![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/September/12/p15.jpg\")
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/September/12/p20.jpg\")
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/September/12/p21.jpg\")
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/September/12/p19.jpg\")
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/September/12/p18.jpg\")
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/September/12/p16.jpg\")
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/September/12/p17.jpg\")
Թենիսը որպես մարզաձեւ ե՞րբ է ստեղծվել: Վեջնական պատասխան այսօր էլ չկա:
Պաշտոնապես թենիսի հիմնադիր համարվում է ուելսցի մայոր Ոուոլթոն Վինգլֆինդը, որը 1873 թվականին բարձրաստիճան հյուրերի հանգիստը կազմակերպելու նպատակով գրել է խաղի կանոնները: Բայց այն հիմնվել է դեռ 12-րդ դարում Ֆրանսիայում ծնունդ առած եւ արիստոկրատիայի շրջանում արդեն ընդունված չափանիշների վրա:
Այսօր թենիսը ամենահարգի, ամենատարածված ու ամենահարուստ մարզաձեւերից է, որի ակունքներում կանգնած են եղել անգամ արքաները:
Որպես սպորտ, այն սկիզբ է առնում 1877 թվականից, երբ Ուիմբլդոնում կազմակերպվեց առաջին մրցաշարը:
Սկսած 1920 թվականից, արդեն պրոֆեսիոնալի կարգավիճակ ունեցող թենիսիստները ցուցադրական ելույթներ էին անցկացնում՝ խոշոր գումարներ վաստակելով: 1968-ին մարզաձեւի միջազգային ֆեդերացիան հավասարության նշան դրեց սիրողական եւ պրոֆեսիոնալ թենիսիստների իրավունքների միջեւ, որի շարունակությունը եղավ այն, որ այսօր արդեն պրոֆեսիոնալ թենիսիստներին օլիմպիական խաղերին մասնակցելու իրավունք է ընձեռվել:
Մենք՝ հայերս, այս մարզաձեւում մշտապես համաշխարհային մեծության թենիսիստներ ենք տվել: Անդրե Աղասին կենդանի լեգենդ է: Արգենտինահայ Դավիթ Նալբանդյանը երկար տարիներ ու հիմա էլ մարզաձեւի ներկայացուցիչների վերնախավում է: Բառացիորեն մի քանի տարի առաջ ուժեղագույնների մեջ էր նաեւ Սարգիս Սարգսյանը, որի վերջին կարեւորագույն մրցումը 2004 թվականին Աթենքի ամառային օլիմպիական խաղերն էին:
