![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/August/15/p9.jpg\")
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/August/15/p10.jpg\")
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/August/15/p11.jpg\")
![\"\"](\"https://www.aravot.am/2009/aravot_arm/August/15/p12.jpg\")
Դա մարմնամարզությունն է՝ գիմնաստիկան: Հին հույները գիմնաստիկա ասելով հասկանում էին մարդու ֆիզիկական դաստիարակության ամբողջ համակարգը, որն էականորեն տարբերվում է մեր ներկայիս պատկերացումներից:
Հնագույն ժամանակներում գիմնաստիկան շատ ընդգրկուն հասկացություն է եղել եւ իր մեջ ներառել է ինչպես մարդու ընդհանուր ֆիզիկական դաստիարակությունը, այնպես էլ ռազմակիրառական ոլորտը:
Մարմնամարզական վարժությունները հայտնի են առնվազն 3000 տարի: Հին Չինաստանում եւ Հնդկաստանում դրանք ծառայել են բժշկական նպատակների՝ որպես առողջության ամրապնդման եւ ֆիզիկական զարգացման լավագույն միջոց:
Աշխարհի երեսին այսօր չկա մի մարզաձեւ, ֆիզդաստիարակության համակարգ, որում չկիրառվեն մարմնամարզական վարժություններ:
Մարմնամարզությունը, իսկապես, բոլոր մարզաձեւերի հիմնաքարն է: Ապրելով 1168 տարի՝ եղել է հին օլիմպիական խաղերի գլխավոր սնուցող աղբյուրը: Հետո, հին օլիմպիական խաղերի հետ միասին մոռացության է մատնվել: Հազարամյակներ անց՝ վերածննդի դարաշրջանում, մարդկությունը գիմնաստիկան վերադարձրել է:
Այսօր մարմնամարզությունն իր տարատեսակներով ինքնուրույն մարզաձեւ է: Սակայն հնարքների եւ վարժությունների կատարման բարդության աստիճանով այնքան է առաջ գնացել, որ սովորական մահկանացուի երեւակայությունն անգամ նման տրյուկներ պատկերացնել ի վիճակի չէ: Իրականությունը, իրոք, սա է: Բայց մարմնամարզությունը միայն մարդկային հնարավորությունների գերազանցում չէ: Այն իրականում հասանելի, մատչելի եւ անհրաժեշտ է յուրաքանչյուրին:
