԱՆՅԱՆ
Երեւան, Նորքի ծերանոց
Նույն հարցով ՀՀ պաշտպանության նախարարություն էր դիմել Դավիթի մայրը՝ տիկին Ստելլան: Այնտեղից պատասխանել էին. «Մեր երախտագիտությունն ենք հայտնում Ձեզ՝ նման արժանավոր զավակ դաստիարակելու համար», նաեւ տեղեկացրել, որ որեւէ հաստատության պետական տուն-թանգարանի կարգավիճակ շնորհելու գործառույթը վերապահված է ՀՀ կառավարությանը:
Իսկ ՀՀ մշակույթի նախարարությունից Ս. Հովսեփյանին ասել էին, որ ողջունում են նախաձեռնությունը, միաժամանակ հայտնում, որ համապատասխան օրենսդրության բացակայության պատճառով հնարավոր չէ լուծել թանգարանի կարգավիճակի հարցը:
